دوره 25، شماره 4 - ( زمستان 1397 )                   جلد 25 شماره 4 صفحات 316-307 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nobakht Z, Vaghari Kharashtomi A, Sharifzadeh G. Comparison of the effect of alendronate and pamidronate on bone density of patients with osteoporosis. J Birjand Univ Med Sci 2018; 25 (4) :307-316
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2475-fa.html
نوبخت زهره، وقاری خرشتمی آزاده، شریف زاده غلامرضا. مقایسه اثر تجویز الندرونت با پامیدرونت در وضعیت تراکم استخوان بیماران مبتلا به استئوپروز. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1397; 25 (4) :316-307

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2475-fa.html


1- دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، Hadi_khorashadi@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثّر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
چکیده:   (7224 مشاهده)
زمینه و هدف: برای درمان استئوپورز معمولاً از ترکیبات خوراکی یا تزریقی بیسفوسفونات‌ها استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای اثر الندرونت خوراکی با پامیدرونت تزریقی در تغییر وضعیت تراکم استخوان بیماران مبتلا به استئوپروز انجام شد.
روش تحقیق: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی مبتنی بر مدارک موجود بود که بر روی بیماران مبتلا به استئوپروز مراجعه‌کننده به کلینیک بیمارستان ولیعصر بیرجند در سال‌های 95-1392 انجام شد؛ ضمن اینکه مداخله یک مداخله استاندارد بوده که به‌صورت روتین انجام می‌شود. بیماران در دو گروه تحت درمان به‌مدت یکسال، در یک گروه الندرونت خوراکی و در گروه دیگر داروی پامیدرونت تزریقی دریافت کردند. درمان با کلسیم و ویتامین D نیز در هر دو گروه انجام شد. تراکم سنجی به روش دگزا (DEXA) با دستگاه Dual-energy X-ray absorptiometry(Hologic ) ساخت کشور آمریکا در هر دو گروه قبل و بعد از درمان اندازه گیری شد داده‌ها با استفاده از آزمون‌های دقیق فیشر، t زوج‌شده و T مستقل در سطح معنی‌داری 05/0≥P تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از بین شاخص‌های تراکم استخوان مهره‌ای، فقط مقدار شاخص Z-score برای هر دو داروی الندرونت و پامیدرونیت به‌طور معنی‌داری بهبود داشت. درخصوص شاخص‌های تراکم استخوان هیپ، بهبود معنی‌دار شاخص Z-score فقط در بیماران تحت درمان با پامیدرونیت مشاهده شد. اختلاف آماری در میانگین و فراوانی تغییرات شاخص‌های تراکم استخوانی در مهره‌ها و هیپ بعد از درمان نسبت به قبل از آن، در دو گروه تحت درمان با الندرونت و پامیدرونیت مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: تجویز یکسال مصرف دو داروی الندرونت و یا پامیدرونیت، می‌تواند Z score تراکم استخوان مهره‌ای را بهبود بخشد و این درحالی است که Z-score تراکم استخوان هیپ فقط در درمان با پامیدرونیت بهبود می‌یابد. هیچ‌یک از دو تجویز مذکور، برتری خاصی در ایجاد تغییر در شاخص‌های تراکم استخوانی در مهره‌ها ندارند، ولی پامیدرونیت در هیپ تاثیر بهتری دارد.
متن کامل [PDF 555 kb]   (1315 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (3732 مشاهده)  
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: فارماكولوژي
دریافت: 1397/1/22 | پذیرش: 1397/4/30 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb