مجله علمی

زمینه و هدف: تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تأثیر صدا بر ظرفیت باروری پرداخته‌اند؛ بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثر حفاظتی عصاره دارچین بر تغییرات بافت بیضه و ظرفیت باروری موش صحرایی نر مواجهه‌یافته با صدا انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 رت نر به‌طور تصادفی به 5 گروه شامل گروه‌های: کنترل (گروه 1)، شاهد (گروه 2)، دریافت‌کننده دارچین (گروه 3)، مواجهه‌یافته با صدا (گروه 4) و گروه دریافت‌کننده دارچین و مواجهه‌یافته با صدا به‌طور همزمان (گروه 5)، تقسیم شدند. رت‌های دو گروه 3 و 5، دوز mg/kg75 عصاره دارچین را از طریق گاواژ دریافت کردند و رت‌های گروه‌‌های 4 و 5 در بازه زمانی ساعت 7-23 در معرض صدای 100 دسی‌بل با گستره فرکانسی 5700-700 هرتز قرار گرفتند. پس از 50 شب، هر رت نر با 3 رت ماده در یک قفس قرار گرفتند. در ادامه بافت بیضه رت‌های نر برای بررسی هیستوپاتولوژیک استخراج شد. هر کدام از رت‌های حامله، تا پایان دوره بارداری نگهداری و پس از زایمان متغیّرهای ظرفیت ‌باروری، تعداد کل موالید، موالید زنده، جنسیت و وزن با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 21) تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته‌ها: تعداد فرزندان زنده و وزن آنها در گروه 4 در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (0/05>P). بین وزن نوزادان در دو گروه 4 و 5، اختلاف معنی‌داری به‌دست آمد (0/05>P). یافته‌های بافت‌شناسی، تغییرات محسوسی را در گروه 4 نسبت به گروه کنترل نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دوز mg/kg75 عصاره دارچین می‌تواند تا حدودی اثرات تخریبی صدا بر بافت بیضه را در فرکانس انتخابی بهبود ببخشد. بنابراین پیشنهاد می‌گردد، مطالعات بیشتری درباره اثربخشی دارچین بر ظرفیت باروری در نمونه انسانی و حیوانی مواجهه‌یافته با صدا صورت پذیرد.