دوره 16، شماره 3 - ( پاييز 1388 )                   جلد 16 شماره 3 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Serati Nouri H, Khayat Nouri M, Safavi S, Khaki A. Histological and spermatogenesis indexes study of testis after Methotrexate administration in adult male rat. J Birjand Univ Med Sci 2009; 16 (3) :9-15
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-481-fa.html
صراطی‌نوری حامد، خیاط‌نوری میرهادی، صفوی سید اسماعیل، خاکی آرش. بررسی معیارهای بافت‌شناسی و اسپرم‌سازی بیضه به دنبال تجویز متوتروکسات در موش صحرایی بالغ. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1388; 16 (3) :15-9

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-481-fa.html


1- استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ، khayat_nouri@yahoo.com
2- استادیار گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
چکیده:   (24778 مشاهده)

  زمینه و هدف: متوتروکسات جزء داروهایی است که در شیمی‏درمانی تومورهای مختلف و در درمان بیماری‏های التهابی کاربرد وسیعی دارد. مطالعات نشان داده‌اند که این دارو بر روی روند ساخت اسپرم و تخمک اثر مهاری داشته و باعث کاهش باروری و تغییرات بافتی مختلف در بیضه حیوانات آزمایشگاهی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تجویز متوتروکسات بر روی معیارهای اسپرم‏سازی در بافت بیضه موش صحرایی بالغ انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به دو گروه تجربی (20 نمونه) و شاهد (20 نمونه) تقسیم شدند. گروه تجربی اول و دوم به ترتیب 14 و 28 روز هر هفته یک بار، داروی متوتروکسات به میزان mg/kg 1 و گروه شاهد اول و دوم نیز مدت 14 و 28 روز هر هفته یک بار، نرمال‏سالین به میزان mL/kg 10 به صورت داخل صفاقی دریافت نمودند. بعد از گذشت زمان‏های ذکر شده، از بافت بیضه نمونه‏گیری شد و پس از تهیه برش‏های بافتی و رنگ‏آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، از نظر بافت‏شناسی و شاخص‏های اسپرم‏سازی شامل: ضریب تمایز لوله‌ای (TDI) ، ضریب اسپرمیوژنز (SI) و ضریب بازسازی (RI) مطالعه شد. داده‏ها با استفاده از آزمون آماری واریانس یک‌طرفه در سطح معنی‏داری 05/0>P ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: در این تحقیق داروی متوتروکسات اثرات مخربی بر روی بافت بیضه و فرایند اسپرم‏سازی در گروه‏های تحت درمان در مقایسه با گروه شاهد داشت؛ همچنین ضرایب TDI ، SI و RI در روز چهاردهم کاهش غیر معنی‏دار و در روز 28 بعد از تجویز دارو نسبت به گروه شاهد، کاهش معنی‏داری (001/0>P) را نشان داد.

نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، تجویز متوتروکسات به مدت 28 روز هر هفته یک بار، باعث کاهش اسپرم‏سازی و شاخص‏های آن در بافت بیضه موش صحرایی می‏شود که ممکن است از طریق کاهش تقسیم سلولی و اثرات سمّی دارو باشد؛ البته اثر این دارو بر روی اسپرم‏سازی و ناباروری انسان نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
متن کامل [PDF 798 kb]   (3328 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: بافت شناسي
دریافت: 1388/7/20 | پذیرش: 1394/12/20 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb