مجله علمی

Mendeley  

Zotero  

Amiri R, Shah Farhat A, Karbandi S, Esmaeli H, Mohammadzadeh A, Sedighi Looye E. Effect of lullaby music listening on SPO2 in premature infants. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2008; 15 (4) :12-18
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-371-fa.html

زمینه و هدف: یکی از مشکلات اساسی نوزادان نارس اختلال در عملکرد تنفس و اکسیژن‌گیری به دلیل نارس‌بودن سیستم تنفسی است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند تحریکات شنیداری مطلوب بر میزان اکسیژن‌گیری نوزاد نارس از طریق منظم‌کردن تعداد تنفس و افزایش Saturation Pressure Oxygen (Spo2) تأثیر دارد؛ مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر موزیک لالایی بر درصد غلظت اشباع اکسیژن خون نوزادان نارس انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی که به صورت کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده انجام شد، نوزادان نارس بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بیمارستانهای امام رضا (ع) و قائم مشهدد در سال 1384 مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 40 نوزاد نارس به روش تخصیص تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. نوزادان هر دو گروه تا 8 روز و هر روز به مدت 40 دقیقه مورد بررسی و مشاهده قرار می‌گرفتند. درصد اشباع اکسی‍ژن هر دقیقه از طریق دستگاه پالس اکسیمتری از طریق مشاهده ثبت گردید. نوزادان گروه شاهد مراقبتهای معمول بخش و نوزادان گروه درمان علاوه بر مراقبتهای معمول، روزانه 20 دقیقه آوای لالایی دریافت می‌کردند. موزیک نیز یک آهنگ لالایی سنتی ایرانی با آوای زنانه بود که با شدّت 65-75 دسی‌بل ارائه گردید. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمونهای کای اسکوار، تی زوجی و تی مستقل و آزمونهای مدل خطی عمومی جهت کنترل متغیرهای مداخله‌گر در سطح معنی‌داری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌ها: متوسط تغییرات درصد غلظت اشباع اکسیژن خون در دوره مداخله نسبت به سطح پایه طیّ روزهای مطالعه در گروه آزمایش به طور معنی‌داری بیشتر از گروه شاهد بود (001/0=P). بالا بودن درصد اشباع اکسیژن خون بعد از قطع موزیک لالایی در گروه آزمایش ثبات داشت؛ به طوری که در مقایسه تغییرات Spo2 مرحله ارزیابی (بعد از پخش موزیک) نسبت به سطح پایه، اختلاف در دو گروه از نظر آماری معنی‌دار بود (019/0=P). نتیجه‌گیری: آوای لالایی یا موزیک ممکن است در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان به عنوان منبعی قابل پیش‌بینی و ثابت از تحریکات باشد که صدای غیر قابل پیش‌بینی محیط را می‌پوشاند؛ بنابراین سبب کاهش تنش (Stress) تجربه‌شده توسط نوزاد می‌گردد. بالا نگه داشتن Spo2 با حداقل مقدار اکسیژن دریافتی، یک هدف پزشکی مهم است؛ چنانچه مداخله‌ای بتواند بر کمیت و کیفیت تنفس و در نتیجه میزان Spo2 مؤثر باشد، کمک بزرگی به نوزادان نارس خواهد بود.