زمینه و هدف: فیستول پری‌آنال یک مسیر پاتولوژیک بین دو سطح اپی‌تلیال کانال آنورکتال و پوست پری مقعد است. رایج‌ترین روش درمانی فیستولوتومی است که منجر به عوارضی مانند بی‌اختیاری می‌شود. این مطالعه با هدف مقایسه نتایج جراحی فیستولوتومی و اسکلروتراپی در مدیریت فیستول پری‌آنال انجام شده است.
روش تحقیق: این مطالعه به‌صورت بالینی تصادفی کنترل‌شده انجام شد. ۲۴ بیمار مبتلا به فیستول آنورکتال وارد مطالعه شدند. در گروه یک فیستولوتومی و در گروه دوم تزریق ماده اسکلروزان انجام شد. زمان نقاهت، میزان عود، درد پس از عمل و درجه بی‌اختیاری مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون کای دو و تی تست مستقل در نرم‌افزار SPSS (نسخه ۱۸) انجام شد و سطح معنی‌داری در این پژوهش کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در گروه اسکلروزان ۵ مرد (۷/۴۱%) و ۷ زن (۳/۵۸%) و در گروه فیستولوتومی ۷ مرد (۳/۵۸%) و ۵ زن (۷/۴۱%) بودند. بین دو گروه رابطه معنی‌داری از نظر جنسیت مشاهده نشد (۶۸/۰=P). میزان عود در گروه اسکلروزان ۳ مورد (۹/۴۲%) و در گروه فیستولوتومی ۴ مورد (۱/۵۷%) بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نداشت (۶۵/۰=P). امتیاز کنترل مدفوع پس از اسکلروتراپی بیشتر از گروه فیستولوتومی بود (۰۱/۰=P) و میانگین مدت بستری در بیمارستان، ناراحتی پس از جراحی و مدت زمان بهبودی فیستول در گروه اسکلروزان به‌طور معناداری از گروه فیستولوتومی کوتاه‌تر بود.
نتیجه‌گیری: تزریق اسکلروزان در درمان فیستول پری‌آنال مؤثر، ایمن، ساده، قابل قبول و مقرون به صرفه است.
*
مسئول مکاتبات: محمدرضا قاسمیان مقدم
پست الکترونیکی: dr.ghasemian۵۴@gmail.com
View ORCID iD Profile
You can also search for this author in: PubMed ResearchGate Scopus Google Scholar Google Scholar Profile
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC