جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای بروسلوز

آزاده ابراهیم زاده، فرح مادرشاهیان،
دوره ۱۵، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

زمینه و هدف: بروسلوزیس در کشور ما علاوه بر آن که شیوع چشمگیری دارد، به عنوان یک بیماری اندمیک نیز محسوب می‌شود. هر ساله حدود پانصد هزار مورد بروسلوز انسانی که عمدتاً ناشی از بروسلا ملی تنسیس (Brucella Melitensis) می‌باشند، در دنیا تخمین زده می‌شود. جهت درمان انواع بروسلوزیس‌ها، رژیم‌های درمانی متفاوتی پیشنهاد شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه افت سرولوژی در بروسلوزیس در طول یک سال پس از درمان با دو رژیم استرپتومایسین + داکسی‌سیکلین و ریفامپین + داکسی‌سیکلین انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه تجربی بر روی ۱۰۰ بیمار که بروسلوز در آنها با علائم بالینی و آزمایش ۸۰/۱≤ رایت و ۸۰/۱≤۲ME تشخیص داده شده بود، انجام شد. این افراد به طور تصادفی یکی در میان تحت درمان با یکی از دو رژیم استرپتومایسین+ داکسی‌سیکلین (۵۰ نفر) و ریفامپین + داکسی‌سیکلین (۵۰ نفر) قرار گرفتند. بلافاصله ، سه ماه، شش ماه و یک سال پس از کامل شدن درمان، آزمایش رایت و ۲ME انجام شد و نتایج حاصل در دو گروه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون Chi-Square) با هم مقایسه شدند. سطح معنی‌داری ۰۵/۰P در نظر گرفته شد. یافته‌ها: سن بیماران مورد پژوهش در محدوده ۱۳ تا ۷۸ سال قرار داشت و ۴۶% آنان ۳۹ تا ۴۸ ساله بودند. نتایج آزمایشات قبل از درمان در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت ولی بلافاصله پس از درمان تفاوت معنی‌داری در دو گروه مشاهده شد (آزمایش رایت ۰۵/۰P= و ۲ME ۰۰۵/۰P=) و مشخص شد که در گروه اول آزمایشات سریعتر منفی شده بودند. آزمایش رایت سه ماه پس از درمان نیز تفاوت معنی‌داری را در دو گروه نشان داد (۰۵/۰(P= و شش ماه و یک سال پس از درمان تفاوت معنی‌داری در دو گروه وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به کاهش سریعتر تیترها در گروه اول بلافاصله و سه ماه پس از درمان، می‌توان نتیجه گرفت که رژیم حاوی استرپتومایسین علاوه بر کاهش علائم و بهبودی سریعتر بیماران در کاهش سریعتر سرولوژی نیز مؤثر می‌باشد.

محسن سیدنوزادی، دکتر مجید رضا عرفانیان تقوایی،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده

  زمینه و هدف: بیماری بروسلوز یکی از مهمترین بیماری‏های مشترک انسان و دام می‏باشد که انتشار گسترده جهانی داشته و در بسیاری از نقاط ایران نیز به صورت بومی وجود دارد. با توجه به این که عفونت بروسلایی دارای علائم بالینی متنوع و گمراه‌کننده است، روش‏های آزمایشگاهی ساده، ارزان و مطمئن در شناسایی عفونت‏های بروسلایی کمک شایانی می‏نماید. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اعتبار تست سرولوژی رایج مورد استفاده در تشخیص این بیماری (تست رایت) انجام شد.

  روش تحقیق: در این مطالعه، ۳۴۰ بیمار مبتلا به بروسلوز از بین بستری‏شدگان بخش عفونی به صورت تصادفی انتخاب شدند و آزمایش سرولوژی رایت آنان مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت تست رایت یک بار بر مبنای تیتر ۱۶۰/۱ و بار دیگر بر اساس تیتر ۸۰/۱ محاسبه گردید. برای محاسبه ویژگی تست رایت، ۱۶۰ نفر از بیماران غیر بروسلوزی که برای آنها آزمایش رایت درخواست شده ‏بود (گروه شاهد)، انتخاب شدند و ویژگی تست رایت نیز براساس تیتر ۱۶۰/۱ و ۸۰/۱ محاسبه گردید.

  یافته‌ها: بیماران مبتلا به بروسلوز ۸/۵۳% مذکر و ۲/۴۶% مؤنث و غیر مبتلایان به بیماری، ۷/۵۲% مذکر و ۳/۴۷% مؤنث بودند. حساسیت تست رایت بر مبنای تیتر ۸۰/۱ و ۱۶۰/۱ به ترتیب ۸/۹۱% و ۶/۸۰% به‏دست آمد. ویژگی تست رایت بر اساس تیتر ۸۰/۱ و ۱۶۰/۱ به ترتیب ۵/۹۷% و ۱۰۰% به ‏دست آمد.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، می‌توان اذعان داشت که تست رایت که به طور رایج در بررسی‏های همه‏گیر شناختی و تشخیصی مورد استفاده قرار می‏گیرد، دارای اعتبار قابل توجهی است و می‏تواند هنوز هم به عنوان تست غربالگری اولیه با تیتر ۸۰/۱ و تست تشخیصی با تیتر ۱۶۰/۱ مورد استفاده قرار گیرد. بدیهی است برای تشخیص قطعی سایر تست‏ها و در صورت ضرورت، کشت می‏تواند مورد استفاده قرار گیرد.
نسرین میلانی، رضا احمدی،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده

تب مالت یا بروسلوز (Brucellosis)، یک بیماری آندمیک در کشور ایران است که از حیوان به انسان منتقل می‌شود. تظاهرات بالینی بروسلوز، غیر اختصاصی است و از جمله عوارض آن، درگیری استخوان‌ها و مفاصل است. استئومیلیت بروسلوزی می‌تواند تظاهرات نئوپلاسم را تقلید کند؛ بنابراین تشخیص آن در برخی موارد مشکل است و  ابتلای بالا در این موارد کمک‌کننده است.
بیمار مرد ۴۹ ساله ای که با دردهای مزمن عضلانی- اسکلتی  در کمر مراجعه کرده بود. در ابتدا با توجه به چند نوبت آزمایش سرولوژی منفی از نظر بروسلوز، بیمار تحت درمان استئوارتریت قرار گرفت، اما پس از ۵ ماه با توجه به عدم بهبودی، به کلینیک تخصصی ارجاع داده شد. با توجه به وجود دردهای عضلانی- اسکلتی و شغل بیمار که دامپروری بود، با شک بالینی بالا به تب مالت، مجدد آزمایش سرولوژی مجدد و MRI انجام شد که با مثبت‌شدن سرولوژی و درگیری استخوانی در MRI، تشخیص اسپوندیلودیسکیت ناشی از بروسلوز برای وی مطرح و درمان شروع شد و در نهایت بهبود بالینی و رادیولوژیک حاصل گردید.
با توجه به مدت طولانی علائم بیماری و علی‌رغم منفی شدن آزمایش‌های سرولوژی، در مواردی که ظن بالینی به بروسلوز وجود دارد، باید علاوه بر تکرار آزمایش‌های سرولوژی در صورت وجود علائم اسکلتی، از روش‌های تشخیصی رادیولوژی مانند MRI نیز استفاده شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به تحقیقات پزشکی ترجمانی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Translational Medical Research

Designed & Developed by : Yektaweb