مجله علمی دانشگاه

  زمینه و هدف: یکی از عوارض ناخوشایند بیهوشی عمومی، لرز است که در 40% موارد دیده می‏شود. لرز عارضه‏ای بسیار جدّی است که مصرف اکسیژن را تا چند برابر بالا می‏برد؛ همچنین باعث افزایش تهویه ریوی و برون‏ده قلب، فشار داخل مغز و چشم و نیز افزایش میزان درد بعد از عمل و خطر ایسکمی میوکارد می‏گردد. پیشگیری از بروز این عارضه ناخواسته برای دستیابی به یک بیهوشی مطلوب و کاستن خطرات آن ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین اثر کلونیدین در جلوگیری از وقوع لرز بعد از بیهوشی عمومی انجام شد.

  روش تحقیق: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسویه کور و تصادفی بر روی 100 بیمار بالای 18 سال با ASA کلاس 1 و 2 کاندید عمل جراحی چشم در بیمارستان الزهرا زاهدان انجام شد. بیماران به صورت دسته‏بندی ده‏تایی به دو گروه مورد (کلونیدین) و شاهد (دارونما) تقسیم شدند و دو ساعت قبل از بیهوشی 2/0 میلیگرم کلونیدین یا دارونما را با 30 سی‏سی آب دریافت کردند. روش بیهوشی در هر دو گروه یکسان بود. همه افراد در اتاق ریکاوری از نظر وقوع لرز معاینه شدند و پرسشنامه مخصوص تکمیل گردید. داده‏های جمع‏آوری شده با استفاده از نرم‏افزار SPSS (نسخه 13) و آزمون آماری کای‏دو، در سطح معنی‌داری 05/0> P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: از 50 بیمار گروه مورد (دریافت‏کننده کلونیدین)، فقط یک نفر (2%) و از 50 بیمار گروه شاهد (دریافت‏کننده دارونما)، 10 نفر (20%) دچار لرز بعد عمل شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی‏دار بود (004/0 =P ) .

  نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد، کلونیدین در پیشگیری از لرز بعد از بیهوشی مؤثر است و می‏توان از آن به عنوان یک داروی قبل از عمل به طور روزمره استفاده نمود .