دوره 15، شماره 4 - ( زمستان 1387 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 99-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Morowatisharifabad M, Rouhani Tonekaboni N. Perceived self-efficacy in self-care behaviors among diabetic patients referring to Yazd Diabetes Research Center. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2008; 15 (4) :91-99
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-383-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-383-fa.html
مروتی شریف‌آباد محمدعلی، روحانی تنکابنی نوشین. خودکارآمدی درک شده رفتارهای خود مراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1387; 15 (4) :91-99
1- استادیار گروه اموزشی مبارزه با بیماری ها، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد ، morowaty@yahoo.com
چکیده: (46138 مشاهده)
زمینه و هدف: در حال حاضر دیابت یکی از مشکلات بهداشتی جهانی است؛ ویژگی این اختلال پزشکی هیپرگلیسمی، اختلال در متابولیسم کربوهیدرات‌ها، چربیها و پروتئین‌ها به همراه نقص کامل و یا نسبی ترشح انسولین در بدن می‌باشد. تخمین زده می‌شود که تعداد مبتلایان به بیماری در سطح جهان در سال 2025 به 300 میلیون نفر بالغ شود. خودکار آمدی، به عنوان یک مفهوم از مفاهیم تئوری یادگیری اجتماعی و یک سازه مهم الگوی اعتقاد بهداشتی، بویژه زمانی که الگو برای پیشگویی تغییرات سبک زندگی در بیماریهای مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد، در نظر گرفته شده است. مطالعه حاضر با هدف یافتن وضعیت این سازه در بیماران دیابتی شهر یزد و نیز عوامل مرتبط با آن و چگونگی ارتباط آن با وضعبت خود مراقبتی در این بیماران، طراحی و اجرا شد. روش تحقیق: این مطالعه مقطعی، بر روی 120 بیمار دیابتی مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد که به صورت آسان وارد تحقیق شدند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه‌ای بود بود که پایایی و روایی آن مورد سنجش و تأیید قرار گرفته بود و سازه خودکارآمدی درک شده و رفتارهای خود مراقبتی بیماران دیابتی را ارزیابی می‌نمود و به روش مصاحبه با بیماران تکمیل گردید؛ همچنین متغیرهای فردی سن، جنس، سطح سواد، شغل، مدت زمان ابتلا به دیابت و نوع دیابت نیز مورد سؤال قرارگرفت. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افرار آماری SPSS و آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تی، آنالیز واریانس و آنالیز رگرسیون خطی در سطح معنی‌داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: آزمودنیها به طور متوسط 9/59% نمره قابل اکتساب خودکارآمدی درک شده را به دست آوردند. در میان رفتارهای مختلف، خودمراقبتی دیابت، اعتقاد آزمودنیها به توانایی حفظ میزان قند خون در زمان تنش و درمان صحیح پایین افتادن قند خون در کمترین میزان بود؛ در حالی که در مورد مصرف صحیح قرص و تزریق انسولین طبق دستور، معتقد به بالاترین توانایی در خود بودند. مردان به طور معنی‌داری از خودکارآمدی بالاتری نسبت به زنان برخوردار بودند؛ با افزایش سطح سواد، خودکارآمدی درک‌شده نیز افزایش می‌یافت. کارمندان زن به طور معنی‌داری از خودکارآمدی بالاتری نسبت به زنان خانه‌دار برخوردار بودند. خودکارآمدی دارای همبستگی مثبت و معنی‌داری با رفتارهای خودمراقبتی بود و به تنهایی 38% از واریانس این متغیر را پیشگویی می‌کرد. نتیجه‌گیری: اعتقاد آزمودنیها به کارآمدی خود برای انجام رفتارهای خودمراقبتی، در حدّ متوسط مشاهده گردید. خودکارآمدی به عنوان مهمترین تعیین‌کننده رفتارهای خودمراقبتی در اشخاص دیابتی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ بنابراین ضرورت تقویت آن به خصوص در زنان که در این مقوله ضعیف‌ترهستند، احساس می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت
دریافت: 1388/2/27 | پذیرش: 1394/12/20 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20
دریافت: 1388/2/27 | پذیرش: 1394/12/20 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC