تحقیقات پزشکی ترجمانی

---

زمینه و هدف: برخی متغیرهای فیزیولوژیکی و روانی، ریتم شبانه‌روزی و یا تغییرات دوره‌ای دارند و بسیاری از پاسخ‌های فیزیولوژیکی به فعالیت‌های ورزشی، متأثّر از زمان و ساعت روز می‌باشند. با توجه به تأثیر تمرینات ورزشی بر شاخص‌های پیشگویی‌کننده بیماری‌های قلبی- عروقی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر زمان روز بر سطوح پروتئین واکنشی C و لیپیدهای پلاسما پس از یک مرحله فعالیت ورزشی درمانده‌ساز در زنان جوان سالم در شهر بیرجند، در سال ۱۳۹۰ انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه، در قالب طرح نیمه‌تجربی قبل و بعد انجام شد. ۴۴ دختر فعّال (با میانگین سنّی ۲۴/۱±۵۹/۲۱ سال و نمایه توده بدنی ۷۴/۲±۱۱/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع) به‌صورت تصادفی، در ۲ گروه تجربی و ۲ گروه شاهد قرار گرفتند. گروه‌های تجربی، آزمون بیشینه نوارگردان بروس را متعاقب ۱۲ ساعت ناشتایی، در ساعت ۸ صبح و ۶ بعد از ظهر انجام دادند. نمونه‌های خون، قبل و بلافاصله بعد از تمرین، از ورید بازویی آزمودنی‌های گروه‌های تجربی و کنترل جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: کاهش معنی‌دار سطح CRP در پس‌آزمون تمرین عصر در مقایسه با پیش‌آزمون مشاهده شد (۰۰۸/۰=P)؛ درحالی‌که تغییرات CRP متعاقب تمرین صبح در مقایسه با پیش‌آزمون، تغییر معنی‌داری نداشت. سطح TGپلاسما متعاقب هر دو تمرین صبح و عصر، افزایش معنی‌داری را نشان داد (۰۰۲/۰=P). تغییرات معنی‌داری در سطوح LDL، TCو HDL متعاقب تمرین صبح و عصر مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با تأکید بر پاسخ CRP، به نظر می‌رسد انجام تمرین شدید در وهله عصر نسبت به تمرین شدید در صبح، کم‌خطرتر بوده و ایمنی بیشتری فراهم می‌کند.