دوره 28، شماره 2 - ( تابستان 1400 )                   جلد 28 شماره 2 صفحات 157-147 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Sohrabi F, Shamsipour Dehkordi P. The effect of body mass index and level of physical activity on motor competence women's in life span. J Birjand Univ Med Sci. 2021; 28 (2) :147-157
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2851-fa.html
سهرابی فاطمه، شمسی پور دهکردی پروانه. تأثیر شاخص توده بدنی و سطح فعالیت بدنی بر شایستگی حرکتی زنان در طول عمر. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1400; 28 (2) :157-147

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2851-fa.html


1- گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، sohrabifatemeh136@gmail.com
2- گروه رفتارحرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده:   (1741 مشاهده)
زمینه و هدف: سلامت جسمانی از جنبه­های مهم سلامت هر جامعه و یکی از اساسی­ترین نیازهای زندگی انسان می­باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی بر شایستگی حرکتی افراد 85-8 سال شهر تهران بود.
روش تحقیق: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود و روی 323 زن 85-8 سال که به پنج گروه کودک، نوجوان، جوان، بزرگسال و سالمند تقسیم شدند، انجام شد. نمونه‌های تحقیق به‌ صورت داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از ترازو، قدسنج، نسخه کوتاه پرسشنامه بین‌المللی سطح فعالیت بدنی و آزمون شایستگی حرکتی استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس تک عاملی و چندراهه و آزمون بونفرونی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس تک عاملی چندراهه نشان داد شاخص توده بدنی بر شایستگی حرکتی تأثیر معنادار ندارد (0/05<P). اثر اصلی سطح فعالیت بدنی و گروه سنی در متغیّر شایستگی حرکتی معنادار بود (0/001P=). کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی نسبت به دختران جوان به طور معناداری ضعیف‌تر عمل کردند (0/05P<) و کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی  نسبت به سالمندان زن بهتر عمل کردند. سالمندان شایستگی حرکتی پایین‌تری نسبت به کودکان، نوجوانان و میانسالان داشتند. افراد دارای سطح فعالیت بدنی متوسط به طور معناداری در آزمون شایستگی حرکتی نسبت به افراد با فعالیت بدنی کم و شدید بهتر عمل کردند (0/05P<).
نتیجه‌گیری: به منظور افزایش شایستگی حرکتی و سلامت جسمانی باید سطح فعالیت بدنی را به میزان مناسب افزایش داد و با اتخاذ برنامه ریزی مناسب روند نزولی شایستگی حرکتی را به تأخیرانداخت.
متن کامل [PDF 752 kb]   (671 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (551 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1399/2/26 | پذیرش: 1400/3/3 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/3/19 | انتشار الکترونیک: 1400/3/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb