Moradi F, AminiAghdam S, Abdi J, Matinhomaee H. Effect of strength training on serum levels of adiponectin, testosterone, and cortisol in sedentary lean men. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2013; 20 (2) :125-135
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-1149-fa.html
مرادی فتاح، امینیاقدم سوران، عبدی جمال، متین همایی حسن. اثر تمرین قدرتی بر سطوح سرمی آدیپونکتین، تستوسترون و کورتیزول در مردان لاغر کمتحرک. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1392; 20 (2) :125-135
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1149-fa.html
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سقز، سقز، کردستان، ایران ، moradi_fatah@yahoo.com
2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سقز، سقز، کردستان، ایران.
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
چکیده: (16665 مشاهده)
زمینه و هدف: آدیپونکتین، یک عامل حافظتی مهم در پاتوژنز سندروم متابولیکی و بیماری قلبی- عروقی به شمار میآید و تستوسترون نیز در مردان، نقش ضدّ دیابتی دارد؛ کورتیزول نیز یک هورمون کاتابولیکی ضدّ استرس میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرین قدرتی بر سطوح سرمی آدیپونکتین، تستوسترون و کورتیزول در مردان لاغر کمتحرک بود. روش تحقیق: در یک مطالعه نیمهتجربی، مردان لاغر کمتحرک، بهطور تصادفی در دو گروه تمرین قدرتی و گروه کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین قدرتی شامل: دوازده هفته تمرین با وزنه (3 جلسه تمرین در هفته، ده ایستگاه، 3 ست، 8- 12 تکرار در هر ایستگاه، شدت 60- 80 درصد یک تکرار بیشینه، میزان استراحت بین ستها یک دقیقه و بین ایستگاهها دو دقیقه، مدت زمان تمرین اصلی حدود 60 دقیقه) بود. تجزیه و تحلیل دادهها، با بهکارگیری نرمافزار آماری SPSS (ویرایش 16) و به کمک آزمونهای آماری تیهمبسته و تیمستقل، در سطح معنیداری 05/0>P انجام شد. یافتهها: در گروه تمرین (9 نفر، 6/3±9/20 سال، 3/4±1/60 کیلوگرم، 2/2±7/18 درصد چربی، 1/2±4/18 کیلوگرم بر متر مربع)، وزن، نمایه توده بدن و حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش یافت (به ترتیب: 020/0=P، 011/0=P، 042/0=P)، اما تغییر معنیداری در مورد درصد چربی بدن مشاهده نشد (244/0=P)؛ همچنین تمرین، تأثیر معنیداری بر غلظت آدیپونکتین (9/1±1/14 در مقابل 5/2±7/13 میکروگرم بر میلیلیتر) و کورتیزول سرم (3/45±4/166 در مقابل 6/51±2/159 نانوگرم بر میلیلیتر) نداشت (به ترتیب: 278/0=P و 377/0=P)، اما غلظت تستوسترون سرم (7/1±9/6 در مقابل 9/1±1/8 نانوگرم بر میلیلیتر) افزایش یافت (025/0=P). در گروه کنترل (10 نفر، 2/3±5/21 سال، 2/4±5/61 کیلوگرم، 7/2±5/19 درصد چربی، 3/2±4/18 کیلوگرم بر متر مربع)، هیچکدام از متغیرهای اندازهگیریشده، تغییر معنیداری نشان ندادند (05/0
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
طب فيزيكي و توانبخشي دریافت: 1391/4/12 | پذیرش: 1392/5/24 | انتشار الکترونیک: 1394/12/20