تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

زمینه و هدف: خودکشی به عنوان یک مشکل عمده بهداشتی در جهان مطرح است و شناخت و بررسی آن در ایران ضروری است. مطالعه حاضر با هدف توصیف ویژگی های روانشناختی و اجتماعی اقدام کنندگان به خودکشی در مقایسه با افراد عادی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مورد – شاهدی، ۵۰ نفر (۳۵ زن و ۱۵ مرد) از مراجعه کنندگان به دو مرکز اورژانس در شهرستان بیرجند (به علت اقدام به خودکشی) از طریق نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند و با ۵۰ فرد عادی (۳۵ زن و ۱۵ مرد) از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (بیمارستان امام رضا «ع») که سابقه اقدام به خودکشی نداشتند، مقایسه شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه مربوط به طرح پیشگیری از خودکشی سازمان بهداشت جهانی که شامل اطلاعات فردی و اجتماعی، آزمونهای سلامت روان، افسردگی بک، یاس، خشم و حمایت اجتماعی می باشد، استفاده شد. داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی مانند Chi-Square، محاسبه میانگین و آزمون t مستقل و با بهره گیری از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. P<۰,۰۵ به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: از نظر روش اقدام به خودکشی، به کار گرفتن مواد دارویی (۳۶ نفر، ۷۲%)، مواد سمی و مسموم کننده (۶ نفر، ۱۲%) و خودسوزی (۵ نفر، ۱۰%) به ترتیب از بالاترین فراوانی برخوردار بودند. بیشتر زنان، مسایل خانوادگی و درگیری با همسر، اختلافات فامیلی و دوستان و ناراحتی روانی را علت اقدام به خودکشی ذکر کردند (۳۱ نفر، ۶۲%) و مهمترین دلیل در مردان مشکلات مربوط به سربازی و ناراحتی روانی بود (۸ نفر، ۱۶%). در گروه اقدام کننده به خودکشی، میزان افسردگی، یاس، خشم به طور معنی داری بیشتر از افراد عادی بود (P<۰.۰۵). علاوه بر آن، گروه اقدام کننده از سلامت روان کمتری نیز برخوردار بودند. در زمینه میزان حمایت اجتماعی بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اقدام به خودکشی در گروه سنی زیر ۳۰ سال و در زنان به ویژه زنان متاهل بیشتر است؛ همچنین افسردگی به عنوان یک اختلال روانی سبب بروز اقدام به خودکشی می شود.

---

  زمینه و هدف: بیماری بروسلوز یکی از مهمترین بیماری‏های مشترک انسان و دام می‏باشد که انتشار گسترده جهانی داشته و در بسیاری از نقاط ایران نیز به صورت بومی وجود دارد. با توجه به این که عفونت بروسلایی دارای علائم بالینی متنوع و گمراه‌کننده است، روش‏های آزمایشگاهی ساده، ارزان و مطمئن در شناسایی عفونت‏های بروسلایی کمک شایانی می‏نماید. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اعتبار تست سرولوژی رایج مورد استفاده در تشخیص این بیماری (تست رایت) انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه، ۳۴۰ بیمار مبتلا به بروسلوز از بین بستری‏شدگان بخش عفونی به صورت تصادفی انتخاب شدند و آزمایش سرولوژی رایت آنان مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت تست رایت یک بار بر مبنای تیتر ۱۶۰/۱ و بار دیگر بر اساس تیتر ۸۰/۱ محاسبه گردید. برای محاسبه ویژگی تست رایت، ۱۶۰ نفر از بیماران غیر بروسلوزی که برای آنها آزمایش رایت درخواست شده ‏بود (گروه شاهد)، انتخاب شدند و ویژگی تست رایت نیز براساس تیتر ۱۶۰/۱ و ۸۰/۱ محاسبه گردید.

  یافته‌ها: بیماران مبتلا به بروسلوز ۸/۵۳% مذکر و ۲/۴۶% مؤنث و غیر مبتلایان به بیماری، ۷/۵۲% مذکر و ۳/۴۷% مؤنث بودند. حساسیت تست رایت بر مبنای تیتر ۸۰/۱ و ۱۶۰/۱ به ترتیب ۸/۹۱% و ۶/۸۰% به‏دست آمد. ویژگی تست رایت بر اساس تیتر ۸۰/۱ و ۱۶۰/۱ به ترتیب ۵/۹۷% و ۱۰۰% به ‏دست آمد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، می‌توان اذعان داشت که تست رایت که به طور رایج در بررسی‏های همه‏گیر شناختی و تشخیصی مورد استفاده قرار می‏گیرد، دارای اعتبار قابل توجهی است و می‏تواند هنوز هم به عنوان تست غربالگری اولیه با تیتر ۸۰/۱ و تست تشخیصی با تیتر ۱۶۰/۱ مورد استفاده قرار گیرد. بدیهی است برای تشخیص قطعی سایر تست‏ها و در صورت ضرورت، کشت می‏تواند مورد استفاده قرار گیرد.

---

زمینه و هدف: کشت و رنگ‌آمیزی‌های زیل‌نلسون و فلوئورسنت، روش‌های استاندارد تشخیص سل هستند. وقت‌گیر بودن و گاه دقت پایین آنها مطرح‌کننده نیاز به روش‌های تشخیصی سریع‌تر و دقیق‌تر می‌باشد؛ روش‌هایی که بتوانند در موارد عدم دسترسی به نمونه مناسب جهت اسمیر و کشت، جایگزین اقدامات تهاجمی گردند و علاوه بر آسان و سریع‌بودن، دقت تشخیصی قابل قبول داشته باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ارزش تشخیصی PCR خون در سل ریوی می‌باشد. روش تحقیق: این مطالعه روایی یک روش تشخیصی، بر روی ۶۴ بیمار مبتلا به سل ریوی اثبات شده (بر اساس معیارهای پروتکل ملی سل) و ۲۸ فرد کاملاً سالم انجام گرفت. از تمام این افراد ۵/۴ میلی‌لیتر خون تهیه و با ۵/۰ میلی‌لیتر EDTA مخلوط گردید. آزمایش PCR پس از DNA Extraction با استفاده از پرایمر SI ۶۱۱۰ انجام شد. یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد، ۶/۱۸±۸/۴۹ و در گروه شاهد ۵/۱۸±۲/۴۸ بود و از این افراد به ترتیب ۴/۴۸% در گروه مورد و ۲۵% در گروه شاهد مرد بودند.PCR خون در ۲۳ بیمار مبتلا به سل ریوی، مثبت گزارش شد؛ اما هیچکدام از افراد گروه شاهد، PCR مثبت نداشتند که حساسیت ۷/۳۵% و ویژگی ۱۰۰% برای این آزمایش محاسبه می‌گردد. نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن ویژگی ۱۰۰% PCR (علی‌رغم حساسیت کم)، در شرایطی که دسترسی به یک نمونه مناسب وجود ندارد، PCR مثبت خون نیاز به انجام اقدامات تهاجمی را برطرف می‌کند و با قطعی‌شدن سریع تشخیص و درمان زودرس، بیمار نجات می‌یابد.

---

زمینه و هدف: علاوه بر عوامل فیزیولوژیک از قبیل: فشار خون بالا، چاقی، چربی خون بالا و استعمال سیگار، علل روحی به ویژه در قالب ویژگی‌های شخصیتی افراد، در بروز و تشدید بیماری‌های عروقی قلب نقش دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه بین ویژگی‌های شخصیتی بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی با افراد سالم انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه مورد- شاهدی، در بیمارستان ولیعصر (عج) بیرجند انجام شد. جامعه آماری پژوهش ۶۰ نفر بین ۳۰ تا ۶۰ سال، با سطح تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند. گروه مورد، ۳۰ بیمار مبتلا به انفارکتوس قلبی (۱۰ زن و ۲۰ مرد) و گروه شاهد، ۳۰ فرد سالم (۱۰ زن و ۲۰ مرد) بود. این دو گروه از نظر سن، جنس، تعداد فرزندان، تأهّل، شغل، میزان درآمد، میزان تحصیلات، گروه‌ خونی و Rh، یکسان‌سازی شدند. از فرم خلاصه‌شده پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت (BFI) که شامل۴۴ عنوان می‌باشد، به عنوان ابزار اندازه‌گیری استفاده شد. داده‌های به دست‌آمده، با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۵/۱۵) و روش آماری آزمون تی‌زوج، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که از بین مؤلّفه‌های پنج‌گانه فوق، فقط میانگین روان‌‌رنجورخویی، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه داشت (۰۰۴/۰P=)؛ همچنین میانگین نمرات افراد بیمار در سایر مؤلّفه‌ها، نسبت به افراد سالم بالاتر بود ولی از نظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیّتی در بیماران انفارکتوس قلبی بارز بوده است؛ به طوری که مؤلّفه روان‌رنجورخویی که طیف وسیعی از احساسات منفی افراد را در بر می‌گیرد، در بیماران با انفارکتوس قلبی بیشتر است.

---

آپتامرها الیگونوکلئوتیدهایی سنتتیک، با میل پیوندی و اختصاصیت بالا هستند که برای کاربردهای درمانی و تشخیصی از پتانسیل بالایی برخوردارند. در این مقاله به بررسی آپتامرها، نحوه تهیه، ویژگی‌ها و کاربردهای آنها خواهیم پرداخت؛ همچنین این نکته که آپتامرها چقدر می‌توانند در حوزه پزشکی کاربرد داشته باشند، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این مطالعه نشان می‌دهد که آپتامرها به‌واسطه برخورداری از خصوصیات برجسته‌ای مانند: میل پیوندی و اختصاصیت بالا برای اهداف خود، سنتز ارزان و برون‌تنی، پایداری بالا و اندازه کوچک، گزینه‌های بسیار مناسبی در علوم پزشکی برای کاربرد در زیست‌حسگرها و سامانه‌های انتقال هدفمند هستند.
 

---