دوره 20، شماره 2 - ( تابستان 1392 )                   جلد 20 شماره 2 صفحات 190-183 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karamian M, Faroghi Bojd M S, Hemmati M, Saadatjoo A, Barati D A. Molecular identification of cutaneous leishmaniasis agents in Birjand, Iran. J Birjand Univ Med Sci. 2013; 20 (2) :183-190
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1378-fa.html
کرمیان مهدی، فاروقی بجد محمدصدیق، همتی مینا، سعادتجو علیرضا، براتی درویشعلی. تعیین هویت مولکولی عوامل ایجادکننده لیشمانیوز جلدی در شهرستان بیرجند. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1392; 20 (2) :190-183

URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1378-fa.html

تعیین هویت مولکولی عوامل ایجادکننده لیشمانیوز جلدی در شهرستان بیرجند
مهدی کرمیان*1، محمدصدیق فاروقی بجد2، مینا همتی3، علیرضا سعادتجو4، درویشعلی براتی2
1- مرکز تحقیقات هپاتیت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند ، karamianm@yahoo.com
2- مرکز بهداشت شهرستان بیرجند، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
4- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
چکیده:   (14890 مشاهده)
زمینه و هدف: لیشمانیوز جلدی یا سالک، در مناطق مختلفی از ایران آندمیک است. این بیماری، در سالیان گذشته به‌صورت تک‌گیر در بیرجند دیده شده است، اما به‌نظر می‌رسد از حدود پنج سال قبل، کانونی پایدار از آن در منطقه پدید آمده باشد. مطالعه حاضر، برای تعیین گونه انگل‌های لیشمانیا در ضایعات جلدی بیماران ساکن شهرستان بیرجند انجام شده است. روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، نمونه‌های ضایعات جلدی بیماران مشکوک به سالک طی 5 سال گذشته، برابر با 80 نمونه‌ که در مرکز بهداشت شهرستان بیرجند موجود بود، مورد مطالعه قرار گرفت. بخش متغیر از DNA کینتوپلاستی انگل لیشمانیا (KDNA) و نیز بخش ITS1 از DNA ریبوزومی این انگل‌ها، توسط روش PCR تکثیر گردید و از روش PCR-RFLP، بر روی محصولات بخش ITS1 برای تعیین هویت انگل‌ها استفاده شد. یافته‌ها: تمامی نمونه‌های با تشخیص مثبت میکروسکوپی، توسط روش PCR-RFLP بر روی قطعه ITS1 از DNA ریبوزوزمی تعیین گونه گردیدند، اما روش KDNA PCR توانست، تنها 46 نمونه را تعیین گونه نماید. در مجموع، 8 بیمار (%10)، مبتلا به لیشمانیاماژور و 72 نفر (%90)، آلوده به لیشمانیاتروپیکا تشخیص داده شدند. نتیجه‌گیری: روش PCR-RFLP قطعه ITS1، دارای حساسیّت کامل بوده و برای تشخیص لیشمانیوز و تعیین گونه سریع انگل‌های عامل بیماری توصیه می‌‌شود. بر اساس نتایج این تحقیق هر دو فرم بیماری سالک یعنی ACL (با مخزن انسانی) ناشی از لیشمانیا تروپیکا و ZCL (دارای مخازن جانوری) منتج از لیشمانیا ماژور در بیرجند موجود است.
واژه‌های کلیدی: لیشمانیاتروپیکا، لیشمانیاماژور، PCR، بیرجند، نمونه‌های ضایعه جلدی
متن کامل [PDF 255 kb]   |   متن کامل (HTML)   (2992 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: انگل شناسي
دریافت: 1391/12/23 | پذیرش: 1392/4/12 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Birjand University of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb