۱۹ نتیجه برای بیمارستان
طیبه خزاعی،
دوره ۹، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۸۱ )
چکیده
مقدمه و هدف: عفونتهای بیمارستانی از علل مرگ و میر و بیماریزایی در نوزادان می باشند و می توانند از طریق تماس مستقیم شخص حامل میکروب با نوزاد یا از طریق وسایل آلوده به وی منتقل شوند. هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان و نوع آلودگی پرسنل و وسایل و محیط فیزیکی بخش نوزادان می باشد.مواد و روش ها: ۶۵ نمونه کشت گوش و حلق و بینی و دست از پرسنل و ۶۸ نمونه کشت از وسایل اتاق نوزادان و ۱۲ نمونه کشت از وسایل اتاق معاینه و ترالی اورژانس جمع آوری گردید. نمونه ها بطور تصادفی از بین وسایل بخش انتخاب شده و نمونه گیری طی دو مرحله بوده است.نتایج نتایج نشان داد که در مجموع درصد آلودگی وسایل بخش نوزادان %۲۵ و وسایل اتاق معاینه و ترالی اورژانس %۱۵ و پرسنل %۱۰ بوده است. بیشترین آلودگی وسایل به ترتیب با عوامل میکروبی اشریشیاکولی و استافیلوکوک کوآگولاز مثبت و کلبسیلا و بیشترین نوع آلودگی پرسنل نیز استافیلوکوک کوآگولاز مثبت و استرپتوکوک β همولیتیک بوده اند.نتیجه گیری: با توجه به موارد فوق پیشنهاد می گردد روش های عمومی کنترل عفونت در بخش از طرف کمیته کنترل عفونت بیمارستان مورد تجدید نظر قرار گرفته و مقررات ورود به بخش نوزادان و شرایط آسپتیک و ضدعفونی کردن وسایل به دقت رعایت شود.
حسین انصاری، فربد عبادی فردآذر، غلام علی ملاصادقی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۳ )
چکیده
زمینه و هدف: ارزیابی رضایت بیمار از مراقبت های بهداشتی و درمانی برای ارتقای کیفیت خدمات بیمارستانی ضروری است و عوامل بیمارستانی اثرگذار بر رضایت بیمار (محیط بیمارستان، خدمات انجام شده در بیمارستان، مراقبتهای بهداشتی، خدمات هتلینگ، تغذیه ای، بستری، و...) برای این منظور مورد ارزیابی واقع می شوند و با سنجش میزان رضایت بیماران می توان بیمارستانها را با یکدیگر مقایسه کرد. رضایت بیماران شرط اصلی کیفیت خدمات بهداشتی، درمانی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رضایت بیماران در چهار بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، از مجموع ۱۲۶۰ بیمار بخشهای درمانگاه، فوریتهای پزشکی و بستری پرسشگری شد. برای سنجش رضایت بیماران از پرسشنامه استاندارد شده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی استفاده شد.یافته ها: سطح کلی رضایت بیماران از خدمات درمانگاهی ۶۷,۳%، از خدمات فوریتها ۸۰.۷% از خدمات بیمارستانی ۷۲.۲% و از خدمات بخش پذیرش اورژانس ۸۶.۵% ارزیابی شد؛ همچنین در مطالعه حاضر رضایت بیماران از مراقبتهای جسمی و روانی به ترتیب ۸۷.۱% و ۶۹.۷% تعیین گردید؛ سطح رضایت از خدمات تصویربرداری به طور کلی ۶۳.۹% بود؛ رضایت از خدمات تغذیه ای ۶۲.۸% تعیین شد. رضایت کلی از کیفیت هتلینگ (خانه داری) بخش های بستری بیمارستانها ۸۰.۱% بود؛ سطح رضایت از خدمات ترخیص بیمارستانهای مورد مطالعه ۳۸.۶% حاصل گردید؛ نارضایتی بیماران از هزینه پرداختی، بخصوص بیماران مراجعه کننده به اورژانس (سطح رضایت ۴۳.۹%) بسیار چشمگیر بود؛ در مجموع بیشترین رضایت مربوط به خدمات پرستاری (۸۵.۱%) و کمترین رضایت مربوط به خدمات ترخیص (۶/۳۸%) بود.نتیجه گیری: هنوز برخی از خدمات بیمارستانی از سطح مطلوب فاصله دارد؛ بویژه درباره هزینه پرداختی، هنگام ترخیص، بیشترین نارضایتی وجود دارد. برای دستیابی به یک ارزیابی یکسان مطالعه کشوری و تجزیه و تحلیل نتایج حاصله پیشنهاد می شود.
غلام حسین یعقوبی، سیدمحمود حسینی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۳ )
چکیده
زمینه و هدف: دستیابی به تعداد و علل بستری بیماران جهت برنامه ریزی و استفاده بهتر از امکانات، لازم می باشد. در گزارشهای رسیده بر اساس ترخیص بیماران از بعضی بیمارستانها و سازمان بهداشت جهانی، شایعترین بیماری چشم، کاتاراکت می باشد؛ مطالعه حاضر به منظور تعیین تعداد و علل بستری شدن بیماران در بخش چشم بیمارستانهای شهر بیرجند انجام شد تا با ارایه نتایج آن، راهکارهای مناسب توسط مسوولین اتخاذ گردد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی که از مهرماه سال ۱۳۷۳ تا مهرماه سال ۱۳۸۰ انجام شد، تشخیص بیماران بستری شده بر اساس ICD-۱۰ در برگه های پرسشنامه ثبت گردید؛ سپس داده ها از نظر پراکندگی اطلاعات در هشت گروه از ناراحتی های چشمی طبقه بندی و با استفاده از روشهای آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: از ۵۲۳ بیمار بستری شده (۵۴۳ چشم)، ۴۵,۵% زن و ۵۴.۵% مرد بودند. از این میان کاتاراکت ۶۰% (۳۲۶ مورد) و گلوکوم ۳.۷% (۲۰ نفر) و درمان دارویی ۷.۳% بود؛ ۲ مورد آندوفتالیت به دنبال عمل کاتاراکت و ۱ بیمار مبتلا به کراتیت قارچی بود. ۲.۶% (۱۴ نفر) مبتلا به انسداد مجرای اشکی و ۳.۱% (۱۷ نفر) دچار مشکلات پلاستیک چشم بودند؛ در ۱۱.۶% موارد (۶۳ نفر) ضربه های چشم و در ۳.۳% (۱۸ نفر) جداشدگی شبکیه وجود داشت.نتیجه گیری: در این مطالعه بیشتر بیماران بستری شده مبتلا به کاتاراکت بودند؛ با توجه به این که بیشترین علت کوری در دنیا کاتاراکت می باشد، توصیه می شود عوامل خطر این بیماری در ابعاد وسیع و با توجه به عوامل منطقه ای بررسی گردد.
شهریار سمنانی، سیما بشارت، نفیسه عبدالهی، غلام رضا روشن دل، احمد دانش، احمد حسینی، دانیال روشن دل، محمدجواد کبیر،
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: روش ثبت سرطان مبتنی بر بیمارستان بر اطلاعات اخذ شده کلینیکی و پاراکلینیکی از مراکز درمانی و آزمایشگاهی تکیه دارد، این سیستم ممکن است محدودیتهایی در ثبت تمام موارد سرطانی بخصوص در کشورهای در حال توسعه داشته باشد. در این مطالعه امکان استفاده از اطلاعات مردم از وقوع سرطان در بستگان و نزدیکان آنها به عنوان منبع مکملی جهت ثبت سرطان ها در سیستم ثبت سرطان مبتنی بر جمعیت مورد بررسی قرار گیرد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، طی سرشماری سالیانه روستایی در فروردین ماه ۱۳۸۳، میزان آگاهی مردم از وقوع سرطان در بستگان و نزدیکان آنها بررسی شد. در این بررسی از تمامی افراد ساکن در روستاهای استان، خواسته شد تا سابقه سرطان را در بستگان و اطرافیان نزدیک خود را در طی پنج سال اخیر ذکر کنند؛ سپس از آنهایی که سابقه سرطان در بستگان یا اطرافیان نزدیک خود داده بودند، خواسته شد عضو اصلی درگیر در فرد مبتلا را نام ببرند. در نهایت جهت بررسی صحت اطلاعات گردآوری شده، فهرستی از موارد سرطانهای گوارش فوقانی (مری و معده) که از اول فروردین ۱۳۸۱ تا ۲۹ اسفند ۱۳۸۲ در سیستم ثبت سرطان معاونت بهداشتی ثبت شده بودند، تهیه و با اطلاعات جمع آوری شده در سرشماری سالیانه روستایی مقایسه شد. جهت مقایسه صحت اطلاعات به دست آمده در این دو سال ۱۳۸۱) در مقابل (۱۳۸۲ از آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی داری P≤۰,۰۵ استفاده شد.
یافته ها: از ۱۳۷ مورد سرطان گوارشی فوقانی ساکن در روستاهای استان، فقط ۳۵ مورد (%۲۵,۵) توسط بستگان یا نزدیکان بیمار گزارش شد و از آن میان فقط در ۲۰ مورد (%۵۷.۱) محل تومور به درستی گزارش شده بود؛ اگر چه موارد صحیح بیشتری در سال ۱۳۸۱ در مقایسه با سال ۱۳۸۲ وجود داشت اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: براساس یافته های این تحقیق، به نظر می رسد کسب اطلاعات از بستگان یا اطرافیان بیمار منبع قابل اعتمادی برای جمع آوری اطلاعات و ثبت آنها در سیستم ثبت سرطان نمی باشد.
فیض اله اکبری، حسن امیرآبادی زاده، ابوالقاسم پوررضا، یداله واقعی، رضا دستجردی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه و هدف: کادر پرستاری به مقتضای حساسیت حرفه ای در معرض بیشترین تنش های روانی- اجتماعی می باشند. به سبب فراوانی بالای پرستاران در گروههای درمانی- مراقبتی، زمان تماس و ارتباط با بیماران، نقش بالای مراقبتی آنها و با توجه به اهمیت پیشگیری و کنترل تنش و نیز ارتقای کیفیت و اثربخشی مراقبتها و در نتیجه کاهش هزینه های بیمارستان، مطالعه حاضر با هدف بررسی تنش های روانی- اجتماعی کادر پرستاری شاغل در بیمارستانهای آموزشی شهر بیرجند انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده از پرسشنامه ای مشتمل بر ۸۵ سوال بر مبنای مقیاس لیکرت، انجام شد. جامعه مورد مطالعه، شامل تمامی کارکنان پرستاری بیمارستانهای آموزشی بیرجند بود؛ پرسشنامه بین جامعه مورد مطالعه توزیع و پس از تکمیل جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و SPLUS و آزمونهای t مستقل و آنالیز واریانس در سطح معنی داری P£۰,۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: ۸۳% از جامعه مورد پژوهش زن، ۴۷% دارای سابقه کار زیر ۷ سال، ۶۸% دارای شیفت در گردش، ۵۹% کاردان و کارشناس پرستاری، ۷۰% استخدام رسمی و ۸۱% متاهل بودند؛ میانگین نمره تنش عوامل شخصی ۲,۹۱، و عوامل خانوادگی ۲.۸۶، عوامل محیط کار ۳.۵۱ و میانگین نمره کل تنش ۳.۱۱ بود. بین جنس، سن، سابقه خدمت، وضعیت استخدامی و شیفت کاری با کل عوامل تنش زا ارتباط آماری معنی داری وجود داشت؛ ۱۴% از کادر پرستاری دارای تنش پایین، ۶۵% تنش متوسط و ۲۱% تنس بالا بودند.
نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که میانگین نمره تنش ناشی از عوامل تنش زای محیطی بیشتر از عوامل تنش زای شخصی و خانوادگی است و بیشتر افراد مورد مطالعه، دارای تنش متوسط می باشند؛ بنابراین مدیران و مسوولین محترم می بایست در خصوص کاهش تنش کادر پرستاری توجه خاصی داشته باشند.
مرضیه مقرب، فرح مادرشاهیان، نرگس علی آبادی، نرجس رضایی، عبدالرضا محمدی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
زمینه وهدف: کارکنان پرستاری دارای انگیزه، رضایت شغلی و تعهد بالا، توان و استعداد تخصصی خود را در جهت بهره وری بیشتر و ارتقای کیفیت مراقبتهای ارایه شده به بیماران و جامعه به کار می گیرند. مطالعه حاضر با هدف تعیین رضایت شغلی پرستاران شاغل در دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۱۹۰ پرستار شاغل در دو بیمارستان امام رضا(ع) و ولی عصر(عج) بیرجند از طریق نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه دو قسمتی بود. قسمت اول مربوط به مشخصات فردی بود؛ در قسمت دوم، رضایت شغلی با استفاده از Job Descriptive Index (JDI) و تئوری Herzberg ارزیابی شد. میزان رضایت در پنج حیطه حرفه پرستاری با مقیاس سه گزینه ای لیکرت امتیازبندی شد و سپس مجموع امتیازات با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و روشهای آمار توصیفی و استنباطی و آزمون Chi-Square در سطح معنی داری P<۰,۰۵ تحلیل گردید.
یافته ها: بیشتر پرستاران زن، متاهل، لیسانس، در رده سنی ۲۵-۲۹ سال، با سابقه کار کمتر از ۵ سال، دارای منزل شخصی و استخدام رسمی قطعی بودند و به صورت شیفت کاری در گردش، در بخشهای داخلی (۱۸,۹%) و جراحی (۱۹.۵%) کار می کردند. ۶۲.۱% اضافه کاری داشتند. رضایت شغلی پرستاران به ترتیب فراوانی رتبه کم، متوسط و زیاد، بدین صورت بود: از جنبه مدیریتی و سرپرستی ۴۱.۶%، ۴۶.۸% و ۱۱.۶%، از محیط فیزیکی بخش ۵۸.۹%، ۳۴.۲% و ۶.۹%، از جنبه آموزشی ۷۰.۵%، ۲۳.۲% و ۶.۳%، از جنبه روانی- اجتماعی ۴۸.۸%، ۴۶.۸% و ۴.۲% و از جنبه رفاهی- فرهنگی ۷۱.۱%، ۲۵.۳% و ۳.۷%؛ در مجموع میزان رضایت پرستاران از شغل خود ۵۸.۹% کم، ۳۷.۹% متوسط و ۳.۲% زیاد بود. بین متغیرهای سن (P=۰.۰۰)، میزان تحصیلات (P=۰.۰۱)، نوع استخدام (P=۰.۰۱) و بخش خدمت (P=۰.۰۰) با رضایت شغلی ارتباط معنی دار آماری وجود داشت.
نتیجه گیری: رضایت شغلی دربرگیرنده واقعیتهای مربوط به دستمزد، نظارت، امکانات و شرایط عملکرد سازمان می باشد؛ بنابراین توجه مسوولین و مدیران پرستاری به ایجاد زمینه ارتقای تحصیلی پرستاران و به کارگیری نیروهای جوان به صورت استخدام رسمی برای بیمارستانها ضروری به نظر می رسد.
محمد باقر سهرابی، احمد خسروی، پونه ذوالفقاری، جواد صرافها،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت بیمارستانی، عفونتهایی هستند که در طی زمان بستریشدن بیمار در بیمارستان ایجاد میشوند. آمار موجود در مورد میزان بروز عفونت بیمارستانی در مراکز مختلف، از ۸/۲ تا ۱۰% متفات است. از شایعترین علل بروز این عفونت‌ها مداخلات درمانی و پزشکی، عوامل سازمانی و خصوصیات فردی بیمار می‌باشد. تحمیل خسارات زیاد جانی و مالی توسط این عفونت‌ها و عدم وجود آمار دقیق بروز این مشکل، ما را بر آن داشت تا میزان بروز عفونتهای بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن را بررسی نماییم.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی آیندهنگر، از بین بیماران بستری‌شده در بخشهای مختلف بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود در سال ۱۳۸۴، افرادی که معیارهای تشخیصی عفونت بیمارستانی را داشتند، شناسایی و تحت بررسی کامل آزمایشگاهی قرار گرفتند. میزان بروز و چگالی بروز عفونت سالیانه بیمارستانی محاسبه گردید و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه، تحلیل و مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها: از میان ۲۳۸۱۶ بیمار بستری‌شده در این بیمارستان، ۹۸ بیمار (۴۶ مرد و ۵۲ زن) با میانگین سنّی ۹/۲۳±۷/۵۵ سال (با دامنه ۵ تا ۹۸ سال) دچار عفونت بیمارستانی بودند. میزان بروز عفونت بیمارستانی به طور کلّی ۴۱ در دههزار بیمار بود. چگالی بروز عفونت در بخش آی سی یو ۱/۵۴، بخش اعصاب ۲/۳۷، بخش داخلی ۶/۱۶ و بخش ارتوپدی ۵/۱۲ بیمار-روز در دههزار بیمار به‌دست آمد. از نظر عامل ایجادکننده عفونت، اشریشیاکلی در ۳/۶۴%، استافیلوکوک کوآگولاز منفی در ۲/۱۱% و کلبسیلا در ۲/۸% موارد مثبت بود. در بین این بیماران، ۳/۶۶% تحت لولهگذاری داخل مثانه، ۳/۱۴% تحت لولهگذاری نای و ۲/۱۳% دچار زخم جراحی بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نسبت بسیار پایینتر عفونت بیمارستانی این مرکز با آمار کشوری را نشان داد که از مهمترین علل آن میتوان به استفاده صحیح و بموقع از مداخلات پزشکی، شستن دست‌ها بخصوص توسط کارکنان درمانی، آموزش بهداشت و نظارت مداوم در سطح بیمارستان، کاربرد صحیح وسایل یک بار مصرف، استفاده کنترلشده از آنتیبیوتیکها و مراقبت دقیق از زخمهای جراحی اشاره کرد.
علی هاشم‌زهی، مهدی ایران‌نژاد پاریزی، سید جمال‌الدین طبیبی، مراد هاشم‌زهی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۰ )
چکیده
زمینه و هدف: سنجش عملکرد به عنوان یکی از زیر نظام های مهمّ مدیریت محسوب می‌شود. در بخش بهداشت و درمان، با توجه به ضرورت بهرهوری منابع و امکانات، ارزیابی بیمارستان ها اجتناب ناپذیر می باشد. پژوهش حاضر، با هدف تعیین عوامل مرتبط با اثربخشی نظام های سنجش عملکرد در بیمارستان های آموزشی و تلاش برای ارائه الگویی جهت بهینهسازی و پیشبینی اثربخشی انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی که در هشت ماه نخست سال ۱۳۸۹ انجام شد، برای ۳۲ بیمارستان از بیمارستانهای آموزشی شهر تهران که به روش سرشماری انتخاب شده بودند، ۶۰ پرسشنامه ارسال شد. متغیرهای طراحی، پیادهسازی و کاربرد به عنوان متغیرهای مستقل و رابطه آنها با اثربخشی (متغیر وابسته) بررسی گردید. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۱۸) و روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰>P تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: الگوهای تعالی سازمانی، ایزو و روش امتیازی متوازن به عنوان پرکاربردترین نظام های سنجش عملکرد بودند. متغیرهای مستقل پژوهش به میزان کمی مورد توجه قرار گرفته بودند. روابط معنی‌داری میان مؤلفه ها با اثر بخشی مشاهده گردید. در همین راستا آزمون رگرسیون خطی دلالت بر اهمیت راهبرد (استراتژی)، کاربران و کاربردهای نظام سنجش عملکرد دارد.
نتیجه‌گیری: طراحی و کاربرد به عنوان دو گام اساسی اثر بخشی نظام های سنجش عملکرد هستند؛ برنامهریزی راهبردی (استراتژیک)، کاربران و چگونگی استفاده از نتایج در اثر بخشی نظامهای سنجش عملکرد، نقش دارند.
طاهر شهریاری، بهنام باریک‌بین، غلامرضا شریف‌زاده، حدیقه درّی،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده مجدّد از فاضلاب در کشور ما می‌تواند یکی از راه‌های غلبه بر مشکل کم آبی تلقّی شود. هدف از این مطالعه، بررسی قابلیّت کاربرد پساب بیمارستان ولیعصر(عج) جهت آبیاری فضای سبز بیمارستان می‌باشد. روش تحقیق: در ۱۲ ماه ابتدای شروع طرح از دی ماه سال ۱۳۸۸، دوازده نمونه از آب بیمارستان برداشت شد. از فاضلاب خام و پساب تصفیه شده، هر کدام ۳۵ نمونه، به طور متوسط هر ماه ۲ نمونه برداشت شد و فاکتورهای مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولو‍‍ژیکی با روشهای توصیه شده در کتاب استاندارد متد (AWWA) اندازه‌گیری شدند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزارSPSS (ویرایش ۱۵) به وسیله آزمون T-Test زوج شده، در سطح آلفای ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: راندمان حذف بعضی پارامترها در پساب خروجی مانند: BOD، TSS، COD وMPN به ترتیب برابر ۵۶/۶۳%، ۹/۴۴%، ۹/۴۲% و ۹۷/۸۹% بود. پارامترهای PH،Mg ،So۴ وSAR در پساب به ترتیب ۵۲/۷، mg/l۸۲/۶۶، mg/l۱۴/۳۸۲، meq/l۵۴/. بود. پارامترهای BOD، COD، TSS، MPN، EC، CL، TDS و NA% به ترتیب mg/l۱۴/۱۶۵، mg/l۶۵۷۱/۸۸۷، mg/l۴۲۸۶/۷۸۴، MPN/۱۰۰ml۱۸۵۶۸۵۷، s/cmµ۹۷/۴۱۳۷،mg/l ۹۹۹، mg/l۵۷/۲۸۶۶ و ۱۱/۷۵% بود. نتیجه‌گیری: تصفیه‌خانه فاضلاب بیمارستان ولیعصر(عج) راندمان تصفیه خوبی ندارد و بعضی پارامترهای پساب به دست آمده مانندPH :، Mg،So۴ ، SAR مطابق استانداردهای استفاده مجدد در کشاورزی و آبیاری است؛ ولی بسیاری از پارامترهای ضروری دیگر مطابق با استانداردهای مورد نیاز جهت استفاده مجدّد در کشاورزی و آبیاری نمی‌باشد.
حسین نوروزی، علی کاظمی، فاطمه مطلبی‌خواه، فرشاد قوشچی، عادل خدایی شربیانی،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف: گسترش عفونتهای قارچی فرصت‌طلب و جداشدن عوامل قارچی از بخشهای مختلف جراحی و مراقبتهای ویژه، لزوم کاربرد ضدّ عفونی‌کننده‌های مؤثّر را گوشزد می‌نماید. این مطالعه، به‌منظور ارزیابی فعالیّت ضدّ قارچی ضدّ عفونی‌کننده‌های مختلف بر روی عوامل قارچی جداشده از محیط و اتاق جراحی در کلینیک‌های خصوصی تهران صورت گرفت. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- مقطعی، طی سال‌های ۹۰ تا ۹۱ در شهر تهران صورت گرفت. نمونه قارچ‌ها، به‌روش پلیت‌گذاری و روش موکت استریل جدا شدند. ۳۳ نمونه قارچی، به‌صورت تصادفی انتخاب گردیدند و با استفاده از کشت روی لام، شناسایی شدند. سوسپانسیون قارچی، از هر کلنی قارچ خالص‌شده با محدوده سلولی بین µg/cfu ۱۰۴×۵/۰ تا µg/cfu ۱۰۴×۵، توسط دستگاه اسپکتوفتومتر تهیه گردید و فعالیت قارچ‌کشی بنزالکونیوم‌کلراید، دتول و کلرهگزیدین به‌ترتیب: در سه زمان ۱۵ ،۳۰ و۶۰ دقیقه ارزیابی شد. یافته‌ها: قارچ آسپرژیلوس با ۱۳ مورد (۴/۳۹درصد)، بیشترین و قارچ‌های سیرسینلا و آلترناریا با یک مورد) ۳ درصد) کمترین قارچ‌های جداشده بودند. ضدّ عفونی‌کننده‌های بنزآلکونیوم‌کلراید (۶ درصد) و دتول (۵/۲ درصد) به‌ترتیب: با فعالیّت علیه ۲۷ مورد قارچ (۸۱/۸۱درصد) و ۲۶ مورد قارچ (۸۷/۸۷ درصد)، با از بین‌بردن عناصر قارچی در زمان‌های ۳۰ و ۶۰ دقیقه، مؤثّرترین ضدّ عفونی‌کننده‌ها بودند که تمام عناصر قارچی را در این سه زمان از بین بردند؛ درصورتی‌که کلرهگزیدین ۳درصد، در سه زمان ۱۵، ۳۰ و ۶۰ دقیقه، کم‌اثرترین ضدّ عفونی‌کننده بود. نتیجه‌گیری: بنزآلکونیوم‌کلراید و دتول، با ممانعت کامل از رشد قارچ، مؤثّرترین ضدّ عفونی‌کننده‌ها و کلرهگزیدین کم اثرترین ضدّ عفونی‌کننده بود؛ لذا غلظت‌های مورد آزمایش، در صورتی‌که زمان ماندگاری آن کامل رعایت شود، حداکثر اثر قارچ‌کشی خود را بروز می‌دهند.
محسن فوادالدینی، سوری صغری راغبی، علیرضا فرهادیان، غلامرضا شریف‌زاده،
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: سوء‌تغذیه اگرچه یک مشکل شایع است اما ناشناخته بوده و مورد کم‌توجّهی قرار گرفته است که می‌تواند سبب افزایش عوارض ناشی از بیماری و مرگ و میر بیماران بستری شود؛ بنابراین تشخیص زودهنگام سوء‌تغذیه برای حمایت‌های تغذیه‌ای بیمار بسیار مهم است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تعیین وضع تغذیه بیماران پذیرش‌شده در بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بوده است. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی بیماران پذیرش‌شده در ۵ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. ۵۴۹ بیمار بزرگسال بالای ۲۰ سال، به روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی‌شده، از ۵ بیمارستان انتخاب و ضمن اندازه‌گیری قد و وزن بیماران و تعیین شاخص توده بدنی با استفاده از ابزار جهانی غربالگری سوء‌تغذیه (MUST)، وضعیت سوء‌تغذیه آنها در بدو پذیرش ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۱۶) و به‌وسیله آزمون کای‌اسکوئر، در سطح ۰۵/۰P< تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: متوسط سن بیماران، ۲۰±۴۹ سال بود که ۸/۵۲ درصد آنان را مردان تشکیل می‌دادند. شیوع سوء تغذیه ۸/۵۸% به‌دست آمد (۵۳% خطر بالا، ۸/۵% خطر متوسط). ۱/۵۷% (۱۴۸ نفر) از بیماران زن بستری، دارای خطر بالا برای ابتلا به سوء‌تغذیه بودند؛ در حالی که در بین بیماران مرد، ۳/۴۹% (۱۴۳ نفر ) دارای خطر بالا بودند (۰۳/۰=P). شیوع سوء‌تغذیه در بیماران ساکن شهر، بالاتر از بیماران روستایی (۰۰۱/۰=P) و نیز در سنین بالای ۴۵ سال به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروههای سنی بود (۰۴/۰=P). نتیجه‌گیری: سوء‌تغذیه، یک مشکل عمومی است که بیش از ۵۳% بیماران را تحت تأثیر قرار داده و نیازمند یک برنامه خدمات تغذیه بالینی سازمان‌یافته در مراکز درمانی می‌باشد.
پرویز آقایی برزآباد، وحید یزدی فیض آبادی، ابراهیم رسولی مقدم،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: شناسایی متغیّرهای سازمانی مرتبط با توانمندی کارکنان، می‌تواند موجب ارتقای عملکرد سازمانی بیمارستانها شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت و ارتباط بین جوّ سازمانی و سکوت سازمانی با توانمندی روانشناختی کارکنان در بیمارستانهای دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.
روش تحقیق: این مطالعه همبستگی، به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۴ اجرا شد. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، ۴۰۰ نفر از کارکنان بیمارستانهای دولتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های جوّ سازمانی، سکوت سازمانی و توانمندی روانشناختی بود که روایی آنها با قضاوت خبرگان و پایایی هر سه پرسشنامه با آلفای کرونباخ بیشتر از ۷/۰ تأیید شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمونهای تی یک نمونه‌ای، همبستگی پیرسون، تی‌مستقل و آنوا یک‌طرفه در نرم‌افزارSPSS (ویرایش ۱۸) استفاده شد. کسب ۷۰% مقیاس لیکرت (۵/۳)، به‌عنوان نقطه برش برای وضعیت مطلوب هر متغیّر در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین جوّ سازمانی و سکوت سازمانی به‌ترتیب: ۶۷/۰±۹۴/۲ و ۵۶/۰±۱۸/۳ بود که سطح مطلوبی در بیمارستانهای مورد مطالعه نداشتند (۰۵/۰P<). اگرچه میانگین کلی متغیّر توانمندی روانشناختی با مقدار ۵۸/۰±۶/۳، سطح نسبتاً مطلوبی داشت، اما دو مؤلّفه اعتماد به دیگران و خودسامانی به‌ترتیب با میانگین ۸۳/۰±۲/۳ و ۶۷/۰±۴۲/۳ سطح مطلوبی را نشان ندادند (۰۵/۰P<). جوّ سازمانی و سکوت سازمانی به‌ترتیب با ضریب همبستگی ۶/۰ و ۵۸/۰، رابطه مستقیم و به نسبت قوی با توانمندی روانشناختی نشان دادند (۰۵/۰P<).
نتیجه‌گیری: مدیران بیمارستانها با ایجاد برنامه‌های بهبود جوّ سازمانی و کاهش پدیده سکوت در راستای تقویت مشارکت و ابراز نظر کارکنان، می‌توانند زمینه توانمندی روانشناختی در کارکنان را بهبود بخشند.
غلامرضا پورعلی شش بلوکی، جلال مردانه،
دوره ۲۳، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه یکی از اعضای خانواده انتروباکتریاسیه است که سبب عفونتهای بیمارستانی می‌شود. در حال حاضر، با ظهور سویه های مقاوم به چنددارو (MDR) این باکتری در جهان، روبرو هستیم. هدف از مطالعه حاضر جداسازی کلبسیلا پنومونیه از بیماران بستری در بیمارستان، شناسایی ایزوله‌های دارای ژن blaCTX، تعیین Cross-resistance و شناسایی ایزوله‌های حساس وابسته به دوز (Susceptible-dose dependent (SDD)) نسبت به سفپیم بود.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، ۱۱۱ سویه کلبسیلا پنومونیه از بیماران بستری در بیمارستانهای قطبالدین، فقیهی و نمازی شیراز (ایران) جداسازی شدند. ایزوله ها بر اساس تستهای بیوشیمیایی موجود در سیستم API۲۰E به‌عنوان کلبسیلا پنومونیه شناخته شدند. تست حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک‌دیفیوژن و پروتکل سازمان استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی (CLSI ۲۰۱۴) انجام شد. ایزوله‌های حساس وابسته به دوز نسبت به سفپیم شناسایی شدند. شناسایی سویه‌های تولیدکننده AmpC β-lactamase با استفاده از دیسکهای سفوکسیتین و سفپیم انجام گرفت. از روش ملکولی PCR برای شناسایی سویه‌های دارای ژن blaCTX استفاده شد.
یافته‌ها: به‌طور کلی ۱۱۱ ایزوله کلبسیلا پنومونیه، مورد مطالعه قرار گرفتند. کم‌اثرترین دارو سفتازیدیم (۸/۳۷ درصد ایزولهها حساس بودند) بود. همه سویه‌های SDD حساس به ایمی‌پنم و کلیستین بودند. کلیستین (۴/۹۶%) و ایمی‌پنم (۳/۸۸%) مؤثّرترین آنتیبیوتیکها بر ضدّ ایزولهها بودند. میزان مقاومت به جنتامایسین ۴/۴۱ درصد بود. نتایج انجام PCR به‌منظور جستجوی ژن blaCTX در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه نشان داد که ۳/۷۰ درصد سویه‌ها دارای این ژن بودند.
نتیجه‌گیری: این نتایج نشان داد که سویه‌های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به چنددارو (MDR) و مقاوم به طیف وسیعی از داروها (XDR) در حال افزایش است و کمتر آنتی‌بیوتیکی ممکن است برای درمان عفونتهای ناشی از این سویه‌ها مفید باشد.
زهره برزگری اسفدن، مرضیه مقنی، ریحانه اسلامی، محدثه نوری، سید سجاد احمدی، الهام نادری،
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: خطر مرگ و میر ناشی از عفونت بیمارستانی در مراکز بهداشتی و درمانی به‌عنوان یک معضل، همواره وجود داشته است. این عفونت‌ها می‌توانند از طریق تماس با محیط و یا تجهیزات به بیماران منتقل شوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی آلودگی باکتریایی در بخشهای مختلف مرکز آموزشی و درمانی شهدای قاین، طی سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر، داده‌ها از طریق اطلاعات بایگانی‌شده در بخش کنتـرل عفونـت مرکز آموزشی و درمانی شهدای قاین طی سال‌های ۹۵-۱۳۹۱ به‌دست آمد. نمونـه‌گیـری بـه‌صورت سرشماری انجام شد. متغیرهـایی از قبیـل: سـال، محیط‌هـای فیزیکی، سطوح نمونه‌گیری‌شده، تجهیزات و نـوع باکتری (گرم مثبت یا گرم منفی) در چک‌لیست ثبت گردید. نوع باکتری براساس کشت روی محیط‌های بلاد آگار و EMB آگار و انجام رنگ‌آمیزی گرم مشخص شد. در نهایت داده‌ها در نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۲۰) وارد و با کمک آزمونهای کای‌اسکوئر و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از تعداد ۱۷۵۸ نمونه، ۵۴۲ مـورد (۸/۳۰%) دارای آلـودگی باکتریایی بودنـد. بیشـترین باکتری‌هـای مشـاهده‌شـده از نوع گرم مثبت (۳/۷۷%) بود. در بین بخشهای مختلف بیمارستانی، بالاترین آلودگی در آشپزخانه (۷۵%) و سپس بخش داخلی (۳/۵۱%) مشاهده گردید. از بین وسایلی که کشت از آنها به عمل آمده بود، بیشترین آلودگی مربوط به تجهیزات طبی (۳/۶۹ %) بود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی باکتریایی بخش‌ها و سطوح مختلف بیمارستان مورد مطالعه، قابل توجه است. استفاده از دستورالعمل‌های استاندارد پیشگیری و کنترل عفونتهای بیمارستانی می‌تواند در کاهش این آلودگی‌ها مؤثّر باشد.
رضا حکیمی آلنی، نواب قبادی، مریم نجفی اصل، آرام شریفی،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: تایپینگ سریع و دقیق اشریشیاکلی برای اطلاع از اپیدمیولوژی و کنترل بیماری‌های ناشی از آن، امری لازم و ضروری می‌باشد. هدف مطالعه حاضر، تعیین ارتباط ژنتیکی احتمالی در بین جدایه‌های با منابع انسانی و آبی اشریشیاکلی با استفاده از روش Enterobacterial Repetitive Intergenic Consensus (ERIC)-PCR بود.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ انجام گرفت. جامعه هدف در این مطالعه، ۴۵ جدایه اشریشیاکلی (۲۵ جدایه بیمارستانی و ۲۰ جدایه از استخر شنای سربسته) بود که همه آنها با استفاده از روشهای بیوشیمیایی و مولکولی تأیید شدند و در ادامه با تکنیک ERIC-PCR مورد تایپینگ قرار گرفتند.
یافته‌ها: به‌طور کلی در الکتروفورز محصول ERIC-PCR، ۳ تا ۷ باند مختلف در محدوده کمتر از ۱۰۰ تا بیشتر از ۱۵۰۰ جفت باز مشاهده گردید. در مجموع ۲۳پروفایل ERIC-PCR در بین ایزوله‌های مورد مطالعه دیده شد که شامل ۱۲ پروفایل در بین جدایه‌های انسانی و ۱۰ پروفایل در بین جدایه‌های آبی بود و همچنین یک پروفایل بین آنها مشترک بود. براساس نتایج دندروگرام، ۲ کلاستر اصلی و ۷ دسته (A تا G) مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: تمامی جدایه‌های مورد مطالعه با استفاده از روش ERIC-PCR قابل تایپ بودند و همچنین میزان تنوع ژنتیکی بالایی در بین جدایه‌های مورد مطالعه دیده شد. وجود پروفایل مشترک در بین جدایه‌های آبی و انسانی، نشان‌دهنده چرخش احتمالی این جدایه‌ها بین انسان-آب-انسان می‌باشد.
بیتا بیجاری، حسن امیرآبادی زاده، محمد رضا ملکی، فاطمه احمدی،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: پرستاری یکی از مشاغل پر استرس محسوب می‌شود. میزان بالای استرس در این شغل، بر سلامت جسمی و روانی پرستاران و در نتیجه عملکرد شغلی آنان تأثیر می‌گذارد. هدف از این مطالعه، مقایسه انواع استرس‌های روانی- اجتماعی کادر پرستاری بیمارستانهای آموزشی شهر بیرجند، بین دو سال ۱۳۹۳ و سال ۱۳۸۳ بود.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، تعداد ۳۰۶ نفر از کادر پرستاری بیمارستانهای آموزشی (امام رضا و ولیعصر) شهر بیرجند، در سال ۱۳۹۳ به‌صورت سرشماری انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس نتایج این مطالعه با نتایج مطالعه‌ای که در سال ۱۳۸۳ بر روی ۲۴۷ نفر از کادر پرستاری بیمارستانهای امام رضا و ولیعصر بیرجند به همین منظور انجام شده بود، مقایسه گردید. روش جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته مشتمل بر ۸۵ سؤال در سه بخش استرس شخصی، خانوادگی و محیط کار بود که توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری در نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۱۶) وارد شد و با کمک آزمون t مستقل در سطح معنی‌داری ۰/۰۵α< تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین نمره استرس در سال ۱۳۸۳، ۱/۲۵±۳/۱۱ و در سال ۱۳۹۳، ۱/۱۵±۳/۰۳ بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (۰/۴۴=P). استرس ناشی از عوامل خانوادگی و محیط کار در سال ۱۳۹۳ به‌طور معنی‌داری کمتر از سال ۱۳۸۳ بود (۰/۰۲=P و ۰/۰۰۵=P)؛ ولی استرس ناشی از عوامل شخصی بین دو سال اختلافی نداشت (۰/۱۲=P).
نتیجه‌گیری: اگرچه سطح استرس در کادر پرستاری بیمارستانهای آموزشی نسبت به ده سال قبل کاهش یافته، ولی با این وجود هنوز از سطح بالایی برخوردار است.
زهره برزگری اسفدن، علی قادری، علی دشتگرد، مرضیه مقنی،
دوره ۲۶، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و آگاهی با مقاومت‌های رایج در هر منطقه، می‌تواند به اتخاذ تدابیر درمانی مناسب کمک کند. هدف از این مطالعه، شناسایی عوامل باکتریایی ایجادکننده عفونت و تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها در بیماران بستری در مرکز آموزشی- درمانی شهدای قائن در طی سال‌های ۹۷-۱۳۹۶ بود.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در فاصله زمانی یکسال، از بیماران بستری در مرکز آموزشی- درمانی شهدای قائن تعداد ۱۹۸۰ نمونه جمع‌آوری شد. این نمونه‌ها در محیط‌های بلاد آگار و EMB کشت و در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد به‌مدت ۲۴ ساعت انکوبه شدند؛ سپس باکتری‌های عامل عفونت با انجام آزمایش‌های بیوشیمیایی افتراقی، بسته به گرم مثبت یا گرم منفی باکتری، تعیین هویت شدند. برای تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها از روش دیسک دیفیوژن و برای تعیین سویه‌های تولیدکننده آنزیم‌های بتالاکتاماز وسیع‌الطیف (ESBL) از روش فنوتیپی دیسک ترکیبی استفاده شد.
یافته‌ها: از ۱۹۸۰ نمونه جمع‌آوری شده از بیماران بستری، ۱۸۳ ایزوله باکتریایی جمع‌آوری شد که از این تعداد ۱۵۱ ایزوله باکتری گرم منفی و ۳۲ ایزوله باکتری گرم مثبت شناسایی شد. شایعترین باکتری جداشده اشریشیاکلی با فراوانی ۶۰/۱ درصد بود و بعد از آن استافیلوکوکوس اورئوس و کلبسیلا به‌ترتیب: ۱۱/۵درصد و ۱۰/۹ درصد فراوانی داشتند. در مجموع باکتری‌های گرم مثبت کمترین مقاومت را به سیپروفلوکساسین و ایمی‌پنم و باکتری‌های گرم منفی کمترین مقاومت را به آمیکاسین داشتند. تعداد ۴۴/۷درصد از باکتری‌های گرم منفی، تولیدکننده ESBL بودند.
نتیجه‌گیری: تجویز آنتی‌بیوتیک براساس الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌تواند مؤثّرتر و مفیدتر باشد. شیوع بالای سویه‌های تولیدکننده ESBL، نشان‌دهنده ضرورت پایش و شناسایی سریع این سویه‌هاست.
مریم نخعی، راضیه بخشی گیو، غلامرضا شریف زاده،
دوره ۲۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: برنامه ملی آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا الگویی جامع و واحد برای برنامه ریزی و پاسخ به حوادث و بلایا در بیمارستانها و مراکز بهداشتی-درمانی کشور است. این پژوهش به منظور تأثیر آموزش برنامه ملی آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا بر آمادگی پرستاران در حوادث انجام شده است.
روش تحقیق: پژوهش از نوع مطالعات مداخله‌ای شاهددار تصادفی‌شده با روش نمونه‌گیری غیراحتمالاتی آسان که بر روی ۶۲ نفر از پرستاران انجام شد. ابزار، پرسشنامه آمادگی پرستاران در حوادث و بلایا (READI) بود. کارگاه آموزشی یک روزه آمادگی پرستاران در حوادث منطبق با برنامه ملی آمادگی بیمارستانی اجرا شد. پرسشنامه در سه مرحله قبل، بلافاصله و دو ماه بعد توسط دو گروه مورد و کنترل انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمونهای آماری کای اسکوئر، فیشر، تی‌تست مستقل و بن‌فرونی وآزمون آنالیز واریانس تکرارشونده در سطح ۰۵/۰=α صورت پذیرفت.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد نمرات حیطه‌های توانمندی بالینی، حمایت مدیریتی، انسجام تیمی، توانمندی محیط و مهارت‌های بقا پس از مداخله آموزشی افزایش یافت. همچنین نمره کل آمادگی پرستاران در حوادث از ۲۸/۴±۱۹۱ قبل مداخله به ۳۶/۳±۱۹۳/۴ بلافاصله و ۳۵/۴±۲۰۸/۴ دو ماه بعد آن ارتقا یافت (۰/۰۵>P).
نتیجه‌گیری: آموزش برنامه ملی آمادگی بیمارستانی در حوادث و بلایا موجب ارتقای بیشتر سطوح آمادگی پرستاران می‌شود. با توجه به نقش بسیار کلیدی پرستاران در حوادث توصیه می‌شود جهت دوره‌های آموزشی پرستاران و واحدهای درسی دانشجویان استفاده شود.
عبدالصبور کریم سوری، ثریا نامه حیدری، رقیه صفدری،
دوره ۳۱، شماره ۰ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
عفونتهای اکتسابی از بیمارستان همیشه یکی از خطرات تهدیدکننده بیماران بستری در بیمارستانها است. با شستن دست‌ها با مقادیر کافی آب و صابون، قسمت عمده‌ای از عوامل آلوده‌کننده سطحی از بین می‌رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقدار آلودگی‌های میکروبی مایع دستشویی مراکز بهداشتی مرکز هرات در سال ۱۴۰۰ انجام شد. در این مطالعه توصیفی مقطعی نمونه‌ها در لوله‌های استریل گرفته و انکوبه می‌شدند. سپس روی محیط‌های کشت (EMB و Blood Agar) کشت و مجدداً انکوبه گردیدند. سرانجام نوع آلودگی هرکدام از محیط‌ها توسط روشهای استاندارد مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزارهای Excel و Epi Info۷ انجام شد.
پس از بررسی‌های آزمایشگاهی، ۵/۷۲ درصد نمونه‌ها از نظر آلودگی میکروبی مثبت و ۴۹/۲۸ درصد منفی گزارش شدند. بخش اطفال بیشترین درصد آلودگی را داشت. به علت مشاهده مواردی که دَرِ ظرف صابون مایع مناسب نبود یا ظرف فاقد دَرِ مناسب بود و در برخی موارد بعد از اتمام مایع درون جا صابونی، افراد اقدام به برداشتن دَرِ ظرف صابون مایع و وارد کردن دست خود به داخل محفظه می‌کردند تا مقدار کمی مایع که در انتهای ظرف بود استفاده کنند، بنابر‌بر‌این به‌کار بردن دستورالعمل‌هایی در مورد روش استفاده از صابون مایع و شستن دست‌ها، شستشوی جا صابونی پس از هر بار تخلیه کامل و استفاده از جا صابونی سالم، نقش مهمی در کاهش آلودگی دارد.
Attribution-NoneCommercial CC BY-NC