زمینه و هدف: بیماری کبد چرب، شایعترین عامل اختلال آنزیمهای کبدی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر سطوح آنزیمهای کبدی زنان بیمار دارای کبد چرب غیرالکلی بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ۳۷ فرد بیمار شناسایی شدند و در سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی و ترکیبی قرار گرفتند. تمرین مقاومتی در مدّت ۸ هفته بهصورت ۳ جلسه تمرین در هفته و هر جلسه شامل: ۸ حرکت، ۳ نوبت، ۸-۱۰ تکرار با شدت ۶۰-۷۵% یک تکرار بیشینه، اجرا شد. تمرین ترکیبی شامل: ۴ حرکت مقاومتی در نیمی از جلسه و تمرین هوازی با شدت ۶۰-۷۵% حداکثر اکسیژن مصرفی در نیمه دیگر بود. آنزیمهای AST، ALT و ALP با روش بیوشیمی، اندازهگیری و نتایج با آزمون t وابسته و آنالیز واریانس یکطرفه، در سطح معنیداری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: میزان ALP، فقط در گروه مقاومتی بهطور معنیداری (۰۳/۰P=) کاهش یافت، ولی میزان AST و ALT، تغییر معنیداری نکرد. در گروه مقاومتی، میانگین نسبت ALT/AST بعد از تمرین نسبت به قبل از آن، افزایش معنیداری یافت (۰۴/۰P=)، اما در گروه ترکیبی و کنترل، تغییر معنیداری نداشت. در گروه مقاومتی، میانگین انعطافپذیری (۰۰۱/۰P<)، حداکثر اکسیژن مصرفی (۰۲/۰P=)، قدرت عضله (۰۰۳/۰P=) و قدرت پنجه (۰۰۱/۰P<)، افزایش معنیداری یافتند. نتیجهگیری: تمرین مقاومتی، میتواند با کاهش ALP و بهبود شاخصهای آمادگی جسمانی، در بهبودی بیماران دارای کبد چرب مؤثّرتر باشد.