مجله علمی

  زمینه و هدف: بتا تالاسمی ماژور شایع‌ترین کم‌خونی ارثی است که در کشور ما و بویژه در مناطق سواحل دریای خزر، عمان و خلیج فارس شیوع بالایی دارد. یکی از عوارض این بیماری اختلال شنوایی می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اختلالات شنوایی در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور در استان خراسان جنوبی انجام شد.

  روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی بر روی 32 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور استان خراسان جنوبی در سال 1386 انجام شد. اطلاعات فردی و بالینی بیماران بر اساس اطلاعات موجود در پرونده بیماران در بخش بیماری‌های خاص بیمارستان ولی‌عصر^(عج) تکمیل گردید. وضعیت شنوایی بیماران با معاینه بالینی و آزمون‌های شنوایی، توسط کارشناس شنوایی‌سنجی و پزشک متخصص گوش و حلق و بینی بررسی گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 15) و آزمون‌ آماری تی مستقل در سطح معنی‌داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شد.

  یافته‏ها: میانگین سنّی بیماران 4/1±3/9 سال (حداقل 2 و حداکثر 5/17 سال) بود. 14 نفر از بیماران مؤنث بودند. اودیوگرام غیرطبیعی در 9/10%، تمپانوگرام غیرطبیعی در 2/31% و اتوسکوپی غیرطبیعی در 7/18% گوش‎ها مشاهد شد. وضعیت شنوایی طبیعی در 2/81%، کاهش شنوایی حسی- عصبی در 4/9% و کاهش شنوایی انتقالی در 4/9% از بیماران مشاهده شد. در مجموع، شیوع اختلال شنوایی در این مطالعه نزدیک به 20% بود.

  نتیجه‏گیری: به منظور پیشگیری و درمان زودرس عوارض شنوایی ناشی از تالاسمی و درمان با دسفرال، غربالگری منظم و دوره‌ای تمام بیماران تالاسمی از نظر عملکرد شنوایی پیشنهاد می‌گردد.