مجله علمی

زمینه و هدف: محیط آموزش بالینی برای آماده‌سازی بهتر دانشجویان پزشکی دارای اهمیت زیادی می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دستیاران و کارورزان در جهت کمک به ارتقای آن در بخش‌های اصلی بالینی بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی که از اسفند 1392تا مهرماه سال 1393 انجام شد، تعداد 116 نفر از دستیاران و کارورزان پزشکی شرکت کردند. فرم مشخصات دانشجویان و ابزار سنجش محیط آموزشی دانشگاه داندی که شامل 50سؤال در پنج حیطه یادگیری، اساتید، درک از توانایی علمی خود، فضای حاکم بر محیط آموزشی و درک از شرایط اجتماعی بود، توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS 15 با استفاده از آزمونهای تی مستقل  و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها:  میانگین سنی شرکت کنندگان 8/2±8/25 سال  بود. میانگین نمرات  وضعیت آموزش بالینی در بخش های اصلی بیمارستانهای آموزشی86/27±03/155 از حداکثر 200 نمره بود. میانگین نمره حیطه  یادگیری 30/8±89/35، اساتید بالینی 36/6±32/34، درک از توانایی علمی خود 82/4±93/25، جوآموزشی 49/6±19/37 و درک از شرایط اجتماعی 12/5±55/21 بود.میانگین نمره وضعیت آموزش بالینی در دستیاران بالاتر از کارورزان بود. ( 004/0= (p  میانگین نمره وضعیت آموزش بالینی در بخش های مختلف تفاوت آماری معنی داری داشت(001/=p)

نتیجه‌گیری: وضعیت محیطی و فضای حاکم بر آموزش بالینی از دیدگاه فراگیران دانشگاه در حد مطلوبی می باشد. در برخی بخش ها همچون بخش داخلی نیاز به توجه بیشتر جهت بهبود وضعیت آموزش بالینی بخش از طرف دست اندرکاران دانشگاه وجود دارد..