دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1389 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 179-170 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shamsi M, Sharifirad G, Kachoue A, Hassanzadeh A. The effect of walking educational program on knowledge, attitude, performance, and blood sugar in women with type II diabetes. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2010; 17 (3) :170-179
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-740-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-740-fa.html
شمسی محسن، شریفی‌راد غلامرضا، کچویی علی، حسن‌زاده اکبر. بررسی میزان تأثیر برنامه آموزش پیاده‌روی برآگاهی، نگرش، عملکرد و کنترل متابولیک قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1389; 17 (3) :170-179
1- دانشیار گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران ، sharifirad@hlth.mui.ac.ir
چکیده: (29645 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه نقش فعالیت فیزیکی در سلامتی جامعه و اثر آن در پیش‌گیری و کنترل بسیاری از بیماری‌ها مطرح می‌باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تأثیر برنامه آموزش پیاده‌روی بر آگاهی، نگرش و عملکرد بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.
روش تحقیق: مطالعه حاضر یک کارآزمایی شاهددار تصادفی شده بود که در آن 88 نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت داشتند. اطلاعات از طریق پرسش‌نامه و چک لیست و با استفاده از مصاحبه سازمان یافته در قبل و 3 ماه بعد از مداخله آموزشی جمع‌آوری گردید و با استفاده از آزمون‌های 2χ و t زوج و t مستقل آنالیز شدند.
یافته‌ها: قبل از مداخله، میانگین نمره‌های آگاهی و نگرش در دو گروه مورد و شاهد، در سطح متوسط و میانگین نمره عملکرد، پایین‌تر از حد متوسط بود. بعد از آموزش و 3 ماه پیگیری، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیاده‌روی صحیح و دقایق صرف شده جهت انجام پیاده‌روی با شدت‌های متوسط و سنگین در گروه مورد به نحو معنی‌داری افزایش و میانگین قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه اهمیت آموزش پیاده‌روی را در جهت افزایش آگاهی، نگرش و اتخاذ عملکرد صحیح در خصوص انجام پیاده‌روی و کنترل بهتر قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد و با توجه به آن انجام پیاده‌روی منظم در جهت کنترل شاخص‌های سلامتی این بیماران توصیه می‌شود.
روش تحقیق: مطالعه حاضر یک کارآزمایی شاهددار تصادفی شده بود که در آن 88 نفر از بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 شرکت داشتند. اطلاعات از طریق پرسش‌نامه و چک لیست و با استفاده از مصاحبه سازمان یافته در قبل و 3 ماه بعد از مداخله آموزشی جمع‌آوری گردید و با استفاده از آزمون‌های 2χ و t زوج و t مستقل آنالیز شدند.
یافته‌ها: قبل از مداخله، میانگین نمره‌های آگاهی و نگرش در دو گروه مورد و شاهد، در سطح متوسط و میانگین نمره عملکرد، پایین‌تر از حد متوسط بود. بعد از آموزش و 3 ماه پیگیری، میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد در خصوص پیاده‌روی صحیح و دقایق صرف شده جهت انجام پیاده‌روی با شدت‌های متوسط و سنگین در گروه مورد به نحو معنی‌داری افزایش و میانگین قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله به طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه اهمیت آموزش پیاده‌روی را در جهت افزایش آگاهی، نگرش و اتخاذ عملکرد صحیح در خصوص انجام پیاده‌روی و کنترل بهتر قند خون بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد و با توجه به آن انجام پیاده‌روی منظم در جهت کنترل شاخص‌های سلامتی این بیماران توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
طب فيزيكي و توانبخشي
دریافت: 1389/9/8 | پذیرش: 1394/12/20 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20
دریافت: 1389/9/8 | پذیرش: 1394/12/20 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC