تحقیقات پزشکی ترجمانی

  زمینه و هدف: روش معمول جهت تشخیص حین عمل جراحی، برش بافتی منجمد است که هدف از انجام آن تعیین خوش‏خیم یا بدخیم بودن یک ضایعه توموری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج تشخیصی دو روش سلول‏شناسی و برش بافتی منجمد طیّ عمل جراحی انجام شد .

  روش تحقیق: در این تحقیق آینده‏نگر و تحلیلی که در بیمارستان علی‏ابن ابیطالب^(ع) شهر زاهدان و در سال ۸۷-۱۳۸۶ انجام شد، از روش تشخیصی سلول‏شناسی و برش بافتی منجمد، طیّ عمل جراحی برای تشخیص ۱۰۰ نمونه توده‏ای گرفته شده در جراحی استفاده گردید. از حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی به عنوان معیارهای تشخیص و از آزمون کاپا برای مقایسه آماری استفاده شد. نتایج حاصل از روش‏های تشخیصی ذکر شده با آسیب‏شناسی بافتی به عنوان روش استاندارد طلایی مقایسه گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS (ویرایش ۱۴) و آزمون کاپا، در سطح معنی‌داری ۰۵/۰>P مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

  یافته‌ها: سلول‏شناسی حین عمل جراحی دارای حساسیت ۵/۷۰%، ویژگی ۷۵/۹۳%، ارزش اخباری مثبت ۳/۹۲%، و ارزش اخباری منفی ۷۵% بود. در روش برش بافتی منجمد حساسیت و ویژگی به ترتیب ۸/۵۸% و ۱۰۰% و ارزش اخباری مثبت و منفی ۱۰۰% و ۶/۶۹% بود. توافق معنی‏داری بین این دو روش وجود داشت (۰۰۱/۰=P).

  نتیجه‌گیری: این یافته‏ها ارزش سلول‏شناسی حین عمل جراحی را در تشخیص بدخیمی‏های مختلف تایید می‌کند و به عنوان روشی جایگزین برای برش بافتی منجمد، بخصوص در مواردی که روش برش بافتی منجمد از نظر مهارتی و امکانات لازم در دسترس نمی‏باشد یا نمونه کوچک و غیر قابل انجماد است، توصیه می‏کند .