مجله علمی

زمینه و هدف: با توجه به کاربرد گسترده نانوذرّه نقره در پزشکی و عدم مطالعه دقیق اثر سمیّت آن بر روی جنین، این مطالعه به‌منظور بررسی تغییرات هیستوپاتولوژیک کلیه و نیز روند رشد جنین پس از مواجهه با نانوذرّات نقره طراحی شد.

روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 35سر موش ماده نژاد NMRI به‌طور تصادفی، به 5 گروه مساوی شامل یک گروه کنترل و چهار گروه تیمار تقسیم شدند. به موش‌های گروه‌های تیمار، نانو ذره نقره با غلظت‌های 50، 100، 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم به‌صورت داخل صفاقی، به‌طور یک روز در میان تزریق شد. در روز 17 بارداری، موش‌ها کالبدشکافی شدند و پس از جداسازی کلیه و جنین‌ها، برای بررسی هیستوپاتولوژی، با روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شدند.

داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار آماریSPSS  (ویرایش 16) به کمک آزمون‌های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک‌طرفه، دانت، من‌ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شدند. 05/0P< به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: بررسی هیستوپاتولوژیک کلیه گروه‌های تیمار پس از تزریق داخل‌صفاقی نانوذره نقره، علائم پاتولوژی شامل: پرخونی، نکروز، ارتشاح سلول‌های التهابی و دژنرسانس واکوئولی را نسبت به گروه کنترل نشان داد. بر طبق یافته‌های این مطالعه، نانوذره نقره بر روند ارگانوژنز، تکمیل ساختار عصبی، لوبولاسیون کبدی و عقب‌ماندگی رشد جنین در طی بارداری تأثیر داشت. میانگین تعداد سومیت‌ها (Somites) در گروه‌های دریافت‌کننده دوزهای 200 و 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم نانوذره نقره در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری را نشان داد (05/0>p).

نتیجه‌گیری: احتمال عبور نانوذره نقره 20نانومتری از جفت وجود دارد و آسیب‌های ناشی از نانوذرات نقره می‌تواند منجر به ناهنجاری و عقب‌ماندگی رشد و نمو جنین شود.