Taheri F, Kazemi T, Ansarinezhad T, Sharifzadeh G. Prevalence of overweight and obesity in 2-5 year olds and its relationship with parental obesity. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2014; 21 (3) :370-376
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-1632-fa.html
طاهری فاطمه، کاظمی طوبی، انصاری نژاد طاهره، شریف زاده غلامرضا. شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و ارتباط آن با چاقی والدین در شهر بیرجند. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1393; 21 (3) :370-376
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1632-fa.html
1- مرکز تحقیقات آترواسکلروز و عروق کرونر، گروه بیماریهای کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛
2- مرکز تحقیقات آترواسکلروز و عروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛ ، drtooba.kazmi@gmail.com
3- عضو کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران؛
4- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
چکیده: (11444 مشاهده)
زمینه و هدف: چاقی، یک بیماری چندعاملی است که عوامل مختلف محیطی و ژنتیکی در آن نقش دارند. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و ارتباط آن با چاقی والدین در بیرجند بود. روش تحقیق: این مطالعه مقطعی، در سال 1388، روی 500 کودک 2 تا 5 ساله مهدکودکهای شهر بیرجند که بهروش سرشماری انتخاب شده بودند و نیز روی والدین آنها انجام شد. قد و وزن کودکان و والدین آنها، بهروش استاندارد اندازهگیری شد و نمایه توده بدنی آنها محاسبه گردید. کودکان با BMI بین صدک 85 تا 95 دارای اضافه وزن و با BMI بالاتر از صدک 95 بهعنوان چاق در نظر گرفته شدند. در مورد والدین، BMI 25 تا 29 بهعنوان «اضافه وزن» و BMI مساوی یا بیشتر از 30 بهعنوان چاقی در نظر گرفته شد. دادهها در نرمافزار SPSS (ویرایش 13) وارد و با استفاده از آزمون کایدو و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معنیداری 05/0 α=تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: شیوع چاقی در کودکان 6/7% (3/6 دختران و 8/8 پسران) و شیوع اضافه وزن 6/10% (7/11 دختران و 6/9 پسران) بود. 2/44% پدران و 2/30% مادران دارای اضافه وزن و 8/7% پدران و 8/6% مادران چاق بودند. شیوع چاقی و اضافه وزن در فرزندان مادران با BMI نرمال، 15% و در مادران دارای اضافه وزن و یا چاق 24% تعیین گردید. شیوع چاقی و اضافه وزن در فرزندان پدران نرمال 4/15% و با پدران دارای اضافه وزن و چاق 8/20% برآورد گردید؛ بنابراین ارتباط مثبت و معنیداری بین BMI فرزندان با BMI پدر و مادر مشاهده گردید (11/0r= و 12/0r= و 05/0P<). نتیجهگیری: با توجه به ارتباط مثبت و معنیدار چاقی کودکان و والدین، آموزش خانوادهها برای اصلاح الگوهای تغذیهای و رفتاری و پایش وزن کودکان بهویژه در خانوادههای چاق اهمیت دارد.
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
غدد دریافت: 1393/2/22 | پذیرش: 1393/7/23 | انتشار الکترونیک: 1393/9/5