زمینه و هدف: رابدومیولیز نشانگانی بالینی و بیوشیمیایی است که یکی از علل آن مسمومیتهای حاد میباشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی رابدومیولیز در بیماران مبتلا به مسمومیت حادّ شدید انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، از 450 بیمار با مسمومیت حادّ شدید که در بخش مراقبتهای ویژه مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران، در فاصله ماههای فروردین تا مهر 1385 بستری شدند، 165 بیمار با سطح سرمی کراتینکیناز حداقل پنج برابر میزان طبیعی (IU/L ≤ 975) پس از رد سایر علل، وارد مطالعه شدند. تشخیص مسمومیت بر اساس تاریخچه مصرف سموم و یافتههای بالینی گذاشته شد. سم مصرف شده به کمک آزمایش سمشناسی مناسب تایید گردید. اطلاعات جمعیتشناختی، علائم بالینی و بررسیهای آزمایشگاهی بیماران ثبت گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (ویرایش 5/11) در سطح معنیداری 05/0>P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: فراوانی رابدومیولیز در این مطالعه 6/36% بود. شایعترین نوع مسمومیت به وجود آورنده این عارضه به ترتیب، مصرف اپیوم (28%)، داروهای ضدّ افسردگی سهحلقهای (14%) و بنزودیازپینها (14%) بودند. نارسایی حادّ کلیه در 23 بیمار (15%) مشاهده گردید. بین سطح کراتینکیناز و میزان کراتینین سرم همبستگی خطی وجود داشت (05/0>P).
نتیجهگیری: بیماران با مسمومیت حادّ شدید در معرض خطر بالای بروز رابدومیولیز قرار دارند و نارسایی حاد کلیه عارضه اصلی این نشانگان میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |