تحقیقات پزشکی ترجمانی

  زمینه و هدف: به ندول تیروئید که در معاینه لمس نمی‌شود ولی در یکی از روشهای تصویربرداری یا جراحی کشف می‌شود، اینسیدنتالومای تیروئید گفته می‌شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع اینسیدنتالومای تیروئید و مشخصات بالینی و سونوگرافی آن در شهر اصفهان انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، ۲۵۲۴ نفر به روش خوشه‌ای تصادفی از بزرگسالان مناطق مختلف شهر اصفهان انتخاب شدند و از آبان سال ۱۳۸۴ تا اردیبهشت سال ۱۳۸۵ در مرکز تحقیقات غدد توسط پزشک عمومی و در صورت داشتن مشکل توسط فوق تخصص غدد معاینه شدند. ۲۰۴۵ نفر معاینه نرمال داشتند که برای ۲۳۴ نفر از آنها (۱۵۰ نفر مرد و ۸۴ نفر زن) به طور تصادفی سونوگرافی و آزمایش TSH و کنترل ید ادرار انجام شد.

  یافته‌ها : در سونوگرافی از ۲۳۴ نفر ۳۱ نفر (۲/۱۳%) ندول داشتند. گروهی که در سونوگرافی ندول داشتند (گروه اینسیدنتالوما) مسن‌تر از گروه سالم بودند (۴/۱۲ ± ۱/۴۶ سال در برابر ۱/۱۲ ± ۴/۳۸ سال) (۰۰۲/۰ (P= . شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در زنان بیشتر از مردان بود (۱۹% در برابر ۱۰%) (۰۱/۰ (P= . سابقه زایمان در زنان گروه اینسیدنتالوما بیشتر از گروه سالم بود (۷/۹۳% در برابر ۸/۵۸%) (۰۰۱/۰ (P= . سطح TSH در دو گروه اختلاف نداشت. میانه ید ادرار در گروه اینسیدنتالوما ( μg/dL ۱۴ با محدوده ۲-۴۰) کمتر از گروه سالم ( μg/dL ۲۰ با محدوده ۸/۱-۴۲ بود (۰۲/۰= P ). اگرچه میزان ید ادراری در هر دو گروه در محدوده طبیعی بود. میانگین قطر ندول‌ها ۴۳/۳ ± ۱۴/۸ میلیمتر بود.

  نتیجه‌گیری: شیوع اینسیدنتالومای تیروئید در جامعه مورد مطالعه، ۲/۱۳% بود که این میزان مشابه نتایج به دست آمده در سایر جوامع می‏باشد. افراد دارای اینسیدنتالومای تیروئید، مسن‌تر و بیشتر زن بودند و بیشتر سابقه زایمان داشتند.

زمینه و هدف: سوء‌تغذیه اگرچه یک مشکل شایع است اما ناشناخته بوده و مورد کم‌توجّهی قرار گرفته است که می‌تواند سبب افزایش عوارض ناشی از بیماری و مرگ و میر بیماران بستری ‌شود؛ بنابراین تشخیص زودهنگام سوء‌تغذیه برای حمایت‌های تغذیه‌ای بیمار بسیار مهم است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و تعیین وضع تغذیه بیماران پذیرش‌شده در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بوده است. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر روی بیماران پذیرش‌شده در ۵ بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. ۵۴۹ بیمار بزرگسال بالای ۲۰ سال، به روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی‌شده، از ۵ بیمارستان انتخاب و ضمن اندازه‌گیری قد و وزن بیماران و تعیین شاخص توده بدنی با استفاده از ابزار جهانی غربالگری سوء‌تغذیه (MUST)، وضعیت سوء‌تغذیه آنها در بدو پذیرش ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش ۱۶) و به‌وسیله آزمون کای‌اسکوئر، در سطح ۰۵/۰P< تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: متوسط سن بیماران، ۲۰±۴۹ سال بود که ۸/۵۲ درصد آنان را مردان تشکیل می‌دادند. شیوع سوء ‌تغذیه ۸/۵۸% به‌دست آمد (۵۳% خطر بالا، ۸/۵% خطر متوسط). ۱/۵۷% (۱۴۸ نفر) از بیماران زن بستری، دارای خطر بالا برای ابتلا به سوء‌تغذیه بودند؛ در حالی که در بین بیماران مرد، ۳/۴۹% (۱۴۳ نفر ) دارای خطر بالا بودند (۰۳/۰=P). شیوع سوء‌تغذیه در بیماران ساکن شهر، بالاتر از بیماران روستایی (۰۰۱/۰=P) و نیز در سنین بالای ۴۵ سال به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌های سنی بود (۰۴/۰=P). نتیجه‌گیری: سوء‌تغذیه، یک مشکل عمومی است که بیش از ۵۳% بیماران را تحت تأثیر قرار داده و نیازمند یک برنامه خدمات تغذیه بالینی سازمان‌یافته در مراکز درمانی می‌باشد.