دوره 24، شماره 3 - ( پاييز 1396 )                   جلد 24 شماره 3 صفحات 198-190 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Soleimani A, Shakerian S, Ruhollah R. Changes in muscle damage enzymes inactive overweight male students after exhausted aerobic and anaerobic exercise. J Birjand Univ Med Sci. 2017; 24 (3) :190-198
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2259-fa.html
سلیمانی اسما، شاکریان سعید، رنجبر روح اله. تغییرات آنزیم های آسیب عضله متعاقب تمرین توان بر، هوازی و بی هوازی دردانشجویان پسرفعال دارای اضافه وزن. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1396; 24 (3) :198-190

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-2259-fa.html


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. ، asma.soleimani1365@gmail.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:   (6937 مشاهده)
زمینه و هدف: ازآﻧﺠﺎﻛﻪ ﺷﺪت و ﻣﺪت ﺗﻤﺮﻳﻦ ازﻋﻮاﻣﻞ اﺛﺮﮔﺬار ﺑﺮ آﺳیب‌هاو ﺳﺎزﮔﺎری‌ها می باشد، این پژوهش  تغییرات برخی شاخص‌های آسیب عضله پسران فعال دارای اضافه وزن متعاقب تمرین توان برهوازی و بی هوازی را بررسی  کرد.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 22 دانشجوی پسر دارای اضافه وزن، به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (12n=) و کنترل (10n=) تقسیم شدند. افراد مورد مطالعه ابتدا آزمون هوازی آستراند (شامل دویدن بر روی نوار گردان با سرعت 5 تا 8 مایل درساعت با شیب صفرو به‌مدت 3دقیقه وبعد از3دقیقه هر2دقیقه افزایش شیب به‌میزان 2/5%، با سرعت ثابت و تارسیدن به حدّ  توان بری) و یک هفته بعدآزمون بی‌هوازیRast (شامل 6 تکرار دوی سریع در مسافت 35متر و با حداکثر شدت، با فاصله استراحت 10 ثانیه در بین هر تکرار) را انجام دادند. گروه کنترل نیز بدون مداخله به فعالیت‌های روزانه خود ادامه دادند. درنهایت داده‌ها با تحلیل کواریانس و T-وابسته در سطح معنی‌داری 0/05α تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بودکه مقادیر  LDH(0/9±17/19)، AST (5/61±140)، ) CPK 7/65±147/5( با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی در پیش‌آزمون- پس‌آزمون گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد. مقدار CPK و LDH بین دو گروه تجربی و کنترل بر اثر فعالیت ورزشی هوازی به ترتیب (0/005P=)( 0/01P=) و بی‌هوازی به ترتیب(0/004P=)(0/006P=) معنی‌دار بود؛ ولی مقادیر  ASTبین دو گروه با وجود افزایش، با انجام یک جلسه فعالیت ورزشی هوازی و بی‌هوازی معنی‌دار نبود (0/7P=)(0/1P=).
نتیجه گیری: معلوم شد که آسیب عضلانی در فعالیت توان بر هوازی کمتر از فعالیت توان بر بی‌هوازی است؛ بنابراین شاید بهتر باشد در افراد دارای اضافه وزن، فعالیت توان بر هوازی و بی‌هوازی با فواصل استراحتی مناسب اجرا شود.
 
متن کامل [PDF 499 kb]   (3843 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: بيوشيمي
دریافت: 1395/12/13 | پذیرش: 1396/8/20 | انتشار الکترونیک: 1396/8/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb