دوره 21، شماره 1 - ( بهار 1393 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 47-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Karizno F, Saghebjoo M, Foadoddini M, Sarir H. The role of aerobic training and Pistacia atlantica extract on the levels of protein carbonyl, heat shock protein 70, and glycogen in the liver tissue of diabetic rats. J Birjand Univ Med Sci. 2014; 21 (1) :35-47
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1577-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1577-fa.html
محمدی کاریزنو فاطمه، ثاقب‌جو مرضیه، فوادالدینی محسن، سریر هادی. نقش تمرین هوازی و مصرف عصاره بنه بر سطوح پروتئین کربونیل، پروتئین شوک گرمایی 70 و گلیکوژن بافت کبد موش‌های دیابتی. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1393; 21 (1) :47-35
1- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
2- گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران. ، m_saghebjoo@birjand.ac.ir
3- مرکز تحقیقات آترواسکلروز و عروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
4- دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
2- گروه تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران. ، m_saghebjoo@birjand.ac.ir
3- مرکز تحقیقات آترواسکلروز و عروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
4- دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
چکیده: (21217 مشاهده)
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی، به‌عنوان درمان‌های جایگزین سالم و مؤثّر در هایپرگلیسمی و مسمومیّت کبدی در نظر گرفته می‌شود؛ همچنین با توجه به اثرات مثبت فعالیت‌های ورزشی بر بیماران دیابتی، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر 6 هفته مصرف عصاره بنه و تمرین هوازی بر سطح پروتئین کربونیل (PC)، پروتئین شوک گرمایی 70 (70HSP) و گلیکوژن بافت کبد موش‌های دیابتی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، در گروه‌های: کنترل سالم، کنترل دیابتی (استرپتوزوتوسینmg/kg40)، دیابتی‌شده تحت تمرین هوازی، دیابتی‌شده دریافت‌کننده عصاره بنه و گروه دیابتی‌شده تحت تمرین هوازی و دریافت‌کننده عصاره بنه قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل 6 هفته تمرین هوازی روی نوار گردان (5 جلسه در هفته، هر جلسه 40 دقیقه با سرعت 20 متر در دقیقه و شیب 5 درصد) بود. عصاره بنه نیز با دوز mg/kg25 به‌صورت گاواژ (5 روز در هفته) خورانده شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش‌ها بی‌هوش شدند و بافت کبد جدا شد. سطح PC، 70HSP و گلیکوژن کبدی، به روش‌های الایزا و رنگ‌سنجی شیمیایی سنجش شدند. یافته‌ها: میانگین سطح PC در گروه‌های دیابتی‌شده تحت تمرین هوازی، دیابتی‌شده دریافت‌کننده عصاره بنه و دیابتی‌شده تحت تمرین هوازی و دریافت‌کننده عصاره بنه، به‌طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه کنترل دیابتی بود (مقادیر P به‌ترتیب: 002/0، 006/0 و 002/0)، اما بین میانگین سطح PC در سه گروه مداخله، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. بین میانگین سطح 70HSP و گلیکوژن نیز در بین گروه‌ها اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد (مقادیر P به‌ترتیب: 21/0 و 59/0). نتیجه‌گیری: تمرین هوازی و مصرف عصاره بنه، هر کدام به‌تنهایی و نیز تؤام با یکدیگر، منجر به کاهش معنی‌دار سطح PC بافت کبد موش‌های دیابتی می‌شود؛ بنابراین مصرف عصاره بنه و انجام تمرین هوازی، احتمالاً بتواند رویکرد مطلوبی در جهت کاهش عوارض کبدی ناشی از دیابت باشد.
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
دریافت: 1392/11/18 | پذیرش: 1393/3/31 | انتشار الکترونیک: 1393/3/31
دریافت: 1392/11/18 | پذیرش: 1393/3/31 | انتشار الکترونیک: 1393/3/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC