زمینه و هدف: امروزه بهره‌گیری از مواد نیروزا به معضل پیچیده‌ای در ورزش تبدیل شده است و باعث آسیب به بافت‌های مختلف می‌شود؛ از طرفی فعالیت ورزشی تأثیر گذاری زیادی در کنترل و بهبود عوامل استرس اکسیداتیو و شاخص‌های التهابی دارد. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) و عامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) در بافت قلب موش‌های صحرایی در معرض استانازول بود.
روش تحقیق: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی نر با محدوده وزن ۱۵۰ تا ۲۰۰ گرم و میانگین سنی ۸ هفته، انتخاب و به‌طورتصادفی در ۴ گروه ۶ سری شامل ۱) کنترل (C)، ۲) شم (Sh)، ۳) مصرف استانازول (S)، ۴) مصرف استانازول همراه با تمرین مقاومتی (S+RT) تقسیم شدند. در مدت هشت هفته گروه‌های ۳و ۴ روزانه mg/kg ۵ استانازول به صورت صفاقی دریافت نمودند؛ گروه ۴، سه جلسه در هفته با شدت ۳۰ تا ۱۰۰درصد وزن بدن خود، تمرینات مقاومتی را انجام دادند. جهت تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آنالیز واریانس یک‌طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (۰۵/۰>P).
یافته‌ها: استانازول اثر معناداری بر افزایش MDA (۰۰۱/۰=P) و TNF-α (۰۰۱/۰=P) در بافت قلب داشت. با این وجود تمرین مقاومتی منجر به کاهش MDA (۰۰۱/۰=P) و TNF-α (۰۰۱/۰P=) در بافت قلب موش‌های صحرایی در معرض استانازول شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مصرف استروئیدهای آنابولیک به‌خصوص استانازول باعث افزایش استرس اکسیداتیو و شاخص‌های التهابی در بافت قلب می‌شود؛ در حالی که تمرینات مقاومتی می‌تواند سطوح افزایش یافته استرس اکسیداتیو و عامل‌های التهابی را بهبود بخشد.
*
مسئول مکاتبات: بهرام عابدی
پست الکترونیکی: abedi@iaumahallat.ac.ir
View ORCID iD Profile
You can also search for this author in: PubMed ResearchGate Scopus Google Scholar Google Scholar Profile
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC