دوره 29، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 29 شماره 3 صفحات 290-285 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: *
Ethics code: *
Clinical trials code: *
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari-Nozad A M, Moezi Bady S A, Hanafi Bojd N, Barzegar Ganji M. May-Thurner syndrome, an uncommon diagnosis for a common disease: a case report and review of the literature. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2022; 29 (3) :285-290
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-3218-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-3218-fa.html
جعفری نوزاد امیر مسعود، معزی بادی سید علی، حنفی بجد نازنین، برزگر گنجی مطهره. سندرم می-ترنر، تشخیصی دور از ذهن برای یک بیماری شایع: گزارش مورد و بررسی متون. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1401; 29 (3) :285-290
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ،seidali@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ،
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده: (1474 مشاهده)
سندروم می- ترنر یک گوناگونی آناتومیکی نسبتاً ناشایع است که در آن بیماران در اثر انسداد وریدی دچار ترومبوز ورید عمقی (DVT) ایلیوفمورال می‌شوند. در این سندروم، ورید ایلیاک مشترک چپ در برابر مهره پنجم کمری توسط شریان ایلیاک مشترک سمت راست فشرده می‌شود. میزان بروز/ شیوع واقعی سندروم می-ترنر به صورت دقیق مشخص نیست، امّا بر اساس مطالعات کالبد‌شکافی و تصویربرداری عروقی، بین 22 تا 32 درصد تخمین زده می‌شود. با این حال، این تشخیص به ندرت در تشخیص افتراقی‌های DVT، به‌ویژه در افرادی با سایر عوامل خطر، در نظر گرفته می‌شود. این انسداد وریدی ممکن است باعث علائمی مانند ورم پا، واریس، ترومبوز وریدی، زخم استاز وریدی مزمن یا عوارض جدی‌تر از جمله آمبولی ریه شود. استفاده از ضد انعقادهای سیستمیک به تنهایی برای درمان سندروم می-ترنر ناکارآمد است و رویکردهای تهاجمی‌تری برای جلوگیری از عود لخته‌ها لازم است. در این گزارش یک مورد از یک زن 31 ساله را شرح داده‌ایم که با شکایت درد و تورم پیش‌رونده اندام تحتانی چپ بدون عوامل برانگیزنده مراجعه کرده بود. با یک رویکرد تشخیصی جامع شامل سونوگرافی داپلر و دیدن ترومبوز در وریدهای ایلیاک خارجی و فمورال چپ و انسداد ورید ایلیاک مشترک چپ در تصاویر ونوگرافی مشخص شد که او مبتلا به سندرم فشردگی ورید ایلیاک است. هنگام مواجهه با ترومبوزهای وریدی یک طرفه به‌ویژه در گروه‌های سنی جوان‌تر، سندروم می-ترنر را نیز باید در تشخیص‌های افتراقی در نظر گرفت.
واژه‌های کلیدی: ترومبوز ورید عمقی، اندام تحتانی، سندرم می- ترنر
نوع مطالعه: گزارش مورد |
موضوع مقاله:
قلب- بیماری های قلب و عروق
دریافت: 1401/7/18 | پذیرش: 1401/9/28 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/10/4 | انتشار الکترونیک: 1401/9/15
دریافت: 1401/7/18 | پذیرش: 1401/9/28 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/10/4 | انتشار الکترونیک: 1401/9/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC