دوره 25، شماره 4 - ( زمستان 1397 )
جلد 25 شماره 4 صفحات 325-317 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mobaraki A, Hejazi M, Ramadanpour M R. Effect of eight weeks aerobic periodic training with increasing intensity on insulin-like growth factor (IGF-1) and insulin resistance in middle-aged women with type 2 diabetes. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2018; 25 (4) :317-325
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2364-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2364-fa.html
مبارکی آمنه، حجازی محمود، رمضان‌پور محمدرضا. تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی هوازی با شدت فزآینده بر میزان فاکتور رشد شبه‌انسولینی (IGF-1) و مقاومت به انسولین در زنان میانسال دیابتی نوع دو. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1397; 25 (4) :317-325
آمنه مبارکی* 
1، محمود حجازی2 ، محمدرضا رمضان‌پور2
1، محمود حجازی2 ، محمدرضا رمضان‌پور2
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران. ، hanimobaraki70@yahoo.com
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران.
چکیده: (8975 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت نوع دوم در زنان میانسال به‌علت فرآیند یائسگی، کاهش متابولیسم بدن و افزایش بافت چربی شیوع بیشتری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر میزان فاکتور رشد شبه‌انسولین (IGF-1) و مقاومت به انسولین در زنان میانسال دیابتی نوع دو بود.
روش تحقیق: در مطالعه تجربی حاضر، 30 نفر زن میانسال مبتلا به دیابت نوع دوم، به‌روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه 15نفره تمرین اینتروال و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به‌مدّت 8هفته، تمرینات اینتروال شامل آزمون استورر دیویس را بر روی دوچرخه کارسنج مونارک با شدّت فزآینده انجام دادند؛ به‌گونه‌ای که افراد مورد مطالعه تمرینات را در هفته اول با 65درصد حداکثر توان خود و در هفته هشتم با 80درصد حداکثر توان خود انجام دادند. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه ورزشی منظمی شرکت نداشتند. برای تمام افراد مورد مطالعه، نمایه توده بدنی، هورمون IGF-1 و مقاومت به انسولین از فرمول HOMA-IR اندازه‌گیری شد. برای مقایسه داده‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر گروه و بین گروه‌ها، از آزمون تی‌زوجی و تی‌مستقل استفاده گردید.
یافته‌ها: هشت هفته تمرین، افزایش معنی‌داری در فاکتور شبه‌انسولینی و کاهش معنی‌دار مقاومت انسولینی گروه اینتروال داشت (0/001P≤). این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل هم تفاوت معنی‌داری را نشان دادند.
نتیجه‌گیری: تمرینات اینتروال هوازی با شدت بالا احتمالاً با کمک تأثیر بر سطوح هورمونی می‌تواند موجب بهبود وضعیت افراد میانسال مبتلا به دیابت نوع دو گردد.
روش تحقیق: در مطالعه تجربی حاضر، 30 نفر زن میانسال مبتلا به دیابت نوع دوم، به‌روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه 15نفره تمرین اینتروال و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به‌مدّت 8هفته، تمرینات اینتروال شامل آزمون استورر دیویس را بر روی دوچرخه کارسنج مونارک با شدّت فزآینده انجام دادند؛ به‌گونه‌ای که افراد مورد مطالعه تمرینات را در هفته اول با 65درصد حداکثر توان خود و در هفته هشتم با 80درصد حداکثر توان خود انجام دادند. گروه کنترل در این مدت در هیچ برنامه ورزشی منظمی شرکت نداشتند. برای تمام افراد مورد مطالعه، نمایه توده بدنی، هورمون IGF-1 و مقاومت به انسولین از فرمول HOMA-IR اندازه‌گیری شد. برای مقایسه داده‌های پیش‌آزمون و پس‌آزمون در هر گروه و بین گروه‌ها، از آزمون تی‌زوجی و تی‌مستقل استفاده گردید.
یافته‌ها: هشت هفته تمرین، افزایش معنی‌داری در فاکتور شبه‌انسولینی و کاهش معنی‌دار مقاومت انسولینی گروه اینتروال داشت (0/001P≤). این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل هم تفاوت معنی‌داری را نشان دادند.
نتیجه‌گیری: تمرینات اینتروال هوازی با شدت بالا احتمالاً با کمک تأثیر بر سطوح هورمونی می‌تواند موجب بهبود وضعیت افراد میانسال مبتلا به دیابت نوع دو گردد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزشی
دریافت: 1396/8/21 | پذیرش: 1397/8/28 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
دریافت: 1396/8/21 | پذیرش: 1397/8/28 | انتشار الکترونیک: 1397/9/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC