زمینه و هدف: ایجاد محیط بالینی مطلوب برای استفاده از توانمندیهای پرستاران و بالفعل کردن استعدادهای بالقوه آنها نیازمند ایفای مهارتهای مدیریتی و اثربخشی رهبری مدیران پرستاری است؛ هرچند بکارگیری این مهارتها کمتر مشاهده میگردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مدل کسب شایستگی مبتنی بر انتظارات در پرستاری بر اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری و توانمندی کارکنان پرستاری انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه نیمه تجربی با گروههای کنترل نامتعادل، بخشی از یک تحقیق تلفیقی میباشد. 43 پرستار و 13 مدیر پرستاری بیمارستان امام رضا(ع (گروه شاهد) و 47 پرستار و 29 مدیر پرستاری بیمارستان ولیعصر(عج) شهر بیرجند (گروه مداخله) مورد بررسی قرار گرفتند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامههای توانمندی اسپریتزر و سبک رهبری لیدز استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS ویرایش 16 و آزمونهای آماری تی مستقل، تی زوجی، منویتنی، کروسکال والیس و کایدو در سطح معنیداری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: یافتهها حاکی از تفاوت معنیداری در میانگین نمرات توانمندی کارکنان پرستاری گروه مداخله بود
(0/001>P) اما تفاوت معنیداری در سطح توانمندی این گروه مشاهده نشد (146/0=P)؛ همچنین تفاوت معنیداری در میانگین نمرات اثربخشی سبک رهبری مدیران پرستاری گروه مداخله، بعد از مداخله مشاهده گردید
(0/046=P).
نتیجهگیری: مدل کسب شایستگی مدیریتی مبتنی بر انتظارات در پرستاری توانسته است اثربخشی سبک رهبری و مهارتهای مدیران پرستاری را به گونهای ارتقا دهد که این تغییرات توسط کارکنان درک شده و بر توانمندی آنان اثر بگذارد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |