دوره ۲۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۸ )
جلد ۲۶ شماره ۲ صفحات ۱۱۷-۱۰۶ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kermansaravi F, Navidian A, Ghaderi S. Impact of Continuous Care Model on self-care
behaviors of patients with Myocardial Infarction:
A randomized clinical trial study. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2019; 26 (2) :106-117
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2526-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2526-fa.html
کرمان ساروی فتیحه، نویدیان علی، قادری سکینه. اثربخشی مدل مراقبت پیگیر بر رفتارهای خود مراقبتی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. ۱۳۹۸; ۲۶ (۲) :۱۰۶-۱۱۷
فتیحه کرمان ساروی*۱ 
، علی نویدیان۲ ، سکینه قادری۳
، علی نویدیان۲ ، سکینه قادری۳
۱- مرکز تحقیقات پرستاری جامعه، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران. ، F_kermansaravi@yahoo.com
۲- مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
۳- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
۲- مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
۳- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
چکیده: (۸۳۹۶ مشاهده)
زمینه و هدف: انجام رفتارهای خود مراقبتی، یکی از عوامل مؤثّر در پیشگیری از علائم و عود بیماری است. مدل مراقبت پیگیر به عنوان فرآیندی منظم برای برقراری ارتباط مؤثّر بین مددجو و پرستار معرفی شده است. با توجه به ویژگی این مدل در استمرار ارتباط در مراقبت از بیمار که متناسب با شرایط بیمار می‌باشد، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مدل مراقبت پیگیر بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی‌شده، روی بیماران بستری در بخش‌هایCCU بیمارستان‌های آموزشی زاهدان در سال 1396 انجام شد. تعداد 60 بیمار به‌روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در قالب دو گروه 30 نفره مداخله و کنترل، مورد بررسی قرار گرفتند. مدل مراقبت پیگیر طی پنج جلسه گروهی 45-30 دقیقه‌ای و پیگیری تلفنی اجرا شد. داده‌ها با استفاده از فرم مشخصات فردی و پرسشنامه استاندارد رفتارهای خودمراقبتی Miller در سه مقطع زمانی جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم‌افزارSPSS (ویرایش 20) و با کمک آزمون‌های آماری تی‌مستقل، مجذور کای و آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری با تست تعقیبی بن‌فرونی، در سطح معنی‌داری 0/05P< تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: دو گروه کنترل و مداخله از نظر متغیرهای فردی تفاوت معنی‌داری نداشتند. میانگین نمرات حیطه‌های رژیم غذایی (0/001P<)، عدم استفاده از سیگار (0/03P=)، تعدیل متغیرهای تنیدگی (0/002P=)، فعالیت جسمی (0/001P=) و نمره کل رفتارهای خود مراقبتی (0/001P<) بلافاصله بعد از اجرای مدل در گروه مداخله افزایش معنی‌داری داشت. نتایج نشان داد که تغییرات نمره رفتارهای مراقبت از خود در دو گروه در سه بازه زمانی یکسان نبود و در گروه مداخله از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001P<).
نتیجه‌گیری: مدل مراقبت پیگیر می‌تواند سبب تغییرات مثبت در خودمراقبتی بیماران شود؛ بنابراین استفاده از این مدل به‌عنوان رویکردی جامعه‌نگر در نظام سلامت، در بیماران مبتلا به سکته قلبی توصیه می‌شود.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی‌شده، روی بیماران بستری در بخش‌هایCCU بیمارستان‌های آموزشی زاهدان در سال 1396 انجام شد. تعداد 60 بیمار به‌روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در قالب دو گروه 30 نفره مداخله و کنترل، مورد بررسی قرار گرفتند. مدل مراقبت پیگیر طی پنج جلسه گروهی 45-30 دقیقه‌ای و پیگیری تلفنی اجرا شد. داده‌ها با استفاده از فرم مشخصات فردی و پرسشنامه استاندارد رفتارهای خودمراقبتی Miller در سه مقطع زمانی جمع‌آوری شد و با استفاده از نرم‌افزارSPSS (ویرایش 20) و با کمک آزمون‌های آماری تی‌مستقل، مجذور کای و آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری با تست تعقیبی بن‌فرونی، در سطح معنی‌داری 0/05P< تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: دو گروه کنترل و مداخله از نظر متغیرهای فردی تفاوت معنی‌داری نداشتند. میانگین نمرات حیطه‌های رژیم غذایی (0/001P<)، عدم استفاده از سیگار (0/03P=)، تعدیل متغیرهای تنیدگی (0/002P=)، فعالیت جسمی (0/001P=) و نمره کل رفتارهای خود مراقبتی (0/001P<) بلافاصله بعد از اجرای مدل در گروه مداخله افزایش معنی‌داری داشت. نتایج نشان داد که تغییرات نمره رفتارهای مراقبت از خود در دو گروه در سه بازه زمانی یکسان نبود و در گروه مداخله از نظر آماری معنی‌دار بود (0/001P<).
نتیجه‌گیری: مدل مراقبت پیگیر می‌تواند سبب تغییرات مثبت در خودمراقبتی بیماران شود؛ بنابراین استفاده از این مدل به‌عنوان رویکردی جامعه‌نگر در نظام سلامت، در بیماران مبتلا به سکته قلبی توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
پرستاري
دریافت: 1397/4/4 | پذیرش: 1397/12/18 | انتشار الکترونیک: 1398/3/29
دریافت: 1397/4/4 | پذیرش: 1397/12/18 | انتشار الکترونیک: 1398/3/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC