مجله علمی

  زمینه و هدف: پاسخ‌های راه هوایی موقع خارج کردن لوله ‌تراشه می‌تواند منجر به سرفه، لارنگواسپاسم و افزایش فشار خون شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر لیدوکائین وریدی و داخل تراشه بر روی پاسخ‏های راه هوایی و قلبی- عروقی بیماران هنگام خروج لوله تراشه انجام شد.

  روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 60 بیمار  15-60 ساله کاندید جراحی عمومی یا زنان که بر اساس طبقه‏بندی انجمن بیهوشی آمریکا در کلاس یک و دو بودند، انجام شد. سه دقیقه قبل از اتمام جراحی و هم‌زمان با قطع گازهای بیهوشی، لیدوکائین به مقدار 5/1

 mg/kg  به صورت وریدی یا داخل لوله تراشه تجویز شد. تعداد زور زدن و سرفه تا زمان خروج لوله، تعداد سرفه تا 30 دقیقه پس از خارج ‌کردن لوله تراشه، فاصله زمانی بین قطع گازهای بیهوشی و خروج لوله و نیز تعداد ضربان قلب و فشار خون قبل و بعد از خارج کردن لوله تراشه ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 16) و آزمون‌های کای‏دو و تی در سطح معنی‌داری 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند.

  یافته‌ها: میانگین زمان خروج لوله در گروه لیدوکائین وریدی و گروه داخل تراشه به ترتیب 6/3±3/11 و 4±7/11 دقیقه بود (71/0=P). اختلاف معنی‏داری بین دو گروه از نظر تعداد زور زدن (19/0=P) و تعداد سرفه (97/0=P) وجود نداشت. تفاوت معنی‏داری در متغیرهای قلبی- عروقی بین 2 گروه دیده نشد.

  نتیجه‌گیری: اثر تجویز لیدوکائین وریدی یا داخل تراشه بر میزان زور زدن و سرفه و نیز زمان خروج لوله طیّ مرحله بازگشت از بیهوشی تقریباً یکسان است .