دوره 21، شماره 1 - ( بهار 1393 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 26-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Barkhori A, Haghbin M, Banazade N, Birjandi B. Comparison of two anesthetic induction methods:ketamin and thiopental Na for ECT in major depression disorder patients. J Birjand Univ Med Sci. 2014; 21 (1) :20-26
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1519-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1519-fa.html
برخوری علی، حق‌بین محمدعلی، بنازاده نبی، بیرجندی بهناز. مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال‌سدیم و کتامین بر تشنّج‌درمانی الکتریکی در بیماران افسردگی اساسی. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1393; 21 (1) :26-20
1- گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، بیمارستان شفا، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
2- دستیار بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. ، dr.birjandi_b@yahoo.com
2- دستیار بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران. ، dr.birjandi_b@yahoo.com
چکیده: (10358 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی اساسی از شایع ترین بیماریهای روان پزشکی شناخته می‌شود. . تشنّج‌درمانی الکتریکی، همچنان مؤثّرترین درمان افسردگی اساسی می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثر دو روش القای بیهوشی با تیوپنتال سدیم و کتامین بر نتایج درمانی تشنّج‌درمانی الکتریکی در بیماران افسرده اساسی بود. روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی‌شده دوسوکور، بر روی60 بیمار مبتلا به افسردگی اساسی که بیماری آنها قبلاً توسط روانپزشک، تأیید شده و نیاز به تشنّج‌درمانی الکتریکی داشتند، انجام شد. بیماران، در دو گروه ٣٠ نفری قرار گرفتند و در یک گروه، بیهوشی توسط کتامین و در گروه دیگر توسط تیوپنتال سدیم انجام شد و پاسخ درمانی انرژی مصرفی، مدّت زمان تشنّج و شدّت افسردگی (معیار همیلتون) در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 21) و با کمک آزمون‌های آماری mann-whitney و Chi-Square تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: شدّت افسردگی در هر دو گروه، 6 هفته بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (001/0P<)؛ همچنین انرژی مصرفی، 6 هفته بعد از مداخله (گروه کتامین 4/7±80 و گروه تیوپنتال سدیم 2/12±7/84)، در گروه دریافت‌کننده تیوپنتال سدیم بالاتر از گروه دریافت‌کننده کتامین بود، ولی این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. مدت زمان تشنّج نیز 6 هفته بعد از مداخله، در گروه کتامین (1/10±2/33) و گروه تیوپنتال سدیم (1/21±5/32) بررسی شد که در گروه کتامین، بالاتر بود ولی این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش طول مدّت تشنّج و کاهش شدّت افسردگی ناشی از مصرف کتامین در محدوده درمانی و و نظر به اثر ضدّ افسردگی آن، این دارو می‌تواند به‌عنوان جانشین مناسبی برای شروع بیهوشی در بیماران مبتلا به افسردگی کاندید انجام تشنّج‌درمانی الکتریکی مورد استفاده قرار گیرد. ..
واژه‌های کلیدی: کتامین، تیوپنتال سدیم، افسردگی، تشنّج‌درمانی الکتریکی
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
روانپزشكي
دریافت: 1392/7/21 | پذیرش: 1392/10/30 | انتشار الکترونیک: 1393/3/31
دریافت: 1392/7/21 | پذیرش: 1392/10/30 | انتشار الکترونیک: 1393/3/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC