Kermani T, Sabzari A, Zardast M, Varasteh A. The changes in basement membrane and distribution of reticular fibers in benign hyperplasia and adenocarcinoma of prostate. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2004; 11 (4) :9-15
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-12-fa.html
کرمانی طیبه، سبزاری احمدرضا، زردست محمود، وارسته عبدالرضا. تغییرات غشای پایه و انتشار رشته های رتیکولار در هیپرپلازی خوش خیم و کارسینومای پروستات. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1383; 11 (4) :9-15
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-12-fa.html
1- استادیار گروه آموزشی علوم تشریحی (آناتومی)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ، tkermany@yahoo.com
2- استادیار گروه آموزشی أسیب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
3- دانشجوی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
4- دانشیار بخش ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
چکیده: (16838 مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان پروستات دومین سرطان شایع در جنس مذکر است که سلامت فرد و زندگی اجتماعی - اقتصادی وی را تحت تاثیر قرار می دهد. پس از برداشتن پروستات و تعیین میزان بدخیمی بیماری می توان پیش آگهی آن را بطور دقیق تعیین نمود. از آنجاییکه وجود یا عدم وجود غشا پایه و رشته های رتیکولار نیز همانند رده سلولی در تشخیص خوش خیمی و بدخیمی سرطان ها اهمیت دارد، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تغییرات غشای پایه غدد در موارد خوش خیم و بدخیم، با استفاده از رنگ آمیزی اختصاصی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، بلوک های پارافینی پروستات خوش خیم و بدخیم از بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، تهیه شد. در مجموع از 8 مورد با هیپرپلازی خوش خیم پروستات و 6 مورد با آدنوکارسینوما استفاده شد. برشها به قطر 5 میکرون تهیه شدند. در هر سری برش از هر 10 نمونه یکی به روش H&E (هماتوکسیلین و ائوزین) به منظور تشخیص محل ضایعه و کنترل نتایج به دست آمده، رنگ آمیزی و بررسی شد و سایر برشها برای بررسی غشای پایه غدد، به روش نیترات نقره رنگ آمیزی شد.
یافته ها: الگوی واکنش بافتهای خوش خیم و بدخیم نسبت به نیترات نقره بسیار متقاوت بود؛ در نمونه های بدخیم در اطراف آسینی ها و طنابهای سلولی، غشای پایه مشاهده نشد اما در استرومای اندک حد فاصل غدد، غشای ضخیم، ممتد و آرژینوفیلی تشکیل شد؛ در حالی که الیاف رتیکولار غشای پایه در نمونه های خوش خیم نازک و منقطع و با الیاف آرژینوفیل استروما گسترش یافته بود.
نتیجه گیری: در این تحقیق، به طور کلی اختلاف معنی داری در غشای پایه در بین نمونه های خوش خیم و بدخیم مشاهده شد که می تواند در تشخیص موارد مشکوک مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می شود کاربری روشهای هیستوشیمیایی اختصاصی و در دسترس مانند رنگ آمیزی غشای پایه در تشخیص افتراقی سایر بافتهای خوش خیم و بدخیم در انواع تومورها و وجود آن در نواحی اطراف آسینی یا اطراف سلول ها مورد مطالعه قرار گیرد.
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
انكولوژي دریافت: 1385/6/15 | پذیرش: 1392/10/19 | انتشار الکترونیک: 1392/10/19