Foadoddini M, Amir-Abadi Zadeh M, Ghiravani Z. Cardioprotective effects of ranitidine against ischemia-reperfusion injury in mice. Journals of Birjand University of Medical Sciences 2013; 20 (4) :346-356
URL:
http://journal.bums.ac.ir/article-1-1259-fa.html
فوادالدینی محسن، امیرآبادی زاده مهدی، قیروانی زهرا. اثرات محافظتی رانیتیدین بر روی قلب در برابر آسیب ناشی از ایسکمی- جریانمجدّد در موش کوچک. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند. 1392; 20 (4) :346-356
URL: http://journal.bums.ac.ir/article-1-1259-fa.html
1- مرکز تحقیقات آترواسکلروز و عروق کرونر، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، foadmohsen@yahoo.com
2- آموزش و پرورش شهرستان بیرجند، بیرجند، ایران.
3- گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
چکیده: (13652 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماریهای قلبی، یکی از حالات عمده ناخوشی و مرگ و میر در جامعه بشری است. پس از وقوع ایسکمی و خونرسانی مجدّد، میزان هیستامین در بافت قلب افزایش مییابد که اثرات بدی را بر عملکرد قلب دارد. با توجه به وجود گیرندههای هیستامینی نوع 2 در بافت قلب و نقش آنها در التهاب، در این تحقیق، اثر محافظتی رانیتیدین را بر فاکتورهای عملکردی بطن چپ و نیز وسعت ناحیه انفارکت بررسی کردیم. روش تحقیق: در این مطالعه، 32 سر موش سوری کوچک نر بالغ، در 4 گروه 8تایی قرار گرفتند و رانیتیدین را با دوز mg/kg400 و در زمان معین، دریافت کردند. موشهای گروه کنترل، فقط سالین دریافت کردند. گروه RE، رانیتیدین را در همان روز انجام آزمایش، گروه R14 به مدّت 14 روز متوالی و گروه R28به مدّت 28 روز متوالی بهروش داخل صفاقی دریافت کردند. قلب موشها، پس از قرارگرفتن در سیستم ایزوله لانگندروف و بالنگذاری، تحت 30 دقیقه ایسکمی و 60 دقیقه جریان مجدّد قرار گرفت. شاخصهای عملکردی بطن چپ شامل: فشار انتهای دیاستولی (LVEDP)، فشار سیستولی (LVSP) داخل بطنی و جریان مایع کرونری (CF)، اندازهگیری و شاخصهای فشار افزایشیافته داخل بطنی (LVDP)، ضربان و قدرت انقباضی (+dp/dt)، محاسبه شدند؛ سپس مقاطع بافت قلب، با تترازولیومکلراید، رنگآمیزی و از آنها عکسبرداری شد و اندازه نسبی ناحیه انفارکت، اندازهگیری گردید. یافتهها: نتایج نشان داد که رانیتیدین توانسته است، شاخص (LVSP) را نسبت به گروه کنترل، در فاز جریان مجدّد بهبود بخشیده و همچنین اندازه ناحیه انفارکت را نسبت به گروه کنترل کاهش چشمگیر دهد که در مورد گروه R28، این اثر محافظتی اختلاف معنیداری را نشان داد (01/0P<). نتیجهگیری: رانیتیدین با دوز mg/kg400 احتمالاً تا حدّی از طریق بهبود عملکرد، میتواند میوکاردیوم قلب را در برابر آسیب ناشی از ایسکمی– خونرسانی مجدّد بهویژه در شرایط مزمن، محافظت نماید.
نوع مطالعه:
مقاله اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
قلب و عروق دریافت: 1391/7/12 | پذیرش: 1392/12/13 | انتشار الکترونیک: 1392/12/13