مقالات منتخب برای شمارگان آتی
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 25/12/00110
Ethics code: IR.ZAUMS.AEC.1403.002
منوچهر یوسفی* 
1، یدالله بدخشان2 ، محمدطاهر میرک‌زهی3 ، فاطمه ملک‌زاده4 ، آیدا ملک‌زاده5
1، یدالله بدخشان2 ، محمدطاهر میرک‌زهی3 ، فاطمه ملک‌زاده4 ، آیدا ملک‌زاده5
1- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه سراوان، سراوان، ایران ، m_usofi2001@yahoo.com
2- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
3- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه سراوان، سراوان، ایران
4- کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
5- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
2- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه جیرفت، جیرفت، ایران
3- گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه سراوان، سراوان، ایران
4- کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
5- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده: (28 مشاهده)
زمینه و هدف: اضطراب واکنشی طبیعی است که بر ذهن و بدن تأثیر می‌گذارد و با علائمی مانند تعریق، تپش قلب و سردرد همراه است. این مطالعه اثرات ضد اضطرابی دم‌نوش‌های اسطوخودوس و چای سیاه را مقایسه می‌کند.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی برای انجام آزمایش از 21 موش صحرایی نر با وزن 200 تا 250 گرم استفاده شد. موش‌ها به سه گروه 7 تایی شامل گروه کنترل: دریافت کننده آب آشامیدنی ساده، گروهCS : دریافت کننده دمنوش Camellia sinensis (چای سیاه) و گروه LA دریافت کننده دمنوش Lavandula angustifolia (اسطوخودوس) تقسیم‌‌بندی شدند. در طول 24 ساعت پیش از آزمایش، به موش‌های گروه‌های درمانی به جای آب آشامیدنی، دمنوش تهیه‌شده از چای سیاه با غلظت 3/0 درصد (3 گرم برگ در 1 لیتر آب( و دمنوش تهیه‌شده از گل اسطوخودوس با همان غلظت تجویز شد. پس‌ازآن، رفتار موش‌ها از نظر فعالیت‌های آرام‌بخش و ضداضطراب در ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع (Elevated plus maze) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها به‌صورت میانگین±خطای استاندارد (mean±S.E.M) نمایش داده شده‌اند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Graph Pad Prism 8 تحلیل شدند که آنالیز واریانس یک‌طرفه و سپس آزمون توکی انجام گرفت. مقدار 05/0P< معنادار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: زمان سپری شده در بازوهای باز ماز مرتفع در گروه دریافت کننده دم نوش اسطوخودوس (LA) به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (001/0P<) و گروه دمنوش چای سیاه (CS) (001/0P<) بود. گروه LA همچنین تعداد ورود به بازوهای باز بیشتری نسبت به گروهCS (01/0P<) داشت. زمان سپری شده در بازوهای بسته در گروه LA به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل (05/0P<) و گروه CS (001/0P<) بود.
نتیجه‌گیری: دمنوش اسطوخودوس اثرات ضد اضطرابی معناداری در موش‌های نر نشان داد که نشان‌دهنده پتانسیل آن به‌عنوان یک درمان طبیعی برای اضطراب است. تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها در انسان مورد نیاز است.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی برای انجام آزمایش از 21 موش صحرایی نر با وزن 200 تا 250 گرم استفاده شد. موش‌ها به سه گروه 7 تایی شامل گروه کنترل: دریافت کننده آب آشامیدنی ساده، گروهCS : دریافت کننده دمنوش Camellia sinensis (چای سیاه) و گروه LA دریافت کننده دمنوش Lavandula angustifolia (اسطوخودوس) تقسیم‌‌بندی شدند. در طول 24 ساعت پیش از آزمایش، به موش‌های گروه‌های درمانی به جای آب آشامیدنی، دمنوش تهیه‌شده از چای سیاه با غلظت 3/0 درصد (3 گرم برگ در 1 لیتر آب( و دمنوش تهیه‌شده از گل اسطوخودوس با همان غلظت تجویز شد. پس‌ازآن، رفتار موش‌ها از نظر فعالیت‌های آرام‌بخش و ضداضطراب در ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع (Elevated plus maze) مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها به‌صورت میانگین±خطای استاندارد (mean±S.E.M) نمایش داده شده‌اند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Graph Pad Prism 8 تحلیل شدند که آنالیز واریانس یک‌طرفه و سپس آزمون توکی انجام گرفت. مقدار 05/0P< معنادار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: زمان سپری شده در بازوهای باز ماز مرتفع در گروه دریافت کننده دم نوش اسطوخودوس (LA) به‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (001/0P<) و گروه دمنوش چای سیاه (CS) (001/0P<) بود. گروه LA همچنین تعداد ورود به بازوهای باز بیشتری نسبت به گروهCS (01/0P<) داشت. زمان سپری شده در بازوهای بسته در گروه LA به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل (05/0P<) و گروه CS (001/0P<) بود.
نتیجه‌گیری: دمنوش اسطوخودوس اثرات ضد اضطرابی معناداری در موش‌های نر نشان داد که نشان‌دهنده پتانسیل آن به‌عنوان یک درمان طبیعی برای اضطراب است. تحقیقات بیشتری برای تأیید این یافته‌ها در انسان مورد نیاز است.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
فارماكولوژي
دریافت: 1403/4/17 | پذیرش: 1403/6/3 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/7/11
دریافت: 1403/4/17 | پذیرش: 1403/6/3 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/7/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC