تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

زمینه و هدف: شواهد بالینی نشان داده‌اند که التهاب، در شروع، پیشرفت و ایجاد پلاک‌های آترواسکلروزی نقش دارد، اما نتایج مطالعات بیوشیمیایی همچنان بحث‌انگیز است. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط میان شدّت انسداد عروق کرونر با غلظت پلاسمایی فیبرینوژن، سرم آمیلوئید A (SAA) و اینترلوکین ۶ (IL-۶) بود. روش تحقیق: ۱۶۵ بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر (CAD) ولی بدون ضایعه در سرخرگ اصلی سمت چپ، براساس نتایج آنژیوگرافی، در چهار گروه شامل: گروه کنترل یا Minimal (۳۷ نفر)، گروه بیماران با گرفتگی یک رگ (۱VD) (۴۱ نفر)، گروه بیماران با گرفتگی دو رگ (۲VD) (۴۱ نفر) و گروه بیماران با گرفتگی سه رگ (۳VD) (۴۷ نفر) قرار گرفتند. SAA و IL-۶ بیماران به‌روش الایزا و فیبرینوژن آنها با روش کواگلومتری اندازه‌گیری شدند. نتایج آزمایش‌ها، با کمک نرم‌افزارSPSS (ویرایش ۱۳) مقایسه شدند. یافته‌ها: غلظت فیبرینوژن در گروه‌های ۱VD، ۲VD و ۳VD، به‌طور معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش نشان داد (۰۴۶/۰P=). سطح SAA در گروه بیماران، بالاتر از گروه کنترل بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود (۰۸۹/۰P=). گروه ۳VD در مقایسه با سایر گروه‌ها دارای بالاترین میزان IL-۶ بودند (۲۹/۰=P). ارتباط معنی‌داری بین SAA، IL-۶ و فیبرینوژن در گروه بیماران مشاهده شد (۰۵/۰P<). سطوح فیبرینوژن در بیماران، ارتباط معنی‌داری با HDL کلسترول و LDL کلسترول نشان داد (۰۱/۰P<). نتیجه‌گیری: ارزیابی سطوح فیبرینوژن در مقایسه با SAA و IL-۶، برای بررسی ارتباط میان التهاب و شدّت گرفتگی عروق کرونر، دارای ارجحیّت است.