Mousavinezhad S H, Mahdizadeh I, Salehabadi S. Comparison of Academic Self-efficacy, Academic Engagement and Academic Performance Between Birjand University of Teachers and Birjand University of Medical Sciences. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2018; 25 :126-134
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-2434-fa.html
موسوی نژاد سید حسین، مهدیزاده ایرج، صالح آبادی سروش. مقایسه خودکارآمدی تحصیلی، درگیری تحصیلی و عملکرد تحصیلی بین دانشجویان دانشگاه فرهنگیان و علوم پزشکی شهر بیرجند
. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1397; 25
() :126-134
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2434-fa.html
1- گروه علوم تربیتی، پردیس شهید باهنر، دانشگاه فرهنگیان، بیرجند، ایران.
2- گروه علوم تربیتی، پردیس شهید باهنر، دانشگاه فرهنگیان، بیرجند، ایران. ، mahdizadeh_iraj45@cfu.ac.ir
3- گروه پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (6068 مشاهده)
زمینه و هدف: خودکارآمدی، ادراک فرد از توانایی خود در انجام یک فعالیت و درگیری تحصیلی، کیفیت تلاشی است که افراد صرف فعالیتهای هدفمند آموزشی میکنند. هر دو متغیر از مهمترین شاخصهای کیفیت آموزش به حساب میآیند. در این مطالعه، به مقایسه خودکارآمدی تحصیلی، درگیری تحصیلی و عملکرد تحصیلی بین دانشجویان دانشگاههای فرهنگیان و علوم پزشکی شهر بیرجند پرداخته شد.
روش تحقیق: مطالعه حاضر از جمله پژوهشهای توصیفی-مقایسهای است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان ورودی سالهای 1393 تا 1396 دو دانشگاه فرهنگیان و علوم پزشکی (فقط رشته پزشکی) شهر بیرجند بودند. حجم نمونه، 180نفر برآورد گردید کـه به روش نمونهگیری طبقهای تصادفی نسبتی انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه دو بخشی شامل پرسشنامه خودکارآمدی Owen و Froman و درگیری تحصیلی زرنگ استفاده شد. عملکرد تحصیلی نیز براساس معدل کل دانشجویان سنجیده شد. تجزیه و تحلیل دادهها نیز با استفاده از نرمافزار SPSS (ویرایش 24) و با کمک آزمونهای آماری کولموگروف-اسمیرنوف، tو رگرسیون انجام شد.
یافتهها: در این مطالعه، در مجموع 180دانشجو با میانگین سنی 1/27±20/7 سال، از رشتههای دبیری (110نفر) و رشته پزشکی (70نفر) شرکت نمودند. مقایسه میانگین خودکارآمدی تحصیلی نشان داد، دانشجویان رشتههای دبیری از میزان خودکارآمدی تحصیلی بالاتری برخوردار بودند (0/001P<)؛ اما مقایسه میانگین درگیری تحصیلی دو گروه، تفاوت معنیداری را نشان نداد (0/476P=). همچنین ضریب بتای خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان پزشکی سهم بیشتری در پیشبینی عملکرد تحصیلی داشت.
نتیجهگیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، متغیّر خودکارآمدی تحصیلی از عوامل پیشبینیکننده عملکرد تحصیلی میباشد. براساس یافتههای بهدست آمده، ضرورت دارد تا پژوهشهای عمیقتری در خصوص متغیّرهای خودکارآمدی و درگیری تحصیلی در دو گروه مذکور انجام گیرد.
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي دریافت: 1396/11/8 | پذیرش: 1397/1/19 | انتشار الکترونیک: 1397/6/14