مجله علمی

زمینه و هدف: در مطالعه حاضر، اثر غلظت‌های مختلف سولفات به‌عنوان یک آنیون مخرّب بر کارایی لاگون بی‌هوازی بررسی شد.

روش تحقیق: این مطالعه تجربی به‌مدّت 7 ماه بر روی پایلوت برکه تثبیت بی‌هوازی در محل تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بیرجند انجام شد. پس از اطمینان حاصل‌کردن از تثبیت شرایط محیطی، سولفات با غلظت‌های 200، 300 و 400 میلی‌گرم در لیتر به پایلوت تزریق شد؛ سپس مشخصه‌های pH، ازت آلی، ازت آمونیاکی، BOD₅ (اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی)، COD (اکسیژن مورد نیاز شیمیایی) و نیترات اندازه‌گیری شدند. آزمایش‌ها مطابق با روش‌های مندرج در کتاب استاندارد متد (چاپ 2005) انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سولفات از 200 به 300 میلی‌گرم در لیتر، تنها راندمان حذف پارامتر BOD₅ معادل 10درصد کاهش یافت و بقیه پارامترها تغییر قابل ملاحظه‌ای نداشت؛ ولی با افزایش غلظت سولفات از 200 به 400 میلی‌گرم در لیتر، پارامترهای مختلف همچون BOD₅، COD، ازت آلی، کل ازت کجلدال، نیترات و سولفات به‌ترتیب به‌میزان: 11، 8، 12، 26، 6 و 10 درصد کاهش نشان داد. pH ابتدا قلیایی و سپس به خنثی متمایل گردید.

نتیجه‌گیری: برکه‌های تثبیت بی‌هوازی در صورت راهبری مناسب، قابلیّت متفاوتی در حذف ترکیب‌های آلی در غلظت‌های مختلف سولفات دارند؛ به‌طوری که در غلظت 200 میلی‌گرم در لیتر سولفات عملکرد مناسب و در غلظت 300 میلی‌گرم در لیتر سولفات، باکتری‌های احیاکننده سولفات غالب هستند و در نتیجه باعث تولید بو می‌گردند. همچنینن با افزایش غلظت سولفات به  400 میلی‌گرم در لیتر، ازت آمونیاکی افزایش 5/2 برابری (150%) در پساب خروجی می‌یابد.