مجله علمی

  زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که شاید وجود ترکیباتی در کانال زایمان و پرده‏های جنینی وجود دارد که مانع از آلودگی رحم و جنین به باکتری‏ها می‌‏‌گردد. مطالعه‏ی حاضر با هدف ارزیابی خاصیت ضد باکتریایی پرده‏های جنینی انسان در محیط آزمایشگاهی انجام شد .

  روش تحقیق: در این مطالعه از پرده‏های جنینی 24 زن باردار سالم استفاده شد. پس از کشت سفره‏ای هفت سوش باکتریایی، قطعاتی از غشای آمنیوتیک و نیز غشای کوریوآمنیوتیک بر روی محیط کشت قرار گرفت. از دیسک‏های آنتی‏بیوگرام و بافت بند ناف به عنوان کنترل مثبت و منفی استفاده گردید و تشکیل هاله‏ی عدم رشد در اطراف هر غشا بررسی شد.

  یافته‏ها: اثرات ضد باکتریایی در اطراف غشاهای آمنیوتیک و کوریوآمنیوتیک برای برخی از سویه‏ها مشاهده شد، در حالی که در موارد متعددی مقاومت آنتی‏بیوتیکی برای همان سویه‏ها یافت گردید. بیشترین اثر ضد باکتریایی بر روی سویه‏های استرپتوکوکوس پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس یافت شد. میانگین قطر هاله ممانعت از رشد برای باکتری‏های استرپتوکوکوس پیوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس در اطراف غشای کوریوآمنیوتیک بسیار بیشتر از اندازه آن برای همین باکتری‏ها در اطراف غشای آمنیوتیک بود. آنالیز آماری با استفاده از آزمون T-test این اختلاف را معنی‏‌دار نشان داد (005/0 ≥P ).

  نتیجه‏گیری: این مطالعه خاصیت ضد باکتریایی پرده‏های جنینی را تأیید می‏کند. بنابراین، ایده به کارگیری پرده‏های جنینی به عنوان یک مکمل ارزشمند ترکیبات آنتی‌بیوتیکی به منظور تسریع درمان عفونت‏های بالینی و نیز زخم‌های عفونی مطرح می‌گردد.