دوره 30، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 30 شماره 4 صفحات 342-333 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 616/19
Ethics code: IR.BUMS.REC.1400.272
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abbasnia V S, Eslimi Esfahani D, Khazdair M R, Oryan S, Foadoddini M. Investigating the relaxant effect of aqueous-alcoholic extract of Melissa Officinalis on smooth muscle of isolated rat trachea and its potential mechanisms. J Birjand Univ Med Sci. 2024; 30 (4) :333-342
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-3369-fa.html
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-3369-fa.html
عباس‌نیا وحیده‌سادات، اسلیمی اصفهانی دلارام، خزدیر محمدرضا، عریان شهربانو، فؤادالدینی محسن. بررسی اثر اتساعی عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه بر عضله صاف نای موش‌های صحرایی و مکانیسم‌های احتمالی آن. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند 1402; 30 (4) :342-333
وحیده‌سادات عباس‌نیا1 
، دلارام اسلیمی اصفهانی1 ، محمدرضا خزدیر* 2، شهربانو عریان1 ، محسن فؤادالدینی3
، دلارام اسلیمی اصفهانی1 ، محمدرضا خزدیر* 2، شهربانو عریان1 ، محسن فؤادالدینی3
1- گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، m.khazdair@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
2- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ، m.khazdair@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات بیماری‌های قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده: (267 مشاهده)
زمینه و هدف: بادرنجبویه گیاهی دارویی با خواص درمانی متعدد بوده که مطالعات پیشین اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضد‌التهابی آن را به وجود ترکیبات فنولی مهم موجود در این گیاه مانند رزمارینیک اسید نسبت دادهاند. در این مطالعه اثر اتساعی عصارهی آبی-الکلی این گیاه بر عضله صاف نای موش‌های صحرایی و مکانیسم‌های احتمالی آن مورد بررسی قرار گرفت.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، اثر اتساعی غلظتهای تجمعی عصاره آبی-الکــــلی گیاه بادرنجبویه (µg/ml 50،100،200) درمقایسه با سالین (1 میلی‌لیتر نرمال سالین) به عنوان کنترل منفی و سه غلظت تجمعی تئوفیلین (mM 8/0، 4/0، 2/0) به عنوان کنترل مثبت روی عضله صاف نای جدا شده موش صحرایی در دو حالت غیر‌انکوبه و انکوبه با پروپرانولول (μM1)، آتروپین (μM1)، کلرفنیرامین (μM1( جهت بررسی نقش گیرنده‌های H1 هیستامین و بتا دو-آدرنرژیک (β2-Adrenergic) و موسکارینی مورد آزمایش قرار گرفت.
یافته‌ها: اثر اتساعی بر عضله صاف نای توسط همه غلظتهای تئوفیلین و عصاره در بافت‌های غیر‌انکوبه در مقایسه با سالین به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (001/0P< درتمامی موارد). علاوه‌بر این اثر اتساعی غلظتهای متوسط و زیاد عصاره (µg/ml 100،200) ، مشابه اتساعی تئوفیلین بود و تفاوت معنی‌داری با آن مشاهده نشد. از طرفی اثر اتساعی، در بافت‌های انکوبه با کلرفنیرامین و آتروپین در مقایسه با بافت‌های غیر انکوبه عصاره، به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (P<0.001).
نتیجه‌گیری: اثر اتساعی عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه بر قطعه جدا شده نای احتمالاً از طریق مهار گیرنده‌های موسکارینی و H1 هیستامینی عضله صاف نای ایجاد میشود و در تحریک گیرنده‌های بتا دو آدرنرژیک مؤثر نیست.
* مسئول مکاتبات: محمدرضا خزدیر
پست الکترونیکی: khazdairMR@Bums.ac.ir
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، اثر اتساعی غلظتهای تجمعی عصاره آبی-الکــــلی گیاه بادرنجبویه (µg/ml 50،100،200) درمقایسه با سالین (1 میلی‌لیتر نرمال سالین) به عنوان کنترل منفی و سه غلظت تجمعی تئوفیلین (mM 8/0، 4/0، 2/0) به عنوان کنترل مثبت روی عضله صاف نای جدا شده موش صحرایی در دو حالت غیر‌انکوبه و انکوبه با پروپرانولول (μM1)، آتروپین (μM1)، کلرفنیرامین (μM1( جهت بررسی نقش گیرنده‌های H1 هیستامین و بتا دو-آدرنرژیک (β2-Adrenergic) و موسکارینی مورد آزمایش قرار گرفت.
یافته‌ها: اثر اتساعی بر عضله صاف نای توسط همه غلظتهای تئوفیلین و عصاره در بافت‌های غیر‌انکوبه در مقایسه با سالین به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (001/0P< درتمامی موارد). علاوه‌بر این اثر اتساعی غلظتهای متوسط و زیاد عصاره (µg/ml 100،200) ، مشابه اتساعی تئوفیلین بود و تفاوت معنی‌داری با آن مشاهده نشد. از طرفی اثر اتساعی، در بافت‌های انکوبه با کلرفنیرامین و آتروپین در مقایسه با بافت‌های غیر انکوبه عصاره، به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (P<0.001).
نتیجه‌گیری: اثر اتساعی عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه بر قطعه جدا شده نای احتمالاً از طریق مهار گیرنده‌های موسکارینی و H1 هیستامینی عضله صاف نای ایجاد میشود و در تحریک گیرنده‌های بتا دو آدرنرژیک مؤثر نیست.
* مسئول مکاتبات: محمدرضا خزدیر
پست الکترونیکی: khazdairMR@Bums.ac.ir
You can also search for this author in: PubMed ResearchGate Scopus Google Scholar Google Scholar Profile
نوع مطالعه: مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
فيزيولوژي
دریافت: 1402/10/6 | پذیرش: 1402/11/11 | انتشار الکترونیک: 1402/11/15
دریافت: 1402/10/6 | پذیرش: 1402/11/11 | انتشار الکترونیک: 1402/11/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC