مجله علمی دانشگاه

  زمینه و هدف: جلوگیری از آلوده شدن منابع آب زیرزمینی در مناطقی مثل ایران با میزان بارندگی کم، بسیار مهم است. یکی از علل مهمّ آلودگی آب، فلزات سنگین است که مقادیر بیش از حدّ آن، باعث ایجاد بیماری‏های مختلف و حتی سرطان می‏شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان کروم و مس در آب‏های زیر زمینی و شبکه آب شرب شهر بیرجند در سال 89-1388 انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، نمونه‏گیری به صورت سرشماری از چاه‏ها‏ی تأمین کننده آب شرب (28 نمونه) و شبکه توزیع آب شهر (39 نمونه) انجام شد. نمونه‏ها‏ با دستگاه جذب اتمی و به روش استاندارد بررسی شدند. داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS (ویرایش 15) در سطح معنی‏داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: میانگین میزان مس در نمونه‏های چاه و شبکه توزیع آب به ترتیب 87/0±0046/0 و صفر و میزان کروم به ترتیب 12/0±0916/0 و mg/L

 02/0±0514/0 بود. بر اساس استاندارد 1053 ایران در مورد ویژگی‏های آب آشامیدنی، همه نمونه‏ها از نظر میزان مس در حدّ مطلوب (کمتر از mg/L

 05/0) بودند. میزان کروم، فقط در 2 نمونه (1/7%) از چاه‏های آب در حدّ مطلوب (صفر) بود. 19 نمونه (9/67%) از نمونه‏های چاه‏های آب و 20 نمونه (3/51%) از شبکه توزیع آب شهر از نظر میزان کروم وضعیت غیر مجاز (بیش از mg/L

 05/0) داشتند.

  نتیجه‌گیری: با وجود طبیعی‌بودن میزان مس، میزان آلودگی آب آشامیدنی شهر بیرجند با کروم خطرناک است. با در نظر گرفتن شرایط محیطی، احتمالا این آلودگی منشأ زمین‏شناسی دارد که نیازمند مطالعات بیشتر و تلاش در جهت رفع آن می‏باشد.