تحقیقات پزشکی ترجمانی

زمینه و هدف: در مطالعه حاضر، اثر غلظت‌های مختلف سولفات به‌عنوان یک آنیون مخرّب بر کارایی لاگون بی‌هوازی بررسی شد.

روش تحقیق: این مطالعه تجربی به‌مدّت ۷ ماه بر روی پایلوت برکه تثبیت بی‌هوازی در محل تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بیرجند انجام شد. پس از اطمینان حاصل‌کردن از تثبیت شرایط محیطی، سولفات با غلظت‌های ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر به پایلوت تزریق شد؛ سپس مشخصه‌های pH، ازت آلی، ازت آمونیاکی، BOD_۵ (اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی)، COD (اکسیژن مورد نیاز شیمیایی) و نیترات اندازه‌گیری شدند. آزمایش‌ها مطابق با روش‌های مندرج در کتاب استاندارد متد (چاپ ۲۰۰۵) انجام شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سولفات از ۲۰۰ به ۳۰۰ میلی‌گرم در لیتر، تنها راندمان حذف پارامتر BOD_۵ معادل ۱۰درصد کاهش یافت و بقیه پارامترها تغییر قابل ملاحظه‌ای نداشت؛ ولی با افزایش غلظت سولفات از ۲۰۰ به ۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر، پارامترهای مختلف همچون BOD_۵، COD، ازت آلی، کل ازت کجلدال، نیترات و سولفات به‌ترتیب به‌میزان: ۱۱، ۸، ۱۲، ۲۶، ۶ و ۱۰ درصد کاهش نشان داد. pH ابتدا قلیایی و سپس به خنثی متمایل گردید.

نتیجه‌گیری: برکه‌های تثبیت بی‌هوازی در صورت راهبری مناسب، قابلیّت متفاوتی در حذف ترکیب‌های آلی در غلظت‌های مختلف سولفات دارند؛ به‌طوری که در غلظت ۲۰۰ میلی‌گرم در لیتر سولفات عملکرد مناسب و در غلظت ۳۰۰ میلی‌گرم در لیتر سولفات، باکتری‌های احیاکننده سولفات غالب هستند و در نتیجه باعث تولید بو می‌گردند. همچنینن با افزایش غلظت سولفات به  ۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر، ازت آمونیاکی افزایش ۵/۲ برابری (۱۵۰%) در پساب خروجی می‌یابد.