زمینه و هدف: توبرکولوزیس یک عفونت مزمن ریوی است که یک سوم مردم دنیا را آلوده کرده است و در حال حاضر سبب 2 میلیون مرگ و 9 میلیون بیماری در سال میشود. یکی از تستهای پاراکلینیکی کمککننده در تشخیص سل ریوی در کنار اسمیر، رادیوگرافی ریه میباشد. رادیوگرافی در بیماران مسلول اسمیر منفی که اکثراً در تشخیص، با تأخیر صورت میگیرد، میتواند کمککننده باشند. در این مطالعه، تغییرات رادیولوژی در دو گروه بیماران مسلول اسمیر مثبت و اسمیر منفی با هم مقایسه شدهاند. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشتهنگر، از میان 376 نفر بیمار که در طی سالهای 80- 85 با تشخیص قطعی سل ریوی به مرکز بهداشت بیرجند ارجاع شده بودند، صد نفر که بر اساس معیارهای تعاریف سازمان بهداشت جهانی اسمیر مثبت بودند، انتخاب شدند. سپس از میان بیماران اسمیر منفی، صد نفر که از نظر مشخصات دموگرافیک با بیماران اسمیر مثبت همسان بودند، انتخاب گردیدند. از همه آنها یک گرافی ریه گرفته و توسط یک نفر متخصص رادیولوژی تفسیر شد. آزمایشات خلط کلیه بیماران، در آزمایشگاه مرجع مرکز بهداشت توسط یک نفر انجام شد. نتایج حاصله با استفاده از جداول توزیع فراوانی و آمار توصیفی، با استفاده از نرمافزار SPSS (ویرایش 15) و آزمونهای آماری کایدو تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: بر اساس نتایج این مطالعه، بجز انفیلتراسیون رتیکولوندولر، فراوانی نسبی سایر یافتههای رادیوگرافیک در گروه اسمیر مثبت بیشتر از اسمیر منفی بود که فقط در متغییرهای کلسیفیکاسیون، پهنشدن مدیاستن، انفیلتراسیون Patchyو آدنوپاتی ناف ریه، این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود (05/0P<). نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه، با وجود آنکه تغییرات رادیوگرافی در تشخیص سل ریوی قطعی نیست، اما همراه علائم بالینی و اسمیر خلط، کمککننده میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |