زمینه و هدف: مطالعات مربوط به نقصان حافظه و از دست دادن حافظه مرتبط با سن، منجر به ارائه روشهای درمانی جدیدی از قبیل استفاده از گیاهان دارویی در جهت بهبود حافظه گردیده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تجویز خوراکی عصاره گل ساعتی بر یادگیری و حافظه احترازی غیر فعال در موشهای صحرایی نر بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر به 5 گروه شامل: گروه کنترل، گروه شم (حلال) و 3 گروه دریافتکننده عصاره گل ساعتی (50 ، 100 و 200 میلیگرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. از یک هفته قبل از شوک تا دو هفته بعد از آن، گاواژ مواد ادامه یافت. یادگیری و حافظه با کمک آزمون احترازی غیر فعال (شاتلباکس)، ارزیابی شد. دادهها توسط نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری واریانس یکطرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: تجویز خوراکی گل ساعتی، در هر سه دوز مورد استفاده موجب افزایش زمان تأخیر در ورود به اتاق تاریک شد که در یک هفته پس از شوک در مقایسه با گروه کنترل معنیدار بود )0/05(P<. نتیجهگیری: مصرف عصاره گل ساعتی بهصورت وابسته به دوز، باعث بهبود حافظه و یادگیری میشود. به نظر میرسد استفاده از آن در پیشگیری و یا درمان اختلالات شناختی مؤثّر باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |