مجله علمی

  زمینه و هدف: اهدای خون سبب ایجاد تغییراتی در شرایط فیزیولوژی و جسمانی می‌شود. این تحقیق با هدف ارزیابی تأثیر اهدای خون بر عملکرد ورزشی و شاخص‌های خونی زنان فعال و غیرفعال از نظر بدنی انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 14 زن فعال با بیش از شش ماه تمرین بدنی و 16 زن غیرفعال در دامنه سنّی 20 تا 30 سال، به طور داوطلبانه شرکت کردند. 24 ساعت قبل، 2 روز و 4 هفته بعد از اهدای خون، سطح هموگلوبین، هماتوکریت، آهن سرم و شاخص‌های عملکرد ورزشی (حداکثر اکسیژن مصرفی و توان بی‌هوازی) اندازه‏گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS ویرایش 16 در سطح معنی‌داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‏ها: هماتوکریت و هموگلوبین سرم، در هر دو گروه، 2 روز بعد نسبت به روز قبل و 4 هفته بعد نسبت به روز قبل از اهدا خون کاهشی معنی‌دار (001/0>P) و 4 هفته بعد نسبت به 2 روز بعد از اهدای خون افزایشی معنی‌دار (001/0>P) داشت. میزان حداکثر اکسیژن مصرفی، فقط در زنان غیرفعال، 4 هفته بعد در مقایسه با روز قبل و 2 روز بعد از اهدای خون افزایش معنی‏داری داشت (001/0>P برای هر دو). اوج توان بی‌هوازی فقط در زنان فعال، 4 هفته بعد نسبت به روز قبل از اهدای خون (03/0=P) به صورت معنی‏داری افزایش یافت.

  نتیجه‏گیری: هرچند عوامل جبرانی برای هماتوکریت و هموگلوبین در اهداکنندگان فعال و غیرفعال مشابه می‌باشد، اما در مورد حداکثر اکسیژن مصرفی و اوج توان بی‌هوازی متفاوت است و مستقل از سطح هموگلوبین و هماتوکریت خون، پاسخ می‌دهد.