۱۰ نتیجه برای شاخص توده بدنی
آزیتا فشارکی نیا، فاطمه طاهری، سیدعلیرضا سعادت جو،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۸۰ )
چکیده
مقدمه و هدف: بررسی های متعدد در کودکان نشان داده اند که بین فشار خون و شاخص توده بدنی یک همبستگی قوی وجود دارد. با توجه به بالاتر بودن فشار خون و پایین تر بودن صدک قد و وزن از حد استاندارد در کودکان ایرانی برای بررسی ارتباط فشار خون سیستولیک و دیاستولیک با شاخص توده بدنی در کودکان ایرانی این مطالعه انجام شد.روش کار: این مطالعه در سال ۱۳۸۱ روی ۱۷۶۰ نفر دانش آموز مدارس ابتدایی بیرجند که از طریق نمونه گیری خوشه ای سیستماتیک انتخاب شده بودند انجام شد. قد و وزن آنها اندازه گیری و فشار خون در سه نوبت در دست راست چک و میانگین آن در نظر گرفته شد.یافته ها: ۱۷۶۰ دانش آموز مدارس ابتدایی شامل ۹۲۵ پسر و ۸۳۵ دختر مورد مطالعه قرار گرفتند. ۸۰ نفر (%۴,۵) چاق بودند. ۱۴۲ نفر (%۸.۱) فشار خون بالا داشتند که ۱۱۳ نفر از این ۱۴۲ نفر (%۷۹.۶) غیر چاق و ۲۹ نفر (%۲۰.۴) چاق بودند. فراوانی نسبی فشار خون بالا در افراد غیر چاق %۶.۷ و در افراد چاق %۳۶.۳ بود. ارتباط چاقی با فشار خون بالا معنی دار بود (P<۰.۰۵). در کل افراد مورد مطالعه و در هر دو جنس ارتباط فشار خون سیستولیک و دیاستولیک با شاخص توده بدنی مثبت و معنی دار بود (P<۰.۰۰۰۱).در رابطه با سن فشار خون سیستولیک در گروه های سنی ۷ تا ۱۱ سال و فشار خون دیاستولیک در گروه های سنی ۹ و ۱۰ و ۱۱ سال رابطه معنی داری را با شاخص توده بدنی نشان داد (P<۰.۰۰۰۱).نتیجه گیری: با در نظر گرفتن اثرات متقابل چاقی و پرفشاری خون توصیه می شود به برنامه های تغذیه ای و بهداشت سلامت کودکان توجه بیشتری شود و طرح هایی برای اسکرینینگ چاقی در مدارس انجام شود تا با تشخیص و درمان به موقع آن جلوی بروز پرفشاری خون گرفته شود.
فاطمه طاهری، سیدمحمود حسینی، سیدعلیرضا سعادت جو،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۳ )
چکیده
زمینه و هدف: شاخص توده بدنی (BMI) به عنوان مناسب ترین و در دسترس ترین شاخص جهت غربالگری چاقی دوران کودکی مطرح است. از آنجا که عوامل نژادی و محیطی روی قد و وزن تاثیر دارند، شاخص توده بدنی نیز در جوامع مختلف می تواند متفاوت باشد. این مطالعه با هدف تعیین شاخص توده بدنی کودکان ۷-۱۲ ساله شهر بیرجند و مقایسه آن با مقادیر مرجع مرکز کنترل بیماریها (CDC) انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی و توصیفی – تحلیلی که در سال ۱۳۸۱ انجام شد، تعداد ۱۹۲۸ دانش آموز دبستانی شامل ۹۱۸ دختر و ۱۰۱۰ پسر از طریق نمونه گیری خوشه ای و سیستماتیک از بین دانش آموزان دبستانی شهر بیرجند، انتخاب شدند؛ وزن و قد آنان اندازه گیری شد و شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر مربع محاسبه و صدک های مربوط به تفکیک سن و جنس تعیین و با مقادیر مرجع CDC مقایسه شد.یافته ها: صدک های شاخص توده بدنی کودکان مورد مطالعه، مشخصا نسبت به مقادیر مرجع CDC کاهش داشت. صدک میانه BMI دختران در بیشتر گروه های سنی مورد تحقیق، بین صدک CDC ۲۵-۱۰ و در پسران کمتر از صدک CDC۱۰ بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، شاخص توده بدنی کودکان بیرجند با مقادیر مرجع CDC متفاوت و بسیار کمتر از آن می باشد. این تفاوت می تواند به دلیل تفاوتهای نژادی و برخی عوامل محیطی باشد. توصیه می شود با بررسیهای دقیق تر و وسیع تر، نورموگرام BMI کودکان ایرانی تهیه و در ارزیابی اختلالات وزن مورد استفاده قرار گیرد.
طوبی کاظمی، بهروز حیدری، راضیه رضایی، غلام رضا شریف زاده، اصغر زربان،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: کاتاراکت به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان و عامل اصلی نابینایی محسوب می شود که عوامل متعددی در تشکیل آن نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین برخی عوامل خطر از جمله وضعیت فشار خون، شاخص توده بدنی (BMI)، میران تحصیلات، شغل و سیگار کشیدن، در بیماران مبتلا به کاتاراکت انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، ۱۷۶ بیمار مبتلا به کاتاراکت (گروه مورد) و ۱۷۶ فرد سالم (گروه شاهد) مراجعه کننده به بیمارستان ولی عصر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با هم مقایسه شدند. دو گروه از نظر سن و جنس همسان شدند؛ سپس فشار خون، قد و وزن افراد مورد مطالعه اندازه گیری و پرسشنامه ای حاوی اطلاعات مورد نظر تکمیل شد. اطلاعات جمع آوری شده پس از کدگذاری، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای Chi-Square,t و Logistic Regression در سطح a=۰,۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: سابقه فشار خون بالا (۲۹,۵% در گروه مورد و ۱۹.۳% در گروه شاهد) (P=۰.۰۲۶)، میزان تحصیلات پایین (۸۸.۱% بی سواد در گروه مورد و ۶۴.۲% در گروه شاهد) (P<۰.۰۰۱)، شغل کشاورزی (۳۵.۲% در گروه مورد و ۲۲.۲% در گروه شاهد) (P<۰.۰۰۱) و سیگار کشیدن (۱۸.۸% در گروه مورد و ۱۰.۸% در گروه شاهد) (P=۰.۰۳۵) در بیماران گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود؛ اما BMI در گروه شاهد بیشتر بود (۶.۸% در گروه مورد و ۱۶.۵% در گروه شاهد) (P<۰.۰۰۱).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که پرفشاری خون، کشیدن سیگار و سطح تحصیلات پایین از جمله عوامل خطر کاتاراکت محسوب می شوند و لازم است جهت کنترل آنها برنامه های مداخله ای صورت گیرد.
مهری دلوریان زاده، حسن ابراهیمی، ناهید بلبل حقیقی،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
زمینه و هدف: کمیت و کیفیت تغذیه در دوران بارداری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تغذیه نامناسب باعث ضعف بهداشتی مادران می شود که پیامدهای آن عوارض بارداری از قبیل تاخیر رشد داخل رحمی جنین، وزن کم زمان تولد، سقط جنین و زایمان زودرس است. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضع تغذیه زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهر شاهرود و برخی عوامل موثر بر آن انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۸۳ انجام شد، ۱۶۹ خانم باردار (سه ماهه آخر) مراجعه کننده به هشت مرکز بهداشتی، درمانی شهر شاهرود مورد مطالعه قرار گرفتند. رژیم غذایی مادران باردار به صورت ثبت مواد غذایی خورده شده در طی ۲۴ ساعت گذشته و در طی مدت یک هفته متوالی و با انجام آزمایشات بیوشیمیایی، هماتولوژی و آزمونهای تن سنجی با استفاده از شاخص نمایه توده بدن (BMI) بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری Chi-Square و t در سطح P?۰,۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سن افراد مورد بررسی، ۲۵,۱۳ ± ۴.۹۵ سال و سن ازدواج آنان ۲۰.۱۱ ± ۳.۵ سال بود. %۴۲.۶ از افراد، دارای BMI طبیعی، %۲۰.۱۳ دارای اضافه وزن و %۳۷.۲۷ چاق بودند. هموگلوبین %۹.۶ مادران ۱۱ g/dL> بود. بین BMI افراد مورد بررسی با تحصیلات، شغل، مصرف قرص آهن و مولتی ویتامین، آخرین مراجعه به پزشک و نوع مسکن ارتباط معنی داری مشاهده گردید (P<۰.۰۵)؛ همچنین میانگین مقدار دریافت انرژی، پروتئین، ویتامین های A، C، B۱، B۲، B۳، B۶، B۱۲، کلسیم و آهن در واحدهای مورد پژوهش کمتر از استاندارد Recommended Dietary Allowances (RDA) بود.
نتیجه گیری: در این تحقیق، افزایش وزن، چاقی و کمبود مواد مغذی مناسب، مشکل اصلی دوران بارداری بود؛ این امر به دلیل عدم آگاهی مادران از تعادل دریافت انرژی و مواد مغذی و تغذیه صحیح به وجود آمده بود؛ پیشنهاد می گردد آموزش تغذیه دوران بارداری در مراکز بهداشتی، درمانی با توجه و دقت بیشتری صورت گیرد .
آزیتا فشارکی نیا، غلام رضا شریف زاده، مجید صدرزاده، هدیه سه قلعه گی،
دوره ۱۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
زمینه و هدف: فقر آهن شایع ترین کمبود تغذیه ای در دنیا و کم خونی ناشی از آن شایع ترین بیماری خونی در کودکان و نوجوانان است. از آنجا که فقر آهن در کودکان در سنین رشد می تواند سبب اختلال در یادگیری و بروز کم خونی شود، آگاهی از شیوع آن می تواند جهت برنامه ریزی های پیشگیری کننده موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع فقر آهن و کم خونی ناشی از آن و برخی عوامل مرتبط با آن در دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر بیرجند انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی - تحلیلی (مقطعی) در سال ۱۳۸۵ و بر روی ۴۵۰ دانش آموز پسر و دختر مدارس راهنمایی شهر بیرجند که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، انجام شد. پس از توضیح طرح و کسب رضایت نامه، اطلاعات فردی ثبت شد. قد و وزن اندازه گیری و شاخص توده بدنی محاسبه گردید. نمونه گیری خون به منظور آزمایش شمارش کامل گلبولی و فریتین سرم انجام شد. دانش آموزان با هموگلوبین کمتر از ۱۲ g/dL به عنوان کم خون، فریتین کمتر از ۱۲ mg/dL، مبتلا به فقر آهن و با غیرطبیعی بودن هر دو شاخص به عنوان کم خونی فقر آهن در نظر گرفته شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SSPS و آزمون های آماری Chi-Square و Fisher در سطح معنی داری a=۰,۰۵ تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این تحقیق، شیوع کم خونی ۳.۶%، کم خونی فقر آهن ۱.۸% و فقر آهن ۲۴% بود. شیوع فقر آهن با جنس (دختر بودن)، پریود شدن و افزایش سن ارتباط معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). بین شیوع فقر آهن و کم خونی ناشی از آن با معدل، رتبه تولد، شاخص توده بدنی، سن، شغل و سطح تحصیلات پدر و مادر ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای فقر آهن و عوارض بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی آن پیشنهاد می شود کودکان در دوران های رشد سریع از این نظر غربالگری شوند و در صورت لزوم تحت درمان قرار گیرند.
غلامرضا شریفزاده، میترا مودی، نرگس ناصح،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از تغییرات مهمّ دوران بارداری، افزایش وزن زن باردار است که یکی از شاخصهای معتبر تنظیم تغذیه میباشد. اضافهوزن دوران بارداری بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) قبل از بارداری و استاندارد مؤسسه پزشکی آمریکا (IOM) سنجیده میشود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی الگوی افزایش وزن زنان باردار مراجعهکننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهر بیرجند انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۳۴۷ مادر مراجعهکننده به مراکز بهداشتی، درمانی شهر بیرجند در سال ۱۳۸۶ با حاملگی طبیعی یک قلو انجام شد. BMI قبل از بارداری برای تمام این مادران ثبت شده بود و حداقل در ماههای ۳ تا ۹ بارداری، به طور مرتب مراجعه و وزن ثبتشده در پرونده خانوار داشتند. مادرانی که در دوران بارداری دچار پرفشاری خون، دیابت حاملگی، ورم غیر طبیعی و علائم پرهاکلامپسی شده بودند و یا حاملگی چند قلویی داشتند، از مطالعه خارج شدند. وزن در ماههای مختلف نیز بر اساس اطلاعات فرم مراقبت زنان باردار از پرونده خانوار تکمیل گردید. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری مناسب در سطح معنیداری ۰۵/۰>P تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین افزایش وزن سهماهه سوم ۷۹/۲±۳۴/۵ و در کلّ بارداری ۴±۴۶/۱۰ کیلوگرم تعیین گردید. افزایش وزن در مادران با BMI کمتر از ۸/۱۹، ۸۸/۳±۸۶/۱۰، در مادران با BMI بین ۸/۱۹ تا ۲۶، ۰۴/۴±۵۹/۱۰، در مادران با BMI بین ۱/۲۶ تا ۲۹، ۱۹/۴±۸۲/۱۰ و در مادران با BMI بالاتر از ۲۹، ۵۷/۳±۷۷/۸ کیلوگرم تعیین گردید. ارتباط معنیداری بین افزایش وزن دوران بارداری با BMI قبل از بارداری (۰۰۹/۰=P)، سن مادر (۰۰۱/۰>P) و وزن هنگام تولد نوزاد (۰۵/۰>P) مشاهده گردید؛ همچنین میانگین افزایش وزن دوران بارداری با رتبه تولد کودک (۰۰۲/۰=P) و سطح تحصیلات مادر (۰۰۴/۰=P) ارتباط معنیداری داشت.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزایش وزن دوران بارداری در زنان باردار شهر بیرجند، پایینتر از استاندارد IOM است که میتواند تحت تأثیر مسائل تغذیه یا مراقبتهای دوران بارداری باشد.
محمد حسن پور فرد، محمد مهدی حسن زاده طاهری، مهران حسینی، ابوالفضل آهنی، نعیم روانبخش، نوید ربیعی، سید امیررضا قریشی،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: پوست میوه انار، در طبّ سنّتی بهعنوان یک ترکیب با خواص کاهنده وزن معرفی شده است. این مطالعه بهمنظور بررسی اثرات پوست میوه انار بر چاقی و چربیهای خون در موشهای صحرایی طراحی و اجرا گردید. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ۲۴ سر رت نر نژاد ویستار، به چهار گروه مساوی (۶n=) تقسیم شدند. موشهای گروهA ، عصاره آبی و موشهای گروه E، عصاره اتانولی پوست میوه انار را هر یک بهمیزان mg/kg۴۰۰ و موشهای گروه کنترل منفی N، نرمالسالین و موشهای گروه کنترل مثبت X، داروی Xenical (mg/kg۵) را بهصورت خوراکی طی مدّت ۳۵ روز متوالی دریافت کردند. اندازهگیری وزن، دور کمر و BMI ((Body Mass Index موشها، قبل و بعد از مداخله و نیز اندازهگیری پروفایل چربی خون آنها، در پایان مطالعه انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری دادهها، با کمک نرمافزار Prism (ویرایش ۰/۳) و با استفاده از آزمونهای تیزوجی وANOVA صورت پذیرفت. یافتهها: مقایسه تغییرات وزن قبل و بعد از مداخله، نشانگر کاهش معنیدار آن در گروه تجربی E، افزایش معنیدار در گروه کنترل N (۰۵/۰P≤) و عدم تغییر در گروههای A و X بود. اندازه دور کمر در گروه تجربی A و کنترل N، در پایان آزمایش نسبت به شروع آن بهطور معنیداری افزایش یافت (۰۵/۰P≤)؛ در حالیکه در گروه X بهطور معنیداری کاهش نشان داد (۰۵/۰P≤). مقایسه بینگروهی چربیهای خون، اختلاف معنیداری را نشان نداد. نتیجهگیری: عصاره الکلی پوست میوه انار، میتواند بهعنوان یک ترکیب ضدّ چاقی در مطالعات آینده مورد توجه قرار گیرد.
فاطمه سهرابی، پروانه شمسی پور دهکردی،
دوره ۲۸، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت جسمانی از جنبههای مهم سلامت هر جامعه و یکی از اساسیترین نیازهای زندگی انسان میباشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر شاخص توده بدنی و فعالیت بدنی بر شایستگی حرکتی افراد ۸۵-۸ سال شهر تهران بود.
روش تحقیق: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود و روی ۳۲۳ زن ۸۵-۸ سال که به پنج گروه کودک، نوجوان، جوان، بزرگسال و سالمند تقسیم شدند، انجام شد. نمونههای تحقیق به صورت داوطلبانه و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از ترازو، قدسنج، نسخه کوتاه پرسشنامه بینالمللی سطح فعالیت بدنی و آزمون شایستگی حرکتی استفاده شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس تک عاملی و چندراهه و آزمون بونفرونی تحلیل شد.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس تک عاملی چندراهه نشان داد شاخص توده بدنی بر شایستگی حرکتی تأثیر معنادار ندارد (۰/۰۵<P). اثر اصلی سطح فعالیت بدنی و گروه سنی در متغیّر شایستگی حرکتی معنادار بود (۰/۰۰۱P=). کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی نسبت به دختران جوان به طور معناداری ضعیفتر عمل کردند (۰/۰۵P<) و کودکان دختر در متغیّر شایستگی حرکتی نسبت به سالمندان زن بهتر عمل کردند. سالمندان شایستگی حرکتی پایینتری نسبت به کودکان، نوجوانان و میانسالان داشتند. افراد دارای سطح فعالیت بدنی متوسط به طور معناداری در آزمون شایستگی حرکتی نسبت به افراد با فعالیت بدنی کم و شدید بهتر عمل کردند (۰/۰۵P<).
نتیجهگیری: به منظور افزایش شایستگی حرکتی و سلامت جسمانی باید سطح فعالیت بدنی را به میزان مناسب افزایش داد و با اتخاذ برنامه ریزی مناسب روند نزولی شایستگی حرکتی را به تأخیرانداخت.
پریسا محسنی، نوین نیکبخش، ثریا خفری، سکینه کمالی آهنگر، علی اصغر درزی،
دوره ۳۰، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: کولهسیستکتومی لاپاراسکوپیک یکی از روشهای جراحی کولهسیستکتومی میباشد که ممکن است در افراد با BMI (شاخص توده بدن) بالا همراه با دشواری و عوارضی نیز باشد. ما در این مطالعه عفونت محل پورت به دنبال کولهسیستکتومی لاپاراسکوپی و ارتباط آن با BMI در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل در سالهای ۱۳۹۴-۱۳۹۱ را مورد بررسی قرار دادیم.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، کلیه بیمارانی که تحت لاپاراسکوپی کوله سیستکتومی قرار گرفته بودند، به تعداد ۸۰۱ بیمار پس از اخذ رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک (جنس، سن، BMI) و بالینی (نوع بیماری، تعداد سنگهای صفراوی، نوع عفونت محل پورت و مدت جراحی) بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: بیشتر بیماران زن (۸۷ درصد) با میانگین سنی ۲۳/۱۴±۳۸/۴۳ سال بودند. میانگین شاخص توده بدنی بیماران برابر با ۸۶/۶±۷۲/۳۱ کیلوگرم بر متر مربع گزارش شد؛ اکثراً در محدوده ۳۰ تا ۹/۳۹ بوده (۸/۴۴ درصد) و حداقل بیماران نمایه توده بدنیِ بزرگتر یا مساوی ۴۰ داشتند (۵/۱۲ درصد). اکثریت بیماران دچار کولهسیستیت مزمن با میزان ۲/۷۰ درصد و در رتبه بعد بیلیاری کولیک (۶/۱۸ درصد) بودند. طول مدت جراحی نیز به طور میانگین ۵۹/۱۰±۱۸/۳۵ دقیقه بود. ۲ درصدِ بیماران دچار عفونت محل پورت بودند که موارد آمبلیکال، اپیگاستریک و یا هر دو محل به ترتیب ۲/۱ درصد، ۵/۰ درصد و ۲ درصد بود. BMI بیماران با عفونت محل پورت آمبلیکال به ترتیب ۴۵/۳±۴۸/۴۱ و اپیگاستریک ۸۷/۵±۳۸/۳۰ بوده و بیماران با عفونت محل آمبلیکال بهطور معناداری BMI بالاتری نسبت به بیماران با عفونت محل اپیگاستریک داشتند (۰۰۱/۰P<). افراد با BMI بالای ۳۰ بهطور معناداری فراوانی بیشتری از عفونت ناحیه آمبلیکال پورت داشتند (۰۰۱/۰P<).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این مطالعه بیمارانی که دچار عفونت محل پورت آمبلیکال شده بودند، توده بدنی بالاتری داشتند.
*
مسئول مکاتبات: علیاصغر درزی
پست الکترونیکی: bcrdc۹۰@yahoo.com
View ORCID iD Profile
You can also search for this author in: PubMed ResearchGate Scopus Google Scholar Google Scholar Profile
مهدی مقرنسی، دکتر رضوانه گلدوی، کریم دهقانی،
دوره ۳۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
زمینه و هدف: آدیپولین آدیپوکاینی ضدالتهابی است که در مقاومت به انسولین نقش دارد. در این پژوهش به بررسی تغییرات سطوح پلاسمایی آدیپولین و برخی شاخصهای ترکیب بدنی زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق متعاقب هشت هفته تمرینات تناوبی شدید میپردازیم.
روش تحقیق: این پژوهش از نوع نیمهتجربی و کاربردی بود. ۳۰ نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه ۱۵ نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته تناوبی شدید شامل چهار دقیقه دویدن، با شدت۶۰-۴۵ درصد ضربان قلب بیشینه بود. اولین جلسه تمرین با ۴۵ درصد ضربان قلب بیشینه انجام شد و به تدریج هر هفته پنج درصد به شدت تمرین افزوده شد و پس از رسیدن به شدت ۶۰ درصد ضربان قلب تا پایان حفظ شد. خونگیری پس از ۱۲ ساعت دو مرحله پیش و پس آزمون انجام و متغیرهای پژوهش اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS نسخه ۲۴ تحلیل شد. برای بررسی تغییرات درون و بین گروهی از آزمون t وابسته و t مستقل در سطح معنیداری۰۵/۰>P استفاده شد.
یافتهها: پس از هشت هفته تمرین مقادیر آدیپولین، شاخص توده بدنی، وزن بدن و نسبت دور کمر به دور لگن در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تفاوت معنیداری داشت (۰۵/۰>P). در مقایسه درون گروهی افزایش معنیداری در سطوح آدیپولین و کاهش معنیداری در وزن بدن، شاخص توده بدنی و WHR در گروه تمرین پس از مداخله وجودداشت (۰۵/۰>P).
نتیجهگیری: با توجه به افزایش آدیپولین و کاهش برخی شاخصهای ترکیب بدنی، پیشنهاد میشود افراد دارای اضافه وزن و چاق جهت پیشگیری از بروز بیماریهای مرتبط با چاقی از شیوههای تمرینی تناوبی با شدت بالا استفاده کنند.