مجله علمی دانشگاه

زمینه و هدف: لیشمانیازیس جلدی یکی از بیماریهای اندمیک واجد اهمیت بهداشتی در ایران است. تظاهرات بالینی این بیماری به دو شکل خشک و مرطوب دیده می شود. تشخیص گونه های لیشمانیا در هر منطقه جهت کنترل بیماری ضروری است، با توجه به تشابه مورفولوژیک آنها لازم است از روش های حساس از جمله واکنش زنجیره ای پلیمراز برای تعیین گونه های لیشمانیا استفاده گردد. مطالعه حاضر جهت تعیین گونه های انگل لیشمانیا به روش ملکولی از پاییز1390 تا تابستان 1392 در شهرستان مشهد انجام گرفت. روش تحقیق: ابتدا از ضایعات جلدی 100 بیمار مبتلا به سالک گسترش نسجی تهیه شد و از زخم 25 نفر از آنها کشت تک یاخته در محیطNNN غنی شده با RPMI انجام شد. نمونه های مثبت جهت استخراج DNA و آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز استفاده شدند. در دو مرحله آزمایش PCR انجام گرفت، در مرحله اول جهت تشخیص جنس لیشمانیا از روش PCR استفاده شد و در مرحله دوم، نمونه های مثبت با روش Semi –nested PCR برای تعیین گونه های لیشمانیا مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: در مرحله اول PCR، آلودگی به جنس لیشمانیا در تمامی نمونه ها مثبت تشخیص داده شد. در مرحله دوم، 94% نمونه های مثبت لیشمانیا تروپیکا و 6% بقیه نمونه ها لیشمانیا ماژور تشخیص داده شدند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در شهرستان مشهد گونه لیشمانیا تروپیکا فراوانی بیشتری در مقایسه با لیشمانیا ماژور دارد.