مقالات منتخب برای شمارگان آتی
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.USB.REC.1402.02
Ethics code: IR.USB.REC.1402.022
نگین عباس زاده بزی1 
، شیلا نایبی فر*2 ، الهام قاسمی3 ، عذرا کریم کشته4
، شیلا نایبی فر*2 ، الهام قاسمی3 ، عذرا کریم کشته4
1- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان ،shila_nayebifar@ped.usb.ac.ir
3- گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل
4- متخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم بزرگسالان، گروه داخلی بیمارستان علی ابن ابی طالب، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان ،
3- گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل
4- متخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم بزرگسالان، گروه داخلی بیمارستان علی ابن ابی طالب، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده: (7 مشاهده)
زمینه و هدف: چالش‌های روانی دیابت سبب تشدید علائم بالینی و کاهش کیفیت زندگی می‌شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر 16 هفته تمرین مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون بر سطوح اضطراب، استرس و افسردگی، شاخص‌های جسمانی و کیفیت زندگی در مردان مبتلا به دیابت نوعدو بود.
روش تحقیق: در مطالعه حاضر، 45 مرد مبتلا به دیابت نوعدو بهروش نمونهگیری دردسترس (هدفمند) انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروهمساوی (15 نفره) تمرینمقاومتی سنتی، تمرینمقاومتیبامحدودیتجریانخون و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرین سنتی، تمرین با شدت 80-70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) و گروه با محدودیت، تمرین با شدت 20-30 درصد 1RM را به مدت 16 هفته اجرا کردند. در ابتدا و انتهای پژوهش، پرسشنامه‌های افسردگی، اضطراب و استرس (DASS21) و کیفیتزندگی (36-SF) تکمیل و قدرت بالاتنه و پائین تنه سنجش شد. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده آزمون‌های آماری t زوجی، آنالیز کوواریانس، تعقیبیLSD و همبستگی پیرسون و نرم‌افزار SPSS نسخه 26 در سطح معنیداری 05/0 P≤انجام شد.
یافته‌ها: نتایج از کاهش معنیدار سطوح استرس (001/0=P)، اضطراب (001/0=P) و افسردگی (001/0=P)؛ و افزایش قدرت بالاتنه (002/0=P)، پایین تنه (01/0=P)، توده عضلات اسکلتی (002/0=P) و کیفیتزندگی (001/0=P) در دو گروه تمرینی نسبت به پیش آزمون حکایت داشت. با این حال، تفاوت معنیداری در میانگین این شاخصها بین دو گروه تمرینی مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه‌گیری: هر دو شیوهتمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریانخون میتواند باعث بهبود اختلالات روانی و عملکرد جسمانی در بیماران مبتلا به دیابت شود.
روش تحقیق: در مطالعه حاضر، 45 مرد مبتلا به دیابت نوعدو بهروش نمونهگیری دردسترس (هدفمند) انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروهمساوی (15 نفره) تمرینمقاومتی سنتی، تمرینمقاومتیبامحدودیتجریانخون و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرین سنتی، تمرین با شدت 80-70 درصد یک تکرار بیشینه (1RM) و گروه با محدودیت، تمرین با شدت 20-30 درصد 1RM را به مدت 16 هفته اجرا کردند. در ابتدا و انتهای پژوهش، پرسشنامه‌های افسردگی، اضطراب و استرس (DASS21) و کیفیتزندگی (36-SF) تکمیل و قدرت بالاتنه و پائین تنه سنجش شد. تحلیل آماری داده‌ها با استفاده آزمون‌های آماری t زوجی، آنالیز کوواریانس، تعقیبیLSD و همبستگی پیرسون و نرم‌افزار SPSS نسخه 26 در سطح معنیداری 05/0 P≤انجام شد.
یافته‌ها: نتایج از کاهش معنیدار سطوح استرس (001/0=P)، اضطراب (001/0=P) و افسردگی (001/0=P)؛ و افزایش قدرت بالاتنه (002/0=P)، پایین تنه (01/0=P)، توده عضلات اسکلتی (002/0=P) و کیفیتزندگی (001/0=P) در دو گروه تمرینی نسبت به پیش آزمون حکایت داشت. با این حال، تفاوت معنیداری در میانگین این شاخصها بین دو گروه تمرینی مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه‌گیری: هر دو شیوهتمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریانخون میتواند باعث بهبود اختلالات روانی و عملکرد جسمانی در بیماران مبتلا به دیابت شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1404/3/29 | پذیرش: 1404/6/8 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/6/24
دریافت: 1404/3/29 | پذیرش: 1404/6/8 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC