مجله علمی

زمینه و هدف: عدم پیروی دارویی در بیماران با انفارکتوس میوکارد شایع است. این در حالی است که در مطالعات مختلف گزارش شده که حمایت خانوادگی می‌تواند باعث پیشرفت پیروی دارویی در بیماری‌های مزمن شود. این مطالعه با هدف برسی تأثیر آموزش رفتارهای حمایتی خانواده بر پیروی دارویی مبتلایان به انفارکتوس میوکارد انجام شده است.
روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار، بر روی 70 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد که معیارهای ورود به مطالعه را دارا بودند، انجام شد. بیماران به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پیروی دارویی برای افراد دو گروه تکمیل گردید. افرادی که بر اساس این پرسشنامه از پیروی دارویی ناکافی برخوردار بودند، پرسشنامه حمایت خانواده برای آنها تکمیل شد. به‌منظور مداخله، در قالب حداقل سه جلسه آموزشی بر اساس نیازسنجی از دو پرسشنامه قبلی، آموزش‌هایی به عضو کلیدی خانواده گروه مداخله داده شد و سه ماه بعد از اجرای مداخله، مجدد دو پرسشنامه پیروی دارویی و حمایت خانواده برای دو گروه تکمیل گردید. در نهایت داده‌ها در نرم‌افزار SPSS (ویرایش 16) وارد شد. از آمار توصیفی شامل: فراوانی، میانگین، انحراف معیار برای شرح و توصیف داده‌ها و از آمار تحلیلی شامل:آزمون‌های کای‌دو، تی‌زوج و تی‌مستقل برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری 0/05P< در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین نمره رفتارهای حمایتی خانواده و پیروی دارویی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، پس از مداخله افزایش معنی‌داری داشت (0/001P<). همچنین میانگین تغییرات نمره پیروی دارویی (0/001P<) و حمایت خانواده (0/001P<) بعد از مداخله درگروه مداخله نسبت به گروه کنترل معنی‌دار به‌دست آمد.
نتیجه‌گیری: آموزش رفتارهای حمایتی خانواده می‌تواند سبب بهبود پیروی دارویی در مبتلایان به انفارکتوس میوکارد شود.