دوره 25، شماره 2 - ( تابستان 1397 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 166-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سینا مشایخی1 
، کیومرث امینی* 2
، کیومرث امینی* 2
1- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سیرجان، سیرجان، ایران
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران ، dr_kumarss_amini@yahoo.com
2- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران ، dr_kumarss_amini@yahoo.com
چکیده: (6739 مشاهده)
زمینه و هدف: استافیلوکوکوس‌ها، پاتوژن مشترک بین انسان و گونه‌های مختلف دامی است که قابلیّت ایجاد طیف وسیعی از بیماری‌های را دارد. استافیلوکوکوس‌اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس اورئوس، عوامل مهمی در ایجاد بیوفیلم در بیماران هستند. این مطالعه با هدف تعیین توانایی تولید بیوفیلم و الگوی مقاومتی سویه‌های استافیلوکوکوس‌اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس‌اورئوس جداشده از عفونت‌های بیمارستانی و مواد غذایی انجام گرفت.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 117نمونه بیمارستانی انجام شد. ابتدا آزمایش‌های بیوشیمیایی بر روی نمونه‌ها به‌منظور جداسازی و تأیید جنس استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس انجام گردید؛ سپس برای تعیین تولید بیوفیلم، از روش میکروتیترپلیت استفاده شد و حضور ژن‌های icaA و icaD با استفاده از PCR مشخص گردید. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها به روش دیسک دیفیوژن برای 7 آنتی‌بیوتیک تعیین شد.
یافته‌ها: 12 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و 20 سویه استافیلوکوکوس اورئوس به‌وسیله آزمایش‌های بیوشیمیایی از 117نمونه بیمارستانی جداسازی شد که از این تعداد 6 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و 16 سویه استافیلوکوکوس اورئوس موّلد بیوفیلم بودند. نتایج PCR نشان‌دهنده حضور همزمان ژن‌های icaA و icaD در 15 سویه استافیلوکوکوس اورئوس و 6 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بود. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سنجش مقاومت آنتی‌بیوتیکی به‌ترتیب مربوط به پنی‌سیلین، جنتامایسین و امیکاسین بود.
نتیجه‌گیری: گسترش نمونه‌های بالینی موّلد بیوفیلم با مقاومت‌های‌آنتی‌بیوتیکی چندگانه، می‌تواند به‌عنوان خطری جدّی برای بیماران محسوب شده و باعث افزایش موارد مرگ و میر در بیمارستان‌ها گردد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 117نمونه بیمارستانی انجام شد. ابتدا آزمایش‌های بیوشیمیایی بر روی نمونه‌ها به‌منظور جداسازی و تأیید جنس استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس انجام گردید؛ سپس برای تعیین تولید بیوفیلم، از روش میکروتیترپلیت استفاده شد و حضور ژن‌های icaA و icaD با استفاده از PCR مشخص گردید. الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها به روش دیسک دیفیوژن برای 7 آنتی‌بیوتیک تعیین شد.
یافته‌ها: 12 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و 20 سویه استافیلوکوکوس اورئوس به‌وسیله آزمایش‌های بیوشیمیایی از 117نمونه بیمارستانی جداسازی شد که از این تعداد 6 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و 16 سویه استافیلوکوکوس اورئوس موّلد بیوفیلم بودند. نتایج PCR نشان‌دهنده حضور همزمان ژن‌های icaA و icaD در 15 سویه استافیلوکوکوس اورئوس و 6 سویه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بود. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سنجش مقاومت آنتی‌بیوتیکی به‌ترتیب مربوط به پنی‌سیلین، جنتامایسین و امیکاسین بود.
نتیجه‌گیری: گسترش نمونه‌های بالینی موّلد بیوفیلم با مقاومت‌های‌آنتی‌بیوتیکی چندگانه، می‌تواند به‌عنوان خطری جدّی برای بیماران محسوب شده و باعث افزایش موارد مرگ و میر در بیمارستان‌ها گردد.
نوع مطالعه: مقاله كوتاه |
موضوع مقاله:
ميكروب شناسي
دریافت: 1396/4/3 | پذیرش: 1397/4/9 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1397/4/9 | انتشار الکترونیک: 1397/4/9
دریافت: 1396/4/3 | پذیرش: 1397/4/9 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1397/4/9 | انتشار الکترونیک: 1397/4/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |